|
|
NIEUWS
TEGENSPRAAK
SUPPLEMENT
DOSSIERS
ARCHIEF
ADVERTENTIES
SERVICE
|
NIEUWSSELECTIE
|
Met Monus naar de maan
HANS DULFER
Een al of niet uit de duim gezogen jubileum is natuurlijk een nog uniekere mogelijkheid om de lege omroepkas te spekken. Overjarige hoorspelen, kinderprogramma's, nieuwsberichten, sportverslagen en kookprogramma's uit de oude doos blijken plotseling van onschatbare waarde voor de hedendaagse luisteraar die, aangemoedigd door jeugdsentiment stimulerende spotjes, zich welwillend naar het (goedkope) verleden laat meevoeren. Dit soort radio kost vrijwel niets, want denk maar niet dat de toenmalige programmamedewerkers ook maar een cent betaald krijgen voor de hernieuwde uitzendingen, zo gaat dat niet bij de omroep. En dat is eigenlijk raar, want in welke branche is het nu mogelijk om een artikel meer keren voor dezelfde prijs te verkopen? Een krant kan toch ook maar één keer verkocht worden, een bakker kan maar één maal z'n brood slijten en een autodealer zou een gat in de lucht springen als hij een ingeruild wrak iedere keer weer voor de nieuwwaarde zou kunnen verkopen. Met als gevolg dat de autofabrikant de poorten kan sluiten en we met z'n allen in oude wrakken rondtuffen. En dat is wel leuk voor die autodealer, maar ook heel dom, want eens zijn die wrakken op en dan heeft hij geen nieuwe wrakken meer om wat voor jubileumverkoopactie dan ook te houden. Dat kan dus niet, maar bij de radio blijkbaar wel. Maar daar denk ik maar niet aan als ik lees dat de KRO wegens het jubileum op Radio 5 fragmenten gaat uitzenden van in de jaren vijftig zo populaire radioprogramma's als Negen heit de klok en Monus de man van de maan. Vooral dat laatste programma zet me aan tot het opzoeken van die middengolfzender Radio 5. Maar dat lukt natuurlijk weer niet met m'n moderne autoradio en spijtig bedenk ik dat ik die fraai vormgegeven draagbaare Nordmende (Club Flamingo!) nooit weg had moeten geven, want daarop klonk die middengolf pas echt hemels en het ding had tenminste nog draaiknoppen om zenders op te zoeken. Pech, want ik had nog zo graag iets willen weten inzake Monus de man van de maan, dat kinderprogramma over een maanmannetje met een angstaanjagende KRO-stem. Het was indertijd zo populair dat er zelfs een dik boek over verscheen. Op de laatste pagina kon je je opgeven voor de eerste bemande vlucht naar de maan en die was dan nog gratis ook. Weken zat ik te dubben of ik het zou doen. Het leek me heel gevaarlijk, vooral door die KRO-Monus op de maan, maar uiteindelijk hakte ik de knoop door, vulde met trillende vingers het formulier in en deed het zelf op de post want m'n ouders mochten er niets van weten. Nooit heb ik er meer iets van vernomen, maar toen de Spoetnik de ruimte inging dacht ik toch even aan het formulier en bij de eerste maanlanding voelde ik me zelfs een beetje verraden. Maar dat was onzin, die landing was geen reguliere vlucht en daar had ik me niet voor opgegeven. Het is nu met dat KRO-jubileum op de radio dat ik er weer aan denk. Zou ik indertijd in de maling genomen zijn door de KRO en uitgever om me op die manier aan de katholieke zender te binden? Het adres waar ik m'n aanmelding indertijd naar toe stuurde is me helaas ontschoten. Vaag staat me iets bij van Wastora Zaandam, maar dat kan ook met iets anders te maken hebben.
|
NRC Webpagina's 27 NOVEMBER 2000
Vriendschap in ballingschap
|
Bovenkant pagina |
|