Allemaal naar de NROD!
HANS DULFER
Het NOS-Radio 1-Journaal
bestond afgelopen vrijdag precies vijf jaar en dat leek de
organisatie een mooie gelegenheid om wat nieuwe ideeën en
prioriteiten te lanceren en ook eens de luisteraars aan het woord te
laten die maar liefst van zeven uur 's ochtends tot zeven uur 's avonds
konden chatten met het Journaal.Vluchtig bekeken leverde dat
chatten niet te gek veel op, of het moest een discussie zijn over of
super presentatrice Clairy Polak nu links of rechts was - en dat bleek
uiteindelijk niet eens over haar handen te gaan.
Niet echt iets om over naar huis te schrijven, laat staan naar deze krant. Maar de volgende dag
werd 's avonds om 8 uur in het Journaal wel degelijk duidelijk
dat een opvallend nieuwe nieuwskoers is ingeslagen die ons nog veel
plezier zal bezorgen. Na de opsomming van een paar gebruikelijke rampjes
oude-stijl stokte de stem van de omroeper heel eventjes ten teken dat er
bijzonder nieuws in aantocht was. Als luisteraar merk je instinctief dat
er iets komt dat de toekomst kan veranderen of dat van nationaal belang
is. En jawel hoor, met een perfecte articulatie en zonder spoor van
emotie kwam daar de mededeling dat 'de Nationale Ratten Opvang Dag in
Utrecht succesvol verlopen was'. En dan blijkt meteen hoe zo'n
veranderde nieuwskoers er inhakt, want meteen kreeg ik een associatie
met een goed geleide actie waarbij alle fouterikken in Nederland in een
keer opgevangen werden in Stadion Galgenwaard om vervolgens via een
straffe herscholing op het rechte pad gezet te worden. Dat kan toch
niet, flitste het door m'n hoofd. Dat was in het totalitaire China van
Mao misschien nog te doen, maar toch niet in die polderige rechtsstaat
van ons. Natuurlijk wist ik er wel een paar die rechtstreeks naar de
Ratten Opvang Dag gebracht konden worden. Zo had ik net een akkefietje
achter de rug met een paar rat-achtige opsporingsambtenaren van het GAK,
en was ik kort geleden in handen gevallen van een sujet dat me een WAP-
telefoon aansmeerde die alles kon behalve wappen, ratten waren het.
Binnen no-time formeerde zich een eindeloze rij fouterikken in m'n brein
die ik met plezier richting Utrecht had zien gaan. Personages uit het
Nederlands Elftal, de KPN, Worldonline, de geluidsdragers-industrie,
Ikea-verpakkingen, subsidie-adviseurs, de Tweede Kamer, de Optie Beurs,
de verzamelde media, verzekeringsmaatschappijen, de advocatuur,
parkeerwachten en meer van dat soort broedplaatsen voor figuren waar ik
het nooit mee eens ben. Allemaal naar de N.R.O.D. in Utrecht!
Toch dik in orde dat het Radio 1-Journaal een nieuwe weg
ingeslagen is, bedacht ik me. Zo hoor je nog eens iets anders, of je het
er nu mee eens bent of niet.
Maar goed, de Nationale Ratten Opvang Dag bleek dus niet te zijn wat er
allemaal in die honderdste van een seconde door m'n hoofd schoot. Het
bleek een initiatief van de afdeling Diergeneeskunde in Utrecht die zich
het lot aangetrok van ratten die, nadat ze door mensen in een kooitje
waren gezet, gedumpt waren en nu zwervend of eenzaam bestaan leidden.
Nog net niet aan een boom in het bos vastgebonden, maar dat kwam
waarschijnlijk alleen maar omdat die dunne draadjes zo lastig knopen.
Een doorslaand succes was de Nationale Ratten Opvang Dag geweest, meldde
de journaal-lezer met verheffing van stem. Er waren bijzonder veel
ratten ingeleverd, van diverse soorten en maten zelfs. De organisatie
was zo onder de indruk van het aanbod dat men overwoog de N.R.O.D. tot
een jaarlijks gebeuren te maken.
Het Radio 1-Journaal liet ik na die mededeling nog maar heel even
aanstaan want bij mij in de buurt was een ernstig dodelijk ongeluk
gebeurd. Op een onbewaakte overweg die - onbegrijpelijk, ze bestaan nog
steeds - was een automobilist onder de tein gekomen met fatale afloop.
Maar helaas, dit absoluut onnodige tragische ongeval had het verloren
van de Nationale Ratten Opvang Dag. Het is maar goed dat het Radio
1-Journaal eens in de vijf jaar de prioriteiten bijstelt, misschien
kunnen de volgende keer wat geredde ratten mee chatten.