NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Toen de Nederlandse abonnee-zender Canal+ vorig jaar aankondigde als coproducent van Nederlandse documentaires te willen optreden, bracht dat in de kringen van de publieke omroep, zonder wie in Nederland nauwelijks een documentaire tot stand kan komen, nogal wat zure opmerkingen teweeg. Uitverkoop van publieke belangen aan het grote geld, hoorde je mompelen, want Canal+ eist voor zijn investering eerstvertoningsrecht.

Al binnen een jaar blijkt echter, dat dergelijke bezwaren bij de publieke omroep grotendeels zijn weggesmolten, voor zover ze hebben bestaan. Zaterdagavond is op Canal+ het eerste deel van Een bevlogen geschiedenis: 90 jaar luchtvaart in Nederland te zien. Het is een door Canal+ en de Evangelische Omroep samen geproduceerde serie van vier, die later dit jaar ook bij de EO te zien zal zijn.

Een bevlogen geschiedenis is gemaakt door Cameo Media, een bedrijfje dat eerder bekendheid verwierf door het bedenken en ontwikkelen van Hart van Nederland, de voor Nederland baanbrekende nieuwsformule van SBS6. Afgaande op de eerste aflevering is Een bevlogen geschiedenis een eerbiedwaardig werkstuk, waarin archiefbeelden en interviews met Nederlandse luchtvaartveteranen elkaar afwisselen. Onder die veteranen is prins Bernhard, die de luchtvaartgeschiedenis kennelijk aan het hart heeft gesloten: hij werkte vorig jaar ook al mee aan de in kunstzinnig opzicht wat bevlogener luchtvaart-documentaire Happy Birthday Connie van de AVRO.

Ofschoon in zijn vorm enigszins aan schooltelevisie herinnerend, is Een bevlogen geschiedenis inhoudelijk zeer de moeite waard. Dat Anthony Fokker de beginnende Nederlandse vliegtuigindustrie in eerste instantie tot bloei bracht door in opdracht van het Duitse leger in de Eerste Wereldoorlog toestellen te bouwen, wist ik niet. Ook het verhaal hoe Fokker na de Duitse nederlaag in 1918 toestellen aan de controle van de overwinnaars onttrok en naar Nederland wist te verschepen, is bepaald fascinerend. De neiging van de Nederlandse overheid en het Nederlandse bedrijfsleven, om in onderling overleg een loopje te nemen met de internationale rechtsorde, is duidelijk niet van gisteren.

Een bevlogen geschiedenis markeert ook een nieuwe etappe in het streven van Canal+, zichzelf te profileren als een cultureel instituut in de Nederlandse samenleving. Toen het Franse bedrijf Canal+ vorig jaar de Nederlandse abonneezender Filmnet overnam van zijn Zuidafrikaanse eigenaren, ging het om een wezenloze film-jukebox, waarin Hollywood-product van vaak twijfelachtige waarde de toon zette. Canal+ maakt er een beetje meer televisie van: met veel Nederlands voetbal, documentaires en zelfs registratie van evenementen als de opvoering van de opera Aïda in de Rotterdamse Ahoy.

Ook de filmkeuze van het station lijkt wat te verbeteren. De Amerikaanse B en C-films zijn minder opvallend aanwezig, het aantal Europese films is toegenomen. Er zijn filmretrospectieven, zoals van vroegere Oscar-winnaars, en bijzonder geslaagd was de keuze aan films op Canal+ uit het programma van het Rotterdamse filmfestival. Vanuit Rotterdam bracht Canal+, onder leiding van de onvermijdelijke Jac. Goderie, ook een aardig dagelijks festivaljournaal.

Al deze programma-elementen zijn een getrouwe kopie van de aanpak in Frankrijk. Eén element uit de Franse formule is in Nederland nog opvallend aanwezig: een ongecodeerd venster in de vooravond, waar ook niet-abonnees naar kunnen kijken. Maar wat niet is kan nog komen: in Vlaanderen gaat Canal+ nog dit jaar met zo'n ongecodeerd venster van start.

Canal+ is aanwezig op de meeste Nederlandse kabelnetten en kost dan de lieve som van 59,95 gulden per maand. Inl.: 030-6086666. Een abonnement is ook mogelijk met behulp van een digitale satellietontvanger.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Nederlandse tv is voor dommertjes
(18 maart 1998)
Porno zonder uitverkoop
(11 maart 1998)
De schoolmeesters van CNN
(4 maart 1998)
De schoolmeesters van CNN
(25 februari 1998)
Hartverwarmende nummertjes
(18 februari 1998)
Vanuit Bosnië niets nieuws
(11 februari 1998)
Bladen voor de schotelkijker
(4 februari 1998)
CNN negeert Newsweek
(28 januari 1998)
Sprookjesachtig schijnsel
(21 januari 1998)
De opmars van educatieve tv
(14 januari 1998)
Het jachterige van Fashion-TV
(7 januari 1998)
Dinner for one
(31 december 1997)
Gegarandeerd kerstmis-vrij
(24 december 1997)
Vlaggenschip Jay Leno
(17 december 1997)
Anti-gettoradio Beur FM
(10 december 1997)
Dagelijkse cultuur
(3 december 1997)
SES domineert satelliet-tv
(26 november 1997)
Televisie negeert computer
(19 november 1997)
Een kwestie van vertrouwen
(12 november 1997)
De voorkeur van Sky News
(5 november 1997)
Het einde van de blijde boodschap
(29 oktober 1997)
Beperkingen bij satelliet-tv
(22 oktober 1997)
'Geforceerde' downloads
(15 oktober 1997)
Interesse voor satelliet-tv groeit
(8 oktober 1997)
Een avond strips op TV5
(1 oktober 1997)
The Box houdt bellers aan het lijntje
(24 september 1997)
Beurskoersen, spectaculaire telexen en de horoscoop
(17 september 1997)
Pluspakket op de kabel
(3 september 1997)
Herhaling van oude DDR-tv
(27 augustus 1997)
Joris Ivens op France Culture
(20 augustus 1997)
Elektronische tv-gidsen
(13 augustus 1997)
Ingetogen begin voor Canal+
(6 augustus 1997)
De hele dag supersaai weer
(30 juli 1997)
Laat het stiertje los!
(23 juli 1997)
Radiopareltje: America One
(16 juli 1997)
Elk thema zijn eigen kanaal
(9 juli 1997)
Een wonder van eenvoud
(2 juli 1997)
De Europese kijker bestaat niet
(25 juni 1997)
Digitale boeketten bloeien niet
(18 juni 1997)
De macht op de snijtafel
(11 juni 1997)
Zender zonder dommigheid
(4 juni 1997)
Royaal kiezen uit nieuws
(28 mei 1997)
Smoezelig onder nette vlag
(21 mei 1997)
Lessen in argwanend kijken
(14 mei 1997)
Een oefening in informatie
(7 mei 1997)
TV als object van bewuste keuze
(30 april 1997)