M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Een kwestie van vertrouwen
RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Voor de digitale satellietontvanger ziet de toekomst er op het eerste gezicht wat rooskleuriger uit. De technische normen voor digitale satelliettelevisie (en radio) zijn op Europees niveau goed vastgelegd, en voor een algehele systeemwijziging hoeft dus niet te worden gevreesd. Maar dit optimisme geldt alleen de ontvangst van ongecodeerde signalen. Want voor gecodeerde kanalen (waaronder de gratis Nederlandse zenders) heeft het bedrijf Canal+, dat de doorgifte verzorgt, aangekondigd volgend jaar te zullen overgaan op een andere cam (conditional acces modem), een stukje hardware in de ontvanger dat voor extra codering zorgt. Canal+ belooft weliswaar dat er voor de 'levenscyclus' van de thans in Nederland geplaatste digitale satellietontvangers zal worden doorgegaan met uitzendingen in het huidige, zgn. Irdeto-systeem. Maar de toekomst is toch aan een cam in het Seca-systeem, die al in gebruik is bij het Franse moederbedrijf van Canal+. Alle thans in Nederland verkochte ontvangers zijn voorzien van een Irdeto-cam. 'Levenscyclus' is een betrekkelijk begrip voor elektronica. Waarschijnlijk kan de Irdeto-cam uit de thans in Nederland verkochte ontvangers straks niet zonder meer door een Seca-cam worden vervangen. Nu nog een ontvanger met Irdeto-cam aanschaffen veronderstelt dus een behoorlijk vertrouwen in de verzekeringen van de audiovisuele industrie, dat de signalen nog lange tijd in zowel Seca- als Irdeto-versleuteling worden uitgezonden. Daar zijn die ontvangers - de goedkoopste kosten 1499 gulden - wellicht een beetje duur voor. Wie desondanks niet wil wachten vindt in gespecialiseerde bladen als Veronica Satellite of de Free Satellite Watcher nuttige tests van de vijf in Nederland beschikbare ontvangers. De koper van een digitale satellietontvanger moet erop letten dat het apparaat teletekst en alle ongecodeerde stations ontvangt. In de aanbieding of tweedehands duikt namelijk af en toe een ontvanger op die met ongecodeerde zenders op de Astra-satellieten onoverkomelijke problemen heeft. Men wachte zich ook voor de in Duitsland goedkoop verkrijgbare d-box: daarmee is - door alweer een verkeerde cam - op termijn de ontvangst van Nederlandse zenders niet gegarandeerd. De handel richt zich vooral op de installatie van apparatuur waarmee je naar de Astra-satellieten kunt kijken, waarop zich alle Nederlandse zenders bevinden. Daarvoor is een schoteltje van slechts vijftig centimeter doorsnede toereikend. Wie echter ook is geïnteresseerd in buitenlandse zenders doet er goed aan te vragen om een voorziening die tevens ontvangst van satellieten op de zgn. Hotbird-positie mogelijk maakt - hetzij door een wat groter schoteltje met twee ontvangstelementen, hetzij door een motor waarmee de schotel op verschillende satellieten kan worden gericht. Het aantal zenders dat op die manier kan worden ontvangen overtreft nu al fors de aantallen op Nederlandse kabelnetten, en zal dat blijven doen zolang de digitalisering van die netten op zich laat wachten. De beeldkwaliteit per satelliet is vaak beter dan die per kabel. En dan maar afwachten hoe lang je nog dat prettige gevoel houdt tot de technische avant-garde te behoren. Dit is de vierde en laatste aflevering in een kleine serie over digitale satellietontvangst. De eerdere afleveringen zijn verschenen op 8, 15 en 22 oktober
|
NRC Webpagina's
12 NOVEMBER 1997
TV als object van bewuste keuze
|
Bovenkant pagina |