NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Hoe laat is het volgende weerbericht op televisie? Deze vraag hoeft u nooit meer te stellen indien u behoort tot de nog wat erg selecte groep Nederlanders, die Het Weer Kanaal kunnen ontvangen. Dit station behelst 24 uur per dag niets anders dan weerberichten, almaar weerberichten. Weerberichten voor Nederland, weerberichten voor delen van Nederland, weerberichten voor de stranden van Nederland, weerberichten voor verschillende steden in Nederland, weerberichten voor de rest van Europa, weerberichten voor de komende dagen en weerberichten voor de rest van de wereld - weerberichten dus, de hele dag niets dan weerberichten.

Is dat niet een beetje saai, vraagt u zich misschien af. Ja, dat is inderdaad supersaai en het moet gezegd dat de meeste presentatoren van Het Weer Kanaal er ook niet in slagen er een spetterende show van te maken. De charismatische figuur van Peter Timofeeff, die in de begintijd van het station vorig jaar de show stal maar inmiddels is overgelopen is naar RTL5 (waar hij het weer presenteert) wordt bij Het Weer Kanaal tegenwoordig node gemist.

Maar eerlijkheidshalve moet worden gezegd dat de formule van Het Weer Kanaal de presentatoren van het station, een Klaas Dros bijvoorbeeld, ook nauwelijks de ruimte geeft er een vrolijke boel van te maken. Het gaat om een vrij nauw omschreven, recht uit de Verenigde Staten geïmporteerd concept, dat als The Weather Channel vorig jaar in Europa werd geïntroduceerd. Het Weer Kanaal is een volledig Nederlandstalig bijproduct van de Engelse versie, en komt dan ook uit studio's in Londen.

Dat de internationale formule de Nederlandse- en Vlaamse presentatoren geen ruimte biedt om - bijvoorbeeld door middel van grapjes - aan hun station een zekere, op de eigen markt afgestemde smaak te geven is in zekere zin begrijpelijk. De bedoeling is immers een zeer zakelijke: binnen vijftien minuten wordt de kijker die in het weer is geïnteresseerd een beeld gegeven van het weer in alle opzichten. De gedachte is niet dat de kijker langer dan een kwartier blijft hangen bij Het Weer Kanaal - daar heeft hij ook weinig reden voor, want na een kwartier ziet hij weer precies dezelfde blokjes informatie verschijnen.

Maar aan de andere kant: een beetje gekkigheid af en toe zou het station misschien geen kwaad doen. Het Weer Kanaal is nu wel erg zakelijk uitgevallen, en het lijkt me sterk de vraag of de kijker die erop afstemt, wel eigenlijk zo bloedserieus wil worden genomen. Temeer omdat de informatie in kwestie natuurlijk toch op veel andere zenders beschikbaar is, en dan gepresenteerd door mannen en vrouwen die wel degelijk een beetje een persoonlijkheid zijn.

Voor de zeer zakelijke informatie waarin Het Weer Kanaal uitblinkt zijn er bovendien wel andere middelen: via de teletekst van de NOS of de commerciële Nederlandse zenders bijvoorbeeld, vind je meestal heel snel wat je over het weer weten wilt, en in beduidend minder tijd dan het kwartier dan je voor Het Weer Kanaal moet uittrekken - waarbij je dan ook nog de kans loopt net in een commercial te vallen.

Het Weer Kanaal is beschikbaar op een aantal Nederlandse kabelnetten, al of niet in het kader van een pluspakket. Met de opheffing van het digitale themapakket van Multichoice per 1 augustus komt er een einde aan de beschikbaarheid van Het Weer Kanaal per satelliet.

Eerder verschenen in deze rubriek:

TV als object van bewuste keuze
(30 april 1997)
Een oefening in informatie
(7 mei 1997)
Lessen in argwanend kijken
(14 mei 1997)
Smoezelig onder nette vlag
(21 mei 1997)
Royaal kiezen uit nieuws
(28 mei 1997)
Zender zonder dommigheid
(4 juni 1997)
De macht op de snijtafel
(11 juni 1997)
Digitale boeketten bloeien niet
(18 juni 1997)
De Europese kijker bestaat niet
(25 juni 1997)
Een wonder van eenvoud
(2 juli 1997)
Elk thema zijn eigen kanaal
(9 juli 1997)
Radiopareltje: America One
(16 juli 1997)
Laat het stiertje los!
(23 juli 1997)