NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Zijn Nederlandse biograaf Hans Schoots moge dan hebben vastgesteld dat de Nederlandse cineast Joris Ivens niet zozeer een fellow traveller is geweest van het communisme als wel een trouwe partijganger die ook als filmer trouw Moskou's bevelen opvolgde - in Frankrijk blijft Ivens een van de bekendste en meest vereerde Nederlanders. Wie over satellietontvangst beschikt kan deze week de dag beginnen met een halfuurtje radio-interview met de in 1989 overleden filmer, in het kader van de serie A voix nue op France Culture. France Culture, in heel Europa analoog te beluisteren via de satelliet, is een bijzonder station. Het programma-aanbod bestaat bijna uitsluitend uit praatprogramma's van een hoog cultureel of educatief gehalte. De interviews met Ivens bijvoorbeeld, die in 1978 zijn opgenomen, zijn al om half negen 's ochtends te beluisteren. France Culture, dat bestaat sedert 1963, gaat eigenlijk de hele dag in deze trant door. Slechts af en toe is er een muziekprogramma te horen op de zender - de publieke Franse omroep heeft voor serieuze muziek andere zenders. Op France Culture zijn eigenlijk 24 uur per dag goede gesprekken te horen, waarbij de redactie niet schroomt voor een beetje debat - over het voor en tegen van 'positieve discriminatie' bijvoorbeeld, en de toepasbaarheid van dit Amerikaanse concept in de Franse verhoudingen - een uur of meer de tijd te nemen.

Over France Culture is in het verleden veel geklaagd: de zender zou te elitair zijn of belangrijke onderwerpen op het gebied van cultuur en educatie links laten liggen: gastronomie en strips bijvoorbeeld. Toch neemt volgens recent onderzoek het aantal luisteraars van France Culture in Frankrijk gestaag toe. Per dag luisteren een half miljoen Fransen meer dan twee uur naar France Culture, en per week bedraagt dit aantal 3,6 miljoen Fransen.

Deze toenemende populariteit is een uitvloeisel van de toenemende fragmentatie van het media-consumerend publiek. Zoals algemene muziek-radiostations hun publiek steeds meer zien verdwijnen naar stations met een gespecialiseerd aanbod (jazz, techno, wereldmuziek etc.), zo blijkt ook het radiopubliek voor gesproken woord zich hoe langer hoe meer af te keren van 'algemene' radiozenders als France Inter of Europe 1. Deze ontwikkeling biedt ongekende perspectieven voor zenders als France Culture, waarvan een decennium geleden - toen de opkomende commerciële radiosector ervoor zorgde dat de makers van publieke radio zich gingen blind staren op luistercijfers - nog vaak werd aangenomen dat ze hun tijd gehad hadden.

Een bekend verwijt aan France Culture is ook dat de veelal zeer gespecialiseerde programma's van de zender hun publiek missen, omdat ze worden uitgezonden op tijdstippen waarop de geinteresseerde niet kan luisteren. De oplossing voor dit probleem komt niet uit Frankrijk maar uit de Verenigde Staten, waar het bedrijf Francelink een groot aantal uitzendingen van France Culture van de lopende week in downloadbare vorm op Internet zet.

France Culture is analoog en kosteloos te ontvangen op een van de audiocarriers bij het satellietsignaal van TV5: Hotbird 16 graden oost, 11.325, v.,audio 7.56, Panda 1. Op belendende audiocarriers zijn nog meer Franse publieke radiostations te horen: de nieuwszender France Info (7.20) en de algemene zender France Inter (7.38). FranceLink is via Internet te vinden als www.Francelink.com/. Een abonnement op deze dienst kost $9,95 per maand, met een korting voor studenten en docenten. Ook beschikbaar voor deze prijs zijn uitzendingen van RFI, Europe 1, Sorbonne radio France (series universitaire colleges) en France Fréquence.

Eerder verschenen in deze rubriek:

TV als object van bewuste keuze
(30 april 1997)
Een oefening in informatie
(7 mei 1997)
Lessen in argwanend kijken
(14 mei 1997)
Smoezelig onder nette vlag
(21 mei 1997)
Royaal kiezen uit nieuws
(28 mei 1997)
Zender zonder dommigheid
(4 juni 1997)
De macht op de snijtafel
(11 juni 1997)
Digitale boeketten bloeien niet
(18 juni 1997)
De Europese kijker bestaat niet
(25 juni 1997)
Een wonder van eenvoud
(2 juli 1997)
Elk thema zijn eigen kanaal
(9 juli 1997)
Radiopareltje: America One
(16 juli 1997)
Laat het stiertje los!
(23 juli 1997)
De hele dag supersaai weer
(30 juli 1997)
Ingetogen begin voor Canal+
(6 augustus 1997)
Elektronische tv-gidsen
(13 augustus 1997)