NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
'Arrt sur image' is niet alleen de Franse term voor het stilzetten van het videobeeld op een recorder, maar ook de naam van een programma op de Franse educatieve zender La Cinquième, waarin elke week het gedrag van televisiestations op de snijtafel wordt gelegd - en dat zonder de flauwe grappen waaraan soortgelijke programma's zich nogal eens bezondigen. Onder voorzitterschap van Daniel Schneiderman, televisie-chroniqueur van het dagblad Le Monde, blijft meestal weinig heel van de Franse televisiestations. Zo bleek in de laatste aflevering dat veel stations het niet hadden kunnen laten, de uit peilingen gebleken linkse verkiezingsoverwinning te melden, anderhalf uur voordat de stembussen werden gesloten. Een kwestie van concurrentie.

Een schandaaltje apart was de presentator van het journaal van France 2, Frankrijks voornaamste publieke televisiestation, die eveneens ruim voor het einde van de stemming over een ,,spanning, Hitchcock waardig'' sprak. Hij bleek met vrienden, waaronder medewerkers van de socialistische voorman Jospin, te hebben afgesproken dat 'Hitchcock' zijn codewoord zou zijn bij een linkse overwinning.

Vooral het journaal van TF1, Frankrijks voornaamste commerciële televisiestation, wordt in Arrt sur image regelmatig op de korrel genomen. Deze veelbekeken 'hoogmis van acht uur', zoals het journaal wel genoemd wordt, blijkt elke week wel eens goed te sjoemelen met de werkelijkheid. Maar ook de andere journaals worden wekelijks op ongerechtigheden betrapt: het monteren van archiefbeelden in actuele opnamen bijvoorbeeld. Als dat leuke item over de terugkeer van de bever in het Franse landschap nu net geen beelden van een bever heeft opgeleverd. Of als een pakkend item over de ontvolking van een provinciestadje wordt verluchtigd met beelden van winkels met gesloten rolluiken, waarvan achteraf blijkt dat zij slechts voor de duur van de lunchpauze waren neergelaten.

Na deze varia volgt elke week een langer thema. Dat kan de manier zijn waarop de televisie bericht over de slachtpartijen in Algerije, waarvan zelden beelden zijn, en welke betekenis dat heeft voor de inhoud van de berichtgeving - over de attributie van de schuld bijvoorbeeld. Zondag jl. was het programma geheel gewijd aan TF1, naar aanleiding van een boek van de journalisten Pierre Péan en Christophe Nick over de manier waarop - zeggen zij - de eigenaars van dit commerciële station hebben geprobeerd de Franse politiek te beïnvloeden. (TF1, Un pouvoir, Ed. Fayard) De these in het boek is dat de Franse 'betonkoning' Francis Bouygues, een van 's lands grootste aannemers, het door hem in 1987 aangekochte TF1 (daarvoor publiek) heeft gebruikt voor het veilig stellen van overheidsopdrachten op bouwgebied.

Tevens zou hij, door het uitnodigingsbeleid jegens politici in de nieuws- en actualiteitenuitzendingen van TF1, hebben geprobeerd de aanhangers van de rechtse politicus Edouard Balladur te bevoordelen boven die van Jacques Chirac.

Met name zou TF1 zich tussen 1993 en 1995 hebben beijverd om een jonge rechtse politicus, Michel Noir, naar voren te schuiven als rivaal van Chirac bij de presidentsverkiezingen. Noir was zelf aanwezig om te vertellen dat hij daar niets van wist, en er bleef van de thesen in het boek ook niet zoveel heel, toen bleek dat Noir in de gewraakte jaren vaker door het publieke France2 was geïnterviewd, dan door TF1. De macht van televisie, kortom, moet niet worden overdreven.

Arrt sur image is zondags van 12.30-13.30 u. met een herhaling op donderdag 14.30-15.30 u. te zien op la Cinquième: Eutelsat II- F1, 13 oost, 11.080 MHz, h (in Pal) of Télécom 2b, 5 west, 12.606 MHz, v (in Secam). Via laatstgenoemde satelliet zijn ook TF1 (12.690 MHz, v.) en France2 (12.564 MHz, v) te zien (in Secam).