NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
De aanwezigheid van CNN International in Europa maakt, zou je zeggen, dat we in Europa op de eerste rang zitten bij het volgen van de jongste ontwikkelingen rond Bill Clinton. Maar dat is de afgelopen week nogal tegen gevallen.

De sensatie rond de bandopnamen waarop Monica Lewinsky allerlei smakelijks te zeggen heeft over haar omgang met Clinton waren immers een primeur van het Amerikaanse weekblad Newsweek, dat de gegevens ruimhartig op Internet zette. Maar Newsweek is de voornaamste concurrent van het weekblad Time, vlaggenschip van het mediaconcern Time-Warner, waaraan Ted Turner CNN en aanverwante stations inmiddels heeft verkocht.

CNN stond dus voor de keus: of uitgebreid vertellen wat Newsweek meldde en daarmee ongewild reclame maken voor de concurrent, of Newsweek geheel verzwijgen maar dan niet in staat zijn in detail te zeggen wat de verdachtmakingen aan Clintons adres precies waren. Tot mijn verbazing koos CNN voor het laatste.

Af en toe klonk de zin 'CNN has learned that..', waarna dan een elementje uit het Newsweek-item volgde, dat een CNN-redacteur net zo goed kon lezen als wie dan ook. Om niet beschuldigd te kunnen worden van plagiaat - in de Verenigde Staten is men met de vervolging daarvan iets voortvarender dan bij ons - hield CNN de feitelijke berichtgeving zo beknopt mogelijk.

Maar ook de min of meer schimmige achtergrondinformatie van CNN - verpakt in urenlange special editions - was zelden het aanzien waard. Weliswaar kwam CNN op de proppen met archiefopnamen waarop je ziet hoe de herkozen Clinton een uitgesproken flirterig kijkende Lewinsky uitvoerig omhelst. Terwijl die suggestieve beelden tot vervelens toe werden uitgezonden, probeerden de journalisten en commentaren van CNN steeds maar hun journalistieke verantwoordelijkheden te ontlopen door te zeggen dat je er helemaal geen conclusies aan kon verbinden.

Dat seksuele aangelegenheden via CNN niet ronduit besproken kunnen worden, kwam de berichtgeving al evenmin ten goede. Elke keer wanneer een studiogast dreigde in te gaan op de stelling dat Clinton mogelijk alle seksuele omgang van deze en gene ontkent omdat hij orale seks niet als seks beschouwt, kwam er wel een presentator tussen om te zeggen dat het hier een family show betrof waarin dit soort zaken niet thuishoorden.

De enige uitzondering bij CNN was de Larry King Live Show, waarin Newsweek wel kon worden genoemd en zelfs Newsweek-redacteuren te gast waren. Kennelijk heeft Larry King een speciale status bij CNN, en kan de oekazes uit de directiekamer naast zich neerleggen. Anderen, zoals Bernard Shaw, duidelijk niet: in de loop van de afgelopen week werd een lange rij 'specialisten' aan het woord gelaten, vooral redacteuren van Time en lieden die op het Internet politieke roddelrubriekjes onderhouden. 'Newsweek' bleef taboe. Dat CNN zich in zijn normale berichtgeving zo beperkt weet door de commerciële belangen van zijn eigenaren, geeft ernstig te denken en doet vragen rijzen rond de politiek van deze nieuwszender in het algemeen. In welke mate is, om een voorbeeld te noemen, ook de berichtgeving over Irak bijvoorbeeld door de eigenaren van CNN wellicht een corset aangemeten, op grond van wie weet welke commerciële belangen of politieke contacten? In ieder geval leert deze gang van zaken dat je als nieuwsconsument niet wantrouwig genoeg kunt zijn: aan de informatie van dat beroemde, schatrijke en wereldwijde CNN zijn van directiewege beperkingen gesteld, die de redactie van het meest suffige provinciale dagblad in Nederland, met een beroep op het redactiestatuut, glimlachend zou negeren.

CNN is in Nederland, behalve via de kabel, te ontvangen op de Astra- satelieten (19,2 graden oost). Digitaal: 11.837 GHz., h. Analoog: 11.627 GHz, v.)

Eerder verschenen in deze rubriek:

Sprookjesachtig schijnsel
(21 januari 1998)
De opmars van educatieve tv
(14 januari 1998)
Het jachterige van Fashion-TV
(7 januari 1998)
Dinner for one
(31 december 1997)
Gegarandeerd kerstmis-vrij
(24 december 1997)
Vlaggenschip Jay Leno
(17 december 1997)
Anti-gettoradio Beur FM
(10 december 1997)
Dagelijkse cultuur
(3 december 1997)
SES domineert satelliet-tv
(26 november 1997)
Televisie negeert computer
(19 november 1997)
Een kwestie van vertrouwen
(12 november 1997)
De voorkeur van Sky News
(5 november 1997)
Het einde van de blijde boodschap
(29 oktober 1997)
Beperkingen bij satelliet-tv
(22 oktober 1997)
'Geforceerde' downloads
(15 oktober 1997)
Interesse voor satelliet-tv groeit
(8 oktober 1997)
Een avond strips op TV5
(1 oktober 1997)
The Box houdt bellers aan het lijntje
(24 september 1997)
Beurskoersen, spectaculaire telexen en de horoscoop
(17 september 1997)
Pluspakket op de kabel
(3 september 1997)
Herhaling van oude DDR-tv
(27 augustus 1997)
Joris Ivens op France Culture
(20 augustus 1997)
Elektronische tv-gidsen
(13 augustus 1997)
Ingetogen begin voor Canal+
(6 augustus 1997)
De hele dag supersaai weer
(30 juli 1997)
Laat het stiertje los!
(23 juli 1997)
Radiopareltje: America One
(16 juli 1997)
Elk thema zijn eigen kanaal
(9 juli 1997)
Een wonder van eenvoud
(2 juli 1997)
De Europese kijker bestaat niet
(25 juni 1997)
Digitale boeketten bloeien niet
(18 juni 1997)
De macht op de snijtafel
(11 juni 1997)
Zender zonder dommigheid
(4 juni 1997)
Royaal kiezen uit nieuws
(28 mei 1997)
Smoezelig onder nette vlag
(21 mei 1997)
Lessen in argwanend kijken
(14 mei 1997)
Een oefening in informatie
(7 mei 1997)
TV als object van bewuste keuze
(30 april 1997)