|
|
Zie ook: Profiel Balkan
Lente in Kosovo: Rusland De ontknoping volgt opmerkelijk snel. Niet in Kosovo, maar in Helsinki, Moskou, Bonn en Belgrado. Nadat premier Primakov op 23 maart op weg naar Washington zijn vliegtuig laat omkeren, gebruikt Rusland aanvankelijk grof verbaal geschut. De Russische woede is begrijpelijk: bij de uitbreiding van de NAVO is beloofd dat het bondgenootschap louter defensief zal blijven. Russische vrijlligers vertrekken richting Kosovo. Primakov reist op 30 maart naar Milosevic, die toezegt te onderhandelen als de NAVO de bombardementen staakt. Rusland reageert woedend als de NAVO dit `positieve signaal' wegwuift, en dreigt zeven oorlogsbodems te sturen. Het Russische verkenningsschip Liman arriveert enkele dagen later in de Adriatische Zee. Russische militairen zinspelen op een kernoorlog. Halverwege april kantelt de Russische houding. Kranten vragen zich af of Milosevic het waard is om de relatie met het Westen op het spel te zetten. President Jeltsin, die tijdens de crisis een heldere episode beleeft, weet zeker van niet: zijn relatie met Milosevic is sinds diens steun voor de couppoging tegen de Russische president altijd koel geweest. De Duitsers, die een extra antenne hebben voor de gevoelens van hun oosterbuur, beginnen een diplomatiek offensief om Moskou binnenboord te halen. Met Primakov lukt dat niet. `We hebben de Russen nodig, maar niet deze Russen', zegt bondskanselier Schröder na een gesprek met de hard-liner. Minister van buitenlandse zaken Joschka Fischer reist naar Moskou, oud-kanselier Kohl belt zijn oude vriend Jeltsin. Die grijpt in. Op 14 april benoemt hij de pro-Westerse ex-premier Tsjernomyrdin tot gezant voor de Balkan. Ischinger: ,,Dat betekende dat Jeltsin vanaf dat moment zijn eigen politiek voerde en van het probleem-Kosovo afwilde.'' Op 12 april komt Duitsland met een vredesplan voor Kosovo. Het voorziet in een Servische terugtrekking, waarop de NAVO de luchtaanvallen staakt en vredesmacht Kfor Kosovo binnentrekt, dit alles met de zegen van de VN-Veiligheidsraad. De Amerikanen torpederen het voorstel, volgens de Duitsers uit rancune omdat het niet uit Washington komt, volgens de Amerikanen omdat het plan niet af was. Maar op 7 mei accepteren de G8 - de grootste industrielanden plus Rusland - een variant op het plan. En in juni verloopt alles precies zoals de Duitsers zich dat voorstelden. Ook Washington gelooft weer voorzichtig in Amerikaans-Russisch diplomatiek initiatief tegen Belgrado. Op 19 april telefoneert Jeltsin met Clinton, voor het eerst sinds het begin van de crisis. Primakov verruimt het veld voor een nieuwe premier, de jonge Sergej Stepasjin. Lees verder: Neutraal
|
NRC Webpagina's 18 DECEMBER 1999
|
Bovenkant pagina |
|