De oorlog via Internet
en de media

Media

Blair: Westerse media helpen Serviërs
(11 mei 1999)
Een beetje katterig na een doorwaakte nacht maar blij, vertelde Tony Blair vorige week wat hij dacht over de uitslag van de lokale en regionale verkiezingen. In Glasgow zag het er zo uit: middenin een zin snoerde de Schotse televisie Blair de mond en schakelde over naar Donald Dewar, aankomend premier van de semi-onafhankelijke Schotse regering.

Bommen op staatstelevisie zijn niet misplaatst
(26 april 1999)
De NOS , de Nederlandse journalistenvakbond NVJ , de Internationale federatie voor journalisten en de Europese Omroepunie protesteren tegen de luchtaanvallen van de NAVO op de Servische staatszender RTS . Journalisten, zo heet het, mogen geen doel zijn in een militair conflict.

Journaal veroordeelt bombarderen tv- zender
(24 april 1999)
Het NOS Journaal heeft bij minister F. de Grave (Defensie) geprotesteerd tegen het NAVO-bombardement van het gebouw van de Servische staatstelevisie in Belgrado.

Servische televisie blijft doelwit Navo
(24 april 1999)
De NAVO zal de Servische staatstelevisie blijven bestoken. Woordvoerder Ken Bacon van het Pentagon noemde de staatszender RTS gisteren ,,evenzeer onderdeel van Milosevic' moordmachine als het leger.''

Blair leent zijn mediastrateeg uit aan NAVO
(21 april 1999)
Alistair Campbell, spin doctor van premier Blair, moet de NAVO gaan behoeden voor nieuwe mediablunders.

NAVO slaat terug met 'psy-ops'
(21 april 1999)
De NAVO laat zich, wat propaganda betreft, niet onbetuigd. Video-banden ontbreken net zo als details over geraakte doelen. Maar de NAVO praktiseert ook een meer actieve vorm van propaganda: de psychological operations, ofwel psy-ops.

Turbopropaganda in sandwichformule
(21 april 1999)
De gelijkgeschakelde Servische media brengen met hun verslaggeving over de oorlog hun lezers en kijkers in een wereld van magisch-realisme.

Actie voor Kosovo getuigt van grote vindingrijkheid
(16 april 1999)
In een gezamenlijke tv-actie op drie van de negen Nederlandse zenders is gisteravond bijna 42 miljoen bijeengebracht voor de vluchtelingen uit Kosovo.

Slavko Curuvija: Te lastig, te goed geïnformeerd
(12 april 1999)
Een eerste ontmoeting, op een herfstavond in 1991, in de deprimerende en naargeestige sfeer van de stationssnackbar van Hollands Spoor vóór de verbouwing, vaal neon, kroketten, loempia's, patat: Slavko curuvija, een rijzige man met zwart haar en een zwart baardje, flamboyant, elegant: de verkeerde man op de verkeerde plaats.

Laatste journalist in Kosovo zit in de val
(31 maart 1999)
De laatste Westerse journalist in Pristina heet Antonio Russo, van de Italiaanse zender Radio Radicale. Via een krakende telefoonlijn slaagt hij er af en toe in contact te leggen met zijn thuisbasis. Het zijn dramatische gesprekken, waarin Russo vertelt dat zijn vrienden, zijn Albanese collega's, de schrijvers en fotografen met wie hij heeft gewerkt, allemaal zijn verdwenen. Dood of gevlucht? Russo heeft geen idee.

Internet

Het Internet moet Kosovaren herenigen
(25 mei 1999)
Het Internationale Rode Kruis heeft extra middelen ingezet om uiteengerukte families uit Kosovo weer bij elkaar te brengen: Internet en mobiele telefonie.

Boem, boem uit de chatroom
(17 mei 1999)
Terwijl de NAVO intensieve luchtaanvallen op Servië uitvoerde, werd dit weekeinde in Amsterdam een bescheiden feestje gevierd voor de jarige Servische radiozender B92.

Serviërs ook op Internet geïsoleerd
(14 mei 1999)
Internet is voor veel Joegoslaven het belangrijkste informatie- en communicatiemedium geworden. Door bombardementen en boycotacties wordt e-mailen en surfen steeds moeilijker.

Vuile cyberwar tegen de NAVO
(30 maart 1999)
Make love, not war. Dat is nog de aardigste van de honderden anti-oorlog e-mails die de NAVO dagelijks ontvangt. Verwensingen, vloeken en bedreigingen worden via elektronische post naar Brussel gestuurd. Ook veel beeldmateriaal: verwoeste huizen, een verminkt lijk, Clinton die verandert in een duivel of in een aap, hakenkruisen en porno.

Anoniem surfen lukt ook op de Balkan niet
(14 april 1999)
Surfen op het Internet zonder sporen achter te laten is aantrekkelijk, vooral in Joegoslavië. Maar gebruikers kunnen door lekken toch worden geïdentificeerd, zo heeft een Amerikaanse beveiligingsdeskundige vastgesteld.

Onafhankelijk B92 definitief gesloten
(6 april 1999)
De onafhankelijke nieuwszender B92 is definitief gestopt met uitzenden via Internet. De Belgradose radiozender werd 24 maart jl. verboden en slaagde er tot 2 april in om via Internet uit te zenden. Servische overheidsambtenaren en politie-agenten hebben de redactie gesloten. De directeur van B92, Sasa Mirkovic, is vervangen door de regeringsgetrouwe Aleksander Nikacevic.

Inventief B92 omzeilt Milosevic
(29 maart 1999)
Servische journalisten worden al jarenlang in hun bewegingsvrijheid beperkt, maar de laatste dagen is de situatie nijpend geworden: hoofdredacteuren worden aangehouden voor verhoor, zenders worden gestoord door de Servische autoriteiten en contact met correspondenten in de regio wordt onmogelijk gemaakt. Via Internet (www.b92.net) is B92 nog wel te beluisteren, voornamelijk door steun uit Nederland.

De oorlog op Internet
(26 maart 1999)
Het vliegveldje van Sombor mag door de NAVO deerlijk gehavend zijn - dat heeft de bakkers van deze Noord-Servische stad er niet van weerhouden om de bevolking naar behoren van brood te voorzien. Dat weten we dankzij het Belgradose radiostation B'92, waarvan de zender eerder deze week door de Joegoslavische autoriteiten werd gesloten, maar dat gisteren nog steeds via Internet zijn signaal naar de rest van de wereld zond.