|
|
NIEUWS
TEGENSPRAAK
SUPPLEMENT
DOSSIERS
ARCHIEF
ADVERTENTIES
SERVICE
|
NIEUWSSELECTIE
|
Artisticiteit vs publiekswerving
HENK VAN GELDER
Lenette van Dongen hecht, zegt ze, veel waarde aan een goed affiche voor haar soloprogramma's. "Je wilt toch dat zo'n affiche een voorbode van je optreden is. Ik heb de ontwerpers verteld waar de voorstelling over zou gaan - dat je als kind zo snel mogelijk in het keurslijf van een ander moet passen. Daarop kwamen zij met een aantal ideeën. Dit was de beste; de verwarring die ermee wordt gecreëerd, vond ik heel leuk. Maar vergis je niet; er zijn ook mensen die er niets van snappen. Buiten de randstad wordt hier en daar alleen mijn foto opgehangen, omdat ze niet begrijpen wat die twee meisjes ermee te maken hebben." Van Dijk en Put, werkzaam bij het ontwerpbureau Vandejong, hadden eerst een abstracter idee geopperd, zonder de beeltenis van Lenette van Dongen. "Maar het moet wel herkenbaar zijn," zegt zij. "Voor mijn vorige programma was er een affiche in het blauw, waarop ik met gesloten ogen stond. Heel mooi, het paste bij de spirituele sfeer. Toch hebben we dat uiteindelijk veranderd in een duidelijke foto van mezelf, want dat eerste ontwerp gaf niet het idee: Lenette is in de stad. Het hoorde meer bij een toneelvoorstelling. Je gezicht moet erop. Toon Hermans hoefde alleen maar TOON op een affiche te zetten, en iedereen wist wat er aan de hand was. Bij mij kan dat nog niet." De Theaterafficheprijs is een initatief van het Theater Instituut Nederland en werd dit jaar voor de negende keer uitgereikt. Volgend najaar, bij de tiende, komt er waarschijnlijk een tentoonstelling met al het genomineerde werk uit de afgelopen tien jaar. En bij elke uitreiking laaide er een discussie op over de functie van die affiches. Ook nu weer. De vormgever wil nu eenmaal zo artistiek mogelijk uit de hoek komen, terwijl de opdrachtgever aan publiekswerving wenst te doen. Volgens diverse kenners wordt die strijd te vaak gewonnen door de vormgever. "Bij theateraffiches is het maken van kunst vaak belangrijker dan het voldoen aan doelstellingen," zei ontwerper Eymert van Manen gistermiddag. Met boe-geroep werd in de zaal dan ook gereageerd op de mededeling dat toneelgroep De Appel heeft besloten de jarenlange samenwerking met ontwerper Jan Bons te verbreken. Bons is de zeer vereerde nestor der Nederlandse ontwerpers; hij maakt affiches met abstracte kleurvlakken en pakkist-letters, waarop onmiskenbaar zijn eigen signatuur prijkt. De Appel wil voortaan iets anders - minder ontwerpkunst, meer reclame. Lenette van Dongen weet precies hoe groot de wervende kracht van een affiche kan zijn. "Met een goed affiche verkoop je net de laatste tweehonderd plaatsen", zegt ze. René Put beaamt desgevraagd dat die doelstelling altijd voorop moet staan. "Wij zijn niet zo zeer bezig met het idee dat we kunstenaars zijn", zegt hij.
|
NRC Webpagina's 31 OKTOBER 2000
Niet met ons ijs Eerder verschenen artikelen in het archief.
|
Bovenkant pagina |
|