M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Door de ogen van een MS-patient
HENK VAN GELDER
"Dat is niet opzettelijk", zegt Verwijk. "We hopen natuurlijk dat ook bij de ouderen het kwartje uiteindelijk valt. Die moeten het misschien eerst een paar keer zien. En dat kan, want dit filmpje moet lang mee. We hopen dat het dezelfde houdbaarheid zal hebben als het vorige." De vorige commercial dateerde van tien jaar geleden en was tot voor kort nog te zien. Een vader danste met zijn dochter op een nummer van Eric Clapton. "Dat was heel expliciet; je ziet op een gegeven moment duidelijk dat zij met haar voeten boven de grond hangt." Het filmpje heeft, aldus Verwijk, "heel goed z'n werk gedaan." Het is zelfs door MS-verenigingen in vijf andere landen overgenomen. "Niet zo vreemd", vindt de gepensioneerde reclameman Malcolm Parker Brady, bestuurslid van de stichting Vrienden MS Research, "als je ziet wat een puinhoop ze in andere landen maken." Verwijk noemt een voorbeeld van de vette symboliek die hij niet wilde navolgen: "Zo was er in Engeland een filmpje met een vrouw in bad, waarvan je zag dat de ruggegraat werd doorgescheurd zoals je een vel papier doorscheurt. Van zulke symboliek wilde ik verre blijven. In mijn film wilde ik letterlijk achter het netvlies van een MS-patiënt gaan zitten." De stichting maakt gebruik van het 25-procentstarief dat de STER hanteert voor goede doelen. En het is die investering waard, stelt Parker Brady: "Je ziet dat er op het ogenblik ook steeds meer Amerikaanse MS-fondsen actief zijn in Nederland. Dat is een sicke boel, omdat ze zich kunnen onttrekken aan de Nederlandse regels voor fondsenwerving. Als bestuur hebben wij daarom gezegd dat het van groot belang is méér bekendheid te krijgen." De inspiratie voor het filmpje kreeg Raymond Verwijk naar zijn zeggen toen hij het nummer Exit music van Radiohead had gehoord: "Ik werd gefrappeerd door de woorden. Daar wilde ik iets mee doen." Vervolgens had het nog heel wat voeten in de aarde voordat Radiohead bereid werd gevonden het nummer belangeloos af te staan voor het goede doel. "Zoiets is een heel lang traject", vertelt Verwijk. "Bij het vorige filmpje was het makkelijker, omdat Clapton en zijn management toen net voor concerten in Nederland waren. Zo'n groep als Radiohead is wereldberoemd; die jongens worden nog meer afgeschermd dan profvoetballers. We hebben het Clapton-filmpje en een proefopname voor de nieuwe film opgestuurd, maar dan zul je net weer zien dat zij in Tokio zitten en dat dan ergens onderweg de videoband wegraakt. Tenslotte is het gelukt dankzij de bemiddelde rol van Mojo Concerts." Ook binnen het stichtingbestuur vroeg menigeen zich af of deze ongrijpbare beelden wel duidelijk genoeg waren om fondsen mee te werven. "Maar het springt er in elk geval uit omdat het heel anders is dan wat je gewoonlijk in deze sector ziet", zegt Parker Brady. "En als men het maar vaak genoeg ziet, werkt het misschien wel."
|
NRC Webpagina's
9 MEI 2000
Plassende voetbalfans Eerder verschenen artikelen in het archief.
|
Bovenkant pagina |