RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Tussen al die voortreffelijke fictie, hoogwaardige documentaires en al het andere prachtigs wat je met een schotel uit de ruimte kan oppikken, komt soms opeens de behoefte op aan trash, aan televisie zo stom en inhoudsloos, dat je je afvraagt waarom iemand ooit de moeite genomen heeft het op de buis te zetten. Kan de schotel ook in deze behoefte voorzien? Ja dat kan hij, in ruime mate zelfs.

Voordat in Nederland het programma Big Brother werd uitgevonden, gold in Europa vooral Italië als het land van de trash-televisie. Deze faam dateert uit de jaren zeventig, toen in heel het land plotseling plaatselijke commerciële zenders opdoken, die hun tijd voornamelijk vulden met strippende huisvrouwen. Maar deze tijden zijn voorbij, zo valt waar te nemen op de Hot Birds (13 graden oost), waar de meeste Italiaanse zenders hun digitale stek hebben ingenomen. Zeker, zowel de Italiaanse publieke televisie van de RAI (11. 766, v) als de grote zenders van Berlusconi (11.919 v.) grossieren nog steeds in ellenlange spel- en showprogramma's, waar de zichtbaar ongeestige grappen debiterende presentator een groepje schaapachtig lachende dames van grote schoonheid om zich heen vindt. Maar voor echte trash, zou ik zeggen, is toch meer nodig, iets wat bevreemdt en afstoot. En dan doel ik ook niet op Telepace (11.804 v.), de televisiezender van het Vaticaan, waar de ganse dag zwartgerokte clerus vroom zit te wezen, afgewisseld met filmpjes over prachtige Italiaanse kerken. Nee, we zijn naar iets anders op zoek, iets zo slecht of futloos, dat je als kijker denkt: lager kan ik niet komen.

Vreest niet, die zenders zijn er. Uit Italië komen bijvoorbeeld Sicilsat en Napoli International (12.303 v.) en uit Spanje Telesierra (12.292 h.) Alle hebben zij om te beginnen gemeen, dat de beeldkwaliteit ten hemel schreiend is. Hun signaal wordt eerst vanuit de studio's in Spanje en Italië naar een satelliet op 36.000 kilometer boven de evenaar gestuurd, een wonder van hoogwaardige techniek, dat het product vervolgens over gans Europa verspreidt, van de Canarische eilanden tot aan de Oeral - een wonder. En dat allemaal voor een programma met een beeldkwaliteit, alsof de eigenaren van de stations bij de vuilnisbak wat nog gebrekkig functionerende videorecorders hebben gevonden.

En dan is er natuurlijk nog de inhoud van die korrelige, trillende beelden. Favoriet is de waarzegster, waarnaar je kunt opbellen en die dan zichtbaar voor de camera de kaart legt en je toekomst voorspelt. De bellers naar deze uitzendingen blijken veelal van het exhibitionistische soort, die het dure telefoongesprek naar de waarzegster te baat nemen om hun levensverhaal of ziektebeeld over heel Europa te verspreiden.

Maar mijn favoriete uitzending op deze zenders is wel degelijk een variant op de aloude stripshow, die op vrijdagnacht te zien is op Telesierra. Op een krukje neemt een krampachtig lachende dame plaats, aan een belendend tafeltje een meneer met drie kaarten in verschillende kleuren in de hand. Daaruit moeten de opbellers er dan eentje kiezen. Op de achterkant staat afwisselend SI - dan trekt de dame wat uit - of NO - dan trekt ze integendeel weer iets aan. De keren dat ik de uitzending gezien heb duurde het toch zeker zo'n vier, vijf uur voordat er iets van de dame te zien was, en dan bleek ook meteen dat dit het wachten niet waard was geweest.

Maar bij trash-tv geldt natuurlijk niet het resultaat, maar alleen het trashy karakter zelf van het gebodene. Het is net als het in je eentje thuis opdrinken van een fles vodka. Je weet dat het slecht voor je is, en dat je er aan onderdoor zou gaan als je het vaker deed. Maar heel soms, op een moment van ontreddering, kan het enorm opluchten.

Veel gestelde vragen TV Plus

Eerder verschenen in deze rubriek:

'Deze zender gaat verhuizen'
(12 juli 2000)
Liefde voor de schotel
(5 juli 2000)
Een sieraad op de satelliet
(28 juni 2000)
Iraans koken zonder ondertitels
(21 juni 2000)
Voor wie wat meer voetbal wil
(14 juni 2000)
Verwoestend humoristisch
(7 juni 2000)
Met lokale toverkracht
(31 mei 2000)
Stilte aan het UPC-front
(24 mei 2000)
Geschiedenisles via de satelliet
(17 mei 2000)
Cannes op de buis
(10 mei 2000)
Web ideaal voor korte film
(3 mei 2000)
Het lynch-huis
(26 april 2000)
We maken de balans op
(19 april 2000)
Radiopiraat Caroline ging door
(12 april 2000)
Liever eigenzinnig
(5 april 2000)
Televisie op voorraad
(29 maart 2000)
Mr. Zap gaat digitaal
(22 maart 2000)
Hoezo monopolie?
(15 maart 2000)
Verletzung der Menschenwürde
(8 maart 2000)
Grensoverschrijdend klassiek
(1 maart 2000)
De DVD is zo lek als een mandje
(23 februari 2000)
Première la Hollandaise
(16 februari 2000)
Kohl en Haider
(9 februari 2000)
Gehannes in kabelland
(2 februari 2000)
Helmut in het nauw
(26 januari 2000)
Arbeidersstrijd in de bioscoop
(19 januari 2000)
Nieuwe vorm van breedbeeld
(12 januari 2000)
Onversneden Amerikaans
(5 januari 2000)

Eerder verschenen artikelen in het archief.

( a d v e r t e n t i e s )