M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Arbeidersstrijd in de bioscoop
RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
De eerste aflevering in de serie, Ressources Humaines (Personeelszaken) van Laurent Cantet, had juist die historische uittocht uit het arbeidersbestaan als onderwerp. Een jonge, bijna afgestudeerde bedrijfskundige loopt stage in het metaalbewerkingsbedrijf, waar zijn vader al dertig jaar dezelfde gaten in dezelfde onderdelen draait. Vader is een stille man, die hoopt de vijf jaar tot zijn pensioen uit te zingen. De zoon, die door de directie hartelijk wordt onthaald, krijgt als taak modaliteiten te bedenken voor de invoering van de 35-urige werkweek op de fabriek (nu een hot item in Frankrijk). Zijn plan voor een enquête onder de werknemers over hoe ze zich de toegenomen vrije tijd en nieuwe, meer flexibele werkroosters voorstellen, stuit op groot verzet bij de vakbondsafgevaardigden op de fabriek, die alle kwesties meer in termen van arbeidersstrijd, en in een confrontatie met de directie willen oplossen. De jonge bedrijfskundige zet echter door, maar vindt al spoedig uit dat zijn inspanningen door de directie worden gebruikt als rookgordijn voor hun eigen plannen. Verre van de 35-urige werkweek te zien als een gelegenheid voor het creëren van nieuwe arbeidsplaatsen - zoals de bedoeling van de Franse regering is - neemt de directie de gelegenheid te baat voor reorganisatie en ontslagen. Onder de afgedankte werknemers is de vader van de jonge bedrijfskundige. De ontknoping - jongen kiest alsnog de kant van de arbeiders die in staking gaan - is enigszins arbeideristisch in de stijl van de jaren zeventig. Maar het conflict tussen de vader en de jonge academicus is echt mooi gefilmd. Het lijdt bovendien geen twijfel dat men op menige Franse fabriek de situatie ook zo ervaart: het spandoek en het piket voor de poort zijn in de Franse arbeidswereld nog lang niet uitgestorven. Het is eigenlijk lang geleden dat dergelijke films nog op grote schaal werden gemaakt. De cinema van de jaren tachtig en negentig hield zich liever bezig met het persoonlijke drama, dan met sociologische realiteiten. In de jaren zeventig wemelde het nog van heroïsche arbeidersstrijd in de bioscoop, sindsdien is het - met uitzondering van de Engelse cinema wellicht - over dit onderwerp stil geworden. Ressources Humaines heeft met die films uit de jaren zeventig overigens weinig van doen. Cantet filmt met een droge, haast documentaire benadering: echt een nuttige film die tot maatschappelijke discussie aanleiding zou kunnen geven, omdat hij Franse kijkers een spiegel voorhoudt van hun eigen maatschappij. Wie zou in Nederland zo'n film kunnen maken? Van de de cyclus Au travail! zijn op Arte nog te zien: Tout pour Maman van Hermine Huntgeburth (vrijdag a.s., 20.45 uur) en De gré ou de force van Abrice Cazeneuve (zaterdag a.s. 22.40 uur). Arte is digitaal (in Franse en Duitse versie) te zien via Astra (19,2 oost) en analoog o.a. via Astra (Duitse versie) en Hot Bird (Franse versie)
|
NRC Webpagina's
19 JANUARI 2000
Nieuwe vorm van breedbeeld
|
Bovenkant pagina |