NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

ANNA VISSER
Psychologen hebben weleens geprobeerd een verklaring te geven voor het feit waarom Horst Tappert (Derrick) zo in de smaak viel bij het vrouwelijk deel der natie. En ja hoor: hij was voor hen de ideale vaderfiguur met een altijd luisterend oor en een wáánzinnig probleemoplossend vermogen. Daar wilde elke vrouw wel bij uithuilen. Dat zijn fans in hem gewoon een uitstekende hoofdinspecteur zagen en genoten van de manier waarop hij een moord oploste, kwam niet in hun hoofden op. Er moest meer achter zitten. De leden van de Derrick-fanclub haalden intussen hun schouders op voor deze psychologische duiding. Staatssecretaris Adelmund van Onderwijs was korte tijd onderwerp van 'duiding' en wel toen zij tijdens het Kamerdebat over haar begroting een huilbui kreeg. De Kamer was zó somder over de achterstand van leerlingen op zogeheten zwarte scholen dat het de staatssecretaris teveel werd. "WAO'ers en allochtonen, als het daarover gaat, wordt bij Adelmund zo nu en dan een open zenuw geraakt", aldus de publiciste Marja Vuijsje die het op de opiniepagina van VN opneemt voor de geplaagde staatssecretaris. Want anders dan veel politici laat Adelmund zich niet leiden door valse emoties. Dat deze staatssecretaris gewoon niet opgewassen is tegen haar taak en zich nog steeds verschuilt achter ondoorgrondelijke retoriek waar de Kamer, terecht, de schouders voor ophaalt wil er waarschijnlijk bij Vuijsje niet in.

Net zo min wil het er waarschijnlijk bij de voorzitter van de programmacommissie van D66, Michiel Scheffer, in dat zijn partij geen toekomst meer zou hebben. Integendeel, zo zegt hij in Hervormd Nederland: "We appelleren aan de moderne mens. Als een aantal in ons gelooft, zich herkent in ons mensbeeld en wil participeren (...) hebben we als partij bestaansrecht. Dat wordt niet bepaald door het aantal zetels in de Kamer." Maar wanneer D66 bij de volgende Kamerverkiezingen de helft van haar huidige aantal zetels verliest, zal het bestaansrecht binnen een mum van tijd weer ter discussie staan en zal van de 'romantische uitstraling' die de partij volgens Scheffer heeft, weinig over zijn. Volgens Scheffer heeft zijn partij "een romantisch idee over de verantwoordelijkheid en de emancipatie van de burger. Die idealen zouden meer vorm gegeven kunnen worden, in die zin dat de partij de burger zou kunnen mobiliseren." Gek, wanneer de burgerij van zich laat horen, bijvoorbeeld als het gaat om weer een asielzoekerscentrum erbij, valt ook D66 de burgerij af - zeker niet romantisch genoeg.

Voor velen is Oostenrijk als vakantieland afgevallen na de verkiezingswinst van de rechts-extremist Jörg Haider. Nu pas en dat terwijl de topkandidaat van de Oostenrijkse sociaal-democraten in de jaren '70 zei: "Als de joden een volk zijn, dan zijn ze een beroerd volk!", aldus de Oostenrijkse schrijver en filosoof Robert Menasse in een verhelderend artikel over het land van de skipistes en de lederhosen in VN. Menasse legt uit dat Haider "niet de tegenspraak tot de Oostenrijkse verhoudingen is maar het product ervan, omdat hij niet de antithese van de regeringspartijen is maar hun luidspreker, omdat hij niet tegen de situatie opponeert maar haar alleen chargeert." Waar men oprecht bang voor moet zijn is het feit het "helaas geen uitgemaakte zaak is dat de partijen die deze republiek hebben gesticht bij zinnen komen en aan de slag gaan voor het waarmaken van de staatsidee, het nakomen van de democratische beloften, en niet in de verdediging van voordemocratische toestanden blijven steken." Over deze oprechte angst heeft nog geen West-Europese sociaal-democraat zich uitgelaten - liever praten zij over de Derde Weg dan dat zij met hun Oostenrijkse partijgenoten om de tafel gaan zitten. Dat is veel minder romantisch, maar voor romantiek mag in de politiek ook geen plaats zijn. Voor de romantiek ga je naar Parijs.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Oprecht verbaasd
(11 november 1999)
Onbetaalde adviezen
(4 november 1999)
Hedendaagse Maginotlinies
(28 oktober 1999)
Brillen in soorten en maten
(21 oktober 1999)
Sufbo's reizen niet
(7 oktober 1999)
Een zak met geld
(30 september 1999)
Aanzet tot een verlanglijstje
(23 september 1999)
Antwoord aan een lezeres
(16 september 1999)
Zomaar aardige mannen
(9 september 1999)
Even het geheugen opfrissen
(2 september 1999)
Gevoel voor verhoudingen
(26 augustus 1999)
Een veilig kordon
(19 augustus 1999)
Taxatiefout (2)
(12 augustus 1999)
Koester het geheugen
(5 augustus 1999)
Mobiele ergernis
(29 juli 1999)
Oud en wijs
(22 juli 1999)
Stijgers en dalers
(15 juli 1999)
Levensgeluk
(8 juli 1999)
Zonder visie met vakantie
(1 juli 1999)
Uitblazen en nadenken
(24 juni 1999)
Overpeinzingen bij het biljart
(17 juni 1999)
Een weekend naar de hei
(10 juni 1999)
Van kaft tot kaft
(3 juni 1999)
De prins en een partij
(27 mei 1999)
Een boek uit 1934
(20 mei 1999)
Treurige toestanden
(14 mei 1999)
De boel bij elkaar houden
(6 mei 1999)
In de war
(29 april 1999)
Wakker liggen
(22 april 1999)
Deuken in een masker
(15 april 1999)
Niemand weet het echt
(8 april 1999)
De groten der aarde
(1 april 1999)
Een heel goede ervaring
(25 maart 1999)
Een persoonlijke brief
(18 maart 1999)
Kwakkelen
(10 maart 1999)
Lijdenstijd
(4 maart 1999)
Wachten op gelijk
(18 februari 1999)
Tsjechov in de polder
(11 februari 1999)
Alleen gedachten
(4 februari 1999)
De buitenwereld
(28 januari 1999)
Het land van Flipje
(21 januari 1999)
Tijger was nooit depri
(14 januari 1999)
De tijd tikt door
(7 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.