U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    M E D I A  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Een veilig kordon

ANNA VISSER
"NIEUW. Brandende kwesties in Vrij Nederland", aldus de advertentie van dit weekblad in de Volkskrant van vandaag. Ergens moet een foutje zijn gemaakt want de advertentie slaat op een nummer van VN van weken geleden toen dit opinieweekblad twee heuse opiniepagina's introduceerde voor 'brandende kwesties'.

Heel lezenswaardig en de opinies liegen er ook niet om, maar wel rijst de vraag waarom deze pagina's niet steeds worden volgeschreven door de eigen redacteuren. Ooit was VN vermaard om zijn opinies - hebben de VN-redacteuren van vandaag geen opinies meer? Zijn ze bang geworden voor een te uitgespoken engagement? Zie bijvoorbeeld pagina 13, waar een oproep aan de lezers staat om een bijdrage te leveren over belevenissen met agressie. "Op straat wordt het steeds onveiliger, lijkt het", begint de oproep voorzichtig. Hoezo lijkt het onveiliger te worden - het is onveiliger geworden op straat. En niet alleen daar - ook binnen de muren van menige woning is het slecht toeven, meldt VN in de serie over agressie: "Naast lichamelijke verwaarlozing als gevolg van armoede, komt ook emotionele verwaarlozing meer voor. Ook bij gezinnen die volop profiteren van de welvaart." Ouders die hun kroost een veilig kordon bieden, worden zo langzamerhand een bezienswaardigheid. Daarentegen zijn jongeren die het geweld op straat niet schuwen, een normaal beeld geworden. Anders dan socioloog Kees Schuyt, die zich ergert aan de verruwing in de samenleving, ziet de geïnterviewde pedagoog J. Hermanns helemaal geen verruwing: "Ik vind dat een non-discussie die politiek wordt gebruikt voor de herintroducering van christelijke waarden." Wat christelijke waarden te maken hebben met het op straat niet in elkaar geslagen willen worden, niet beroofd willen worden, geen grote bek willen krijgen, niet gesneden willen worden door opgefokte automobilisten, wordt in het interview niet duidelijk. Het epitheton christelijk is dan ook misplaatst - fatsoenlijke omgangsvormen zijn aan geen enkele religie gebonden.

J.J.A. van Doorn was geruime tijd 'de grote man van de Nederlandse beleidssociologie', aldus Elsevier in een artikel over de opkomst (jaren '60 en begin jaren '70) en ondergang (ongeveer nu) van de sociologie. Al jaren schrijft Van Doorn wekelijks een column in HP/De Tijd - niet zelden voorbeelden van zuiver denken. Deze week schrijft hij over het onlangs ingediende wetsontwerp euthanasie en over 'het oprekken van de tolerantiegrenzen' dat ertoe heeft geleid 'dat euthanasie meer en meer als iets 'normaals' wordt gezien, als de oplossing van een 'probleem'. Het is niet onaannemelijk dat (demente) ouderen 'in de gevarenzone komen'. Van Doorn pleit ervoor attent te blijven wanneer het wetsontwerp kracht van wet krijgt: 'nu de politiek en de publieke opinie eenmaal zijn binnengedrongen in de intieme sfeer van ziekbed en sterfbed, zal het steeds moeilijker worden rond de meest kwetsbaren in onze samenleving een veilig kordon in stand te houden'.

Van een heel andere orde is het veilige kordon dat de PvdA biedt voor diegenen die een prettige functie ambiëren bij de overheid. Ideologische diepgang hoeft niet (meer), een 'zekere neutraliteit' is voldoende om het als 'eigentijdse PvdA-regent' ver te schoppen, schrijft Elsevier in een verhaal over de manier waarop de PvdA in tien jaar tijd 'alle invloedrijke banen in handen wist te krijgen'. Overal zitten ze, overal werken ze hard en verdienen ze veel. Dat laatste (veel verdienen) mag natuurlijk, het tweede (hard werken) is normaal maar wat levert het de samenleving inhoudelijk op dat ze overal zitten? Ze sturen het debat niet aan over bijvoorbeeld het onderwijs, de volksgezondheid, de onveiligheid op straat en thuis. De PvdA straalt 'regentenmacht' uit, stelt Elsevier en haar populariteit is gebaseerd op één man, Wim Kok. De man die tijdens het debat over zinloos geweld zei: "Wie het weet, mag het zeggen." Ongewild zijn hij en zijn partij de verpersoonlijking geworden van psalm 146 (oude berijming): "Vest op prinsen geen betrouwen."

NRC Webpagina's
19 AUGUSTUS 1999



Eerder verschenen in deze rubriek:

Taxatiefout (2)
(12 augustus 1999)
Koester het geheugen
(5 augustus 1999)
Mobiele ergernis
(29 juli 1999)
Oud en wijs
(22 juli 1999)
Stijgers en dalers
(15 juli 1999)
Levensgeluk
(8 juli 1999)
Zonder visie met vakantie
(1 juli 1999)
Uitblazen en nadenken
(24 juni 1999)
Overpeinzingen bij het biljart
(17 juni 1999)
Een weekend naar de hei
(10 juni 1999)
Van kaft tot kaft
(3 juni 1999)
De prins en een partij
(27 mei 1999)
Een boek uit 1934
(20 mei 1999)
Treurige toestanden
(14 mei 1999)
De boel bij elkaar houden
(6 mei 1999)
In de war
(29 april 1999)
Wakker liggen
(22 april 1999)
Deuken in een masker
(15 april 1999)
Niemand weet het echt
(8 april 1999)
De groten der aarde
(1 april 1999)
Een heel goede ervaring
(25 maart 1999)
Een persoonlijke brief
(18 maart 1999)
Kwakkelen
(10 maart 1999)
Lijdenstijd
(4 maart 1999)
Wachten op gelijk
(18 februari 1999)
Tsjechov in de polder
(11 februari 1999)
Alleen gedachten
(4 februari 1999)
De buitenwereld
(28 januari 1999)
Het land van Flipje
(21 januari 1999)
Tijger was nooit depri
(14 januari 1999)
De tijd tikt door
(7 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief
.

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)