M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Lijdenstijd
ANNA VISSER
Het kan regenen of sneeuwen maar de ramen staan open en door de straat klinkt Bach. De overbuurvrouw deelt met vele Nederlanders een hartstochtelijke liefde voor de Mattheus maar zij zal op 7 maart niet naar de Amsterdamse Mozes en Aronkerk gaan om deel te nemen aan de 'Meezing Mattheus'. Zij kan niet zingen. Daarom heeft zij een parkiet. Trouwens, de kaarten zijn reeds uitverkocht, aldus HP/De Tijd in een jubelend verhaal over deze passiemuziek van Bach. ,,Zet Nederlanders in een kerk en ze willen zingen'', zegt de alt Lucia Meeuwsen. En zingen déden ze, ook vorig jaar in de Mozes en Aronkerk. ,,Er staan behoorlijk veel nootjes in die koren. Maar wat een genot om eindelijk eens uit volle borst met de prachtige aria's mee te mogen zingen, in plaats van thuis met de koptelefoon op.'' De muzikale omlijsting van deze op het Bijbelse verhaal geïnspireerde lijdenstijd staat in schril contrast met de kilte waarmee de lijdensweg van Hendrik Schipper is omgeven. Schipper is 76 jaar, zijn vrouw een paar jaar jonger. In 1996 onderging hij in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam een bypass-operatie. Een paar maanden later werd hij door het ziekenhuis gebeld: ,,Dag meneer Schipper, bij uw operatie bent u waarschijnlijk besmet met hiv. De volgende dag lag er een brief. Ze hadden ontdekt dat het bloed van een besmette donor kwam'', zegt hij in VN. Hij spande een rechtszaak aan tegen de bloedbank, eiste 100.000 gulden aan smartegeld maar werd in het ongelijk gesteld omdat het de bloedbank niet viel te verwijten ,,dat de gebruikte testmethode niet honderd procent veilig was''. De advocaat van de bloedbank bestond het om tijdens de behandeling van de zaak op te merken: ,,Verder moet ook worden vastgesteld, hoe hard dit ook moge klinken, dat Schipper ten tijde van de operatie al op gevorderde leeftijd was.'' Zijn gevorderde leeftijd stond niet in de weg dat de rechtbank hem veroordeelde tot het betalen van de proceskosten van de tegenpartij. Het echtpaar is inmiddels 20.000 gulden armer. Voor hen klinkt niet het aangrijpende Erbarme dich. Ook Elsevier besteedt aandacht aan foute bloedvoorziening hier te lande. Het Franse bloedschandaal leidde tot een rechtszaak, hier presenteerde de nationale ombudsman een, aldus Elsevier, onvolledig onderzoek. Door hun afhankelijkheid van bloedproducten zijn intussen veel hemofiliepatiënten besmet geraakt met het aidsvirus, terwijl reeds in 1983 een Amerikaanse techniek beschikbaar kwam ,,om bloedproducten dusdanig te verhitten dat het aidsvirus werd gedood zonder dat het kwetsbare bloed daarvan schade ondervond''. In Frankrijk en Nederland werd de invoering van zowel de aidstest als de verhittingsmethode opgehouden. Volgens Elsevier is een belangrijk verschil tussen de Franse en de Nederlandse affaire ,,dat in Nederland politieke correctheid meespeelde. Vanaf het allereerste begin van de affaire werd de aandacht van de betrokken partijen in Nederland afgeleid door de vraag hoe de discriminatie van mannelijke homoseksuelen kon worden tegengegaan.'' In Nederland mocht niet hardop gezegd worden dat de Noord-Europese aidsepidemie vooral mannelijke homo's trof - en waarom. Politieke correctheid versus de lijdensweg van buiten hun schuld om besmette hemofiliepatiënten. Een beetje wetenschapper slaat de hoek om van de lijdensweg die de universiteit heet en vertrekt naar het buitenland teneinde te ontsnappen aan de verstarring, het schier onvermijdelijke 'contractonderzoek' en de slaapverwekkende vergadercultuur, zo schrijft De Groene Amsterdammer. Medelijden hebben met het merendeel van de achterblijvers hoeft niet. Ergo, velen van hen zijn binnengekomen op de democratiseringsgolf van de jaren '70 en hebben in plaats van de wetenschap te dienen, zichzelf gediend - en verloren. Ach! nun ist mein Uni hin.
|
NRC Webpagina's
4 MAART 1999
Wachten op gelijk
|
Bovenkant pagina |