NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

ANNA VISSER
Ze had er nooit een geheim van gemaakt dat ze prins Bernhard een énige man vond. Echt iemand die bij haar geen kwaad kon doen. Toen dan ook in 1976 de Lockheed-crisis uitbarstte, huilde ze van woede. Haar Held was van zijn voetstuk gevallen.

Gelukkig heelt de tijd veel wonden en is de genegenheid jegens de prins weer helemaal terug. Zou het ooit ook weer goed komen tussen oud-D66 leider Hans van Mierlo en Elsevier-columnist Nic van Rossum? Dat valt te betwijfelen, gezien de oprechte en terechte woede die uit zijn column opstijgt. Lange tijd bewonderde Van Rossum "de spiritualiteit, de energie en de originaliteit van Hans van Mierlo", ze dronken graag samen whisky, in moeilijke tijden stond Van Rossum hem terzijde en hij stemde geregeld op de wonderboy die voor een bepaalde generatie niet stuk kon. Tót hij vorige week in de actualiteitenrubriek Nova verscheen. "Het werd een volstrekte afgang voor de ooit veelbelovende politicus (...)", aldus Van Rossum die verbijsterd toezag hoe zijn vroegere compaan ondermeer reageerde op het feit dat bijna de helft van de kiezers de huidige crisis wijdt aan de opstelling van D66: "Die mensen hebben met een half oog naar de televisie zitten kijken en wisten nauwelijks waar het over ging", sprak onze Minister van Staat. "Zelden heb ik iemand met zoveel minachting voor het gewone kiezersvolk horen spreken. (...) Tussen twee slurpjes van zijn korenwijn door, tekende Van Mierlo zijn vroegere achterban af als een half autistische domma massa, omdat zij zijn lovebaby, het correctief referendum, niet als eerste prioriteit wenst te accepteren", schrijft zijn eertijdse gesprekspartner.

Niet alleen het verongelijkte gedrag van Van Mierlo roept vragen op, dat geldt evenzeer voor de handelwijze van D66-fractievoorzitter De Graaf. "Het deed vreemd aan om een partij die dualisme hoog in het vaandel heeft, op hoge toon van een coalitiegenoot fractiediscipline in de Eerste Kamer te horen eisen", aldus Elsevier. Ook De Groene Amsterdammer is bepaald niet lyrisch over 's mans democratische stuurmanskunst: "De partij van de democratische vernieuwing wordt ongenadig gestraft voor de stoerheid van haar leider. Maar misschien is dat ook wel terecht, want de partij had nooit moeten proberen de liberale senatoren het keurslijf in te dreigen. Fractiediscipline is slecht voor de democratie." Net als het referendum is ook fractiediscipline iets voor bange bestuurders.

Anders dan Van Mierlo wil oud-fractievoorzitter van D66 G.J. Wolffensperger wel geloven dat het 'kroonjuweel van D66' niet zo sterk leeft bij de kiezers, zegt hij in VN. "We hebben nu wel een aantal sterke bewindslieden om de komende jaren op voort te bouwen, daar kunnen we ons beter mee profileren dan de afgelopen negen maanden het geval was." Jammer dat VN deze uitspraak niet heeft aangegrepen om eigenhandig de Waanzinnig Geweldige Verrichtingen van deze "sterke bewindslieden" op de snijtafel te leggen. Voormalig D66-senator E. Spier noemt als voorwaarde voor doorgaan dat D66 iets aangeboden krijgt "dat aan onze kiezers uit te leggen is als een succes in de staatkundge vernieuwing. (...) De gezondheidszorg is voor ons belangrijk, maar dat is voor iedereen zo."

Als de gezondheidszorg voor D66 zo belangrijk is, waarom blijkt dat dan niet of nauwelijks uit de daden van zijn partijgenote en minister van Volksgezondheid, E. Borst? Wat heeft zij sinds haar aantreden in 1994 ten gunste van 'het veld' bijgedragen? Volgens de Haagse Post staat D66 "voor een pure overlevingsstrijd. Het referendum is weg en Paars is ter ziele. Het wordt zoeken naar een nieuwe bestaansgrond." Voor het 'CDA zonder God' zoals D66 ook wel bekend staat, valt te hopen dat het, gelijk de Prins der Nederlanden, weer de genegenheid van vroeger tijden ten deel valt. Daar hoeven geen juwelen voor te worden uitgedeeld en zeker geen kroonjuwelen.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Een boek uit 1934
(20 mei 1999)
Treurige toestanden
(14 mei 1999 )
De boel bij elkaar houden
(6 mei 1999 )
In de war
(29 april 1999 )
Wakker liggen
(22 april 1999)
Deuken in een masker
(15 april 1999)
Niemand weet het echt
(8 april 1999)
De groten der aarde
(1 april 1999)
Een heel goede ervaring
(25 maart 1999)
Een persoonlijke brief
(18 maart 1999)
Kwakkelen
(10 maart 1999)
Lijdenstijd
(4 maart 1999)
Wachten op gelijk
(18 februari 1999)
Tsjechov in de polder
(11 februari 1999)
Alleen gedachten
(4 februari 1999)
De buitenwereld
(28 januari 1999)
Het land van Flipje
(21 januari 1999)
Tijger was nooit depri
(14 januari 1999)
De tijd tikt door
(7 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.