NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

ANNA VISSER
Topbestuurders van Ahold opgelet! Mocht u worden benaderd door marketing-adviseurs die met dure adviezen komen om het teruglopende marktaandeel van Albert Heijn op te krikken, wijs hen vriendelijk doch beslist de deur.

Niet alleen omdat het u in financieel opzicht scheelt, maar vooral omdat het beste advies om uit de dip te komen in de brievenrubriek van Elsevier staat. Briefschrijver W.E. Jansen te Nijmegen, jarenlang trouwe klant, laat tegenwoordig de AH-winkels links liggen omdat het oponthoud bij de kassa's de spuigaten uitliep. Niet geprijsde artikelen, gedoe over speciale aanbiedingen maar bovenal 'heeft een hobbyist op het hoofdkantoor een aantal klantenbindertjes bedacht die op den duur een averechts resultaat moeten opleveren'. Jansen noemt ondermeer: de bonuskaart, airmiles, koop- en spaarzegels. Gewoon snel je boodschappen betalen is er niet meer bij en dus kiest de klant die wèl wil opschieten, een zaak next door. Afschaffen dus, die onzin. Het valt echter te vrezen dat de topbestuurders van Ahold net zo zijn als Tweede-Kamerleden die een wet hebben aangenomen die in de praktijk niet blijkt te werken: de wet wordt niet ingetrokken maar voortdurend zodanig aangepast dat zelfs een geletterde geest op den duur de bomen niet meer door het bos kan zien. Ook valt te vrezen dat de topbestuurders van Ahold hun oor laten hangen naar een bekende consulent in het supermarktwezen, Floor Heijn (geen familie), die in HP/De Tijd een lans breekt voor het volkser maken van deze supermarktketen. De steeds grotere keuze en de steeds mooiere presentatie vormen volgens Floor Heijn een groot gevaar: 'Het moeten geen kerstwinkels worden'.

Tot leedwezen van VN laat ook de politiek haar oor hangen en wel naar de 'mondige burger' die niet schroomt op luide toon en met medebrenging van etenswaren de pleitbezorgers van bijvoorbeeld een asielzoekerscentrum met succes de mond te snoeren. 'Na de vluchtelingen zijn nu de pedofielen het doelwit' en is minister Korthals 'die tot nu toe liberaal genoeg was om niet klakkeloos de vox populi te volgen, overstag', aldus VN-redacteur Van Weezel die 'snakt naar de politcus die de vox populi tegen durft te speken'. In afwachting daarvan zou de politicus op wie Van Weezel wacht het commentaar in Elsevier moeten lezen waarin wordt gesteld dat Nederland gebukt gaat onder repressieve intolerantie van links. "In de asieldiscussie zijn de klassieke rechten en beginselen opgedoekt. 'Linkse' regenten hebben het rijk alleen: een monopolie op fatsoen, scherprechter van 'goed' en 'fout', wet en recht aan hun zijde. (...) Links is rechts geworden. De overheid is niet van de burgers, burgers zijn onderdanen van de overheid. Een 'verlichte' elite maakt uit of zij vrij mogen spreken en gehoord zullen worden. De repressieve tolerantie waar links zich in de jaren zestig tegen kantte, verbleekt bij deze repressieve intolerantie (...)."

Omar Ramadan is geen bekende Nederlander maar hij zit wèl in het partijbestuur van de PvdA, tenminste nu nog: "Ik ben voor twee jaar in het partijbestuur gekozen. Als in die tijd niets verandert, ben ik weg." Ramadan maakt deel uit van 'De bende van de rode hand', opstandige jongeren die, aldus VN, de 'autoritaire vergadercultuur zat zijn' en de verrichtingen van hun partij in het tweede kabinet-Kok met argusogen volgen. Bijvoorbeeld terzake de voorgenomen gasboringen in de Waddenzee: "Het regeerakkoord doet geen uitspraken over deze boringen. Dan geldt ons partijprogramma des te meer, waar boringen in de Waddenzee worden afgewezen." Alsof niet ook de VVD en D66 deel uitmaken van dit kabinet. "Bijna niemand wil terug naar het maatschappelijke en geestelijke klimaat van de jaren vijftig", schrijft Elsevier in een verhaal over pogingen om de sociale controle hier te lande te herstellen. Afgezien van een paar bendeleden wil hopelijk ook niemand terug naar de jaren zeventig toen niet alleen de verbeelding, maar vooral ook de arrogantie ter linkerzijde aan de macht was.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Hedendaagse Maginotlinies
(28 oktober 1999 )
Brillen in soorten en maten
(21 oktober 1999)
Sufbo's reizen niet
(7 oktober 1999)
Een zak met geld
(30 september 1999 )
Aanzet tot een verlanglijstje
(23 september 1999 )
Antwoord aan een lezeres
(16 september 1999 )
Zomaar aardige mannen
(9 september 1999 )
Even het geheugen opfrissen
(2 september 1999)
Gevoel voor verhoudingen
(26 augustus 1999)
Een veilig kordon
(19 augustus 1999)
Taxatiefout (2)
(12 augustus 1999)
Koester het geheugen
(5 augustus 1999)
Mobiele ergernis
(29 juli 1999)
Oud en wijs
(22 juli 1999)
Stijgers en dalers
(15 juli 1999)
Levensgeluk
(8 juli 1999)
Zonder visie met vakantie
(1 juli 1999)
Uitblazen en nadenken
(24 juni 1999)
Overpeinzingen bij het biljart
(17 juni 1999)
Een weekend naar de hei
(10 juni 1999)
Van kaft tot kaft
(3 juni 1999)
De prins en een partij
(27 mei 1999)
Een boek uit 1934
(20 mei 1999)
Treurige toestanden
(14 mei 1999)
De boel bij elkaar houden
(6 mei 1999)
In de war
(29 april 1999)
Wakker liggen
(22 april 1999)
Deuken in een masker
(15 april 1999)
Niemand weet het echt
(8 april 1999)
De groten der aarde
(1 april 1999)
Een heel goede ervaring
(25 maart 1999)
Een persoonlijke brief
(18 maart 1999)
Kwakkelen
(10 maart 1999)
Lijdenstijd
(4 maart 1999)
Wachten op gelijk
(18 februari 1999)
Tsjechov in de polder
(11 februari 1999)
Alleen gedachten
(4 februari 1999)
De buitenwereld
(28 januari 1999)
Het land van Flipje
(21 januari 1999)
Tijger was nooit depri
(14 januari 1999)
De tijd tikt door
(7 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.