NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS 
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

ANNA VISSER
Ze zitten er alweer maanden, elk weekeinde gaan de loodgieterstassen vol stukken mee naar huis, er wordt veel vergaderd, er wordt druk gelobbyd (Van der Stoel, houdt uw hart vast) maar wat nu precies het beleid van het tweede kabinet-Kok behelst op de afzonderlijke onderdelen, is nog steeds niet helemaal duidelijk.

Neem onderwijs en lees wat de staatssecretaris van dit ministerie in Vrij Nederland te berde brengt. Onderwerp van gesprek is de problematiek op zogeheten achterstandsscholen. ,,Ik zie soms hoe overbelast onderwijsgevenden raken door alle idealen die ze hebben'', aldus Karin Adelmund. Wie een paar onderwijsgevenden in zijn vriendenkring heeft, weet dat zij al jaren hoorndol worden van stapels circulaires en directieven die vanuit Zoetermeer op 'het veld' worden losgelaten. De staatssecretaris wil niet horen dat het allemaal zo moeilijk is, problemen noemt ze 'uitdagingen'. Dat doet denken aan het antwoord dat oud-PvdA voorzitter M. Sint eens gaf op de vraag wat volgens haar socialisme was: ,,socialisme is warmte.'' Adelmund hoopt dat leerkrachten weer gaan doen waarvoor ze betaald worden: lesgeven, en geen taken meer hoeven te vervullen die bij jeugdzorg horen: ,,Daarom wil ik ook zo'n netwerk in en om de school.'' Invoering daarvan laat nog op zich wachten: ,,Het zijn tot nu toe alleen gedachten die Adelmund heeft; er is nog geen extra geld voor beschikbaar.'' Omdat ,,onderwijs het niet alleen kan'' overlegt ze veel met collega Vliegenthart (Jeugdzorg) en met minister Van Boxtel (Grote Steden-en Integratiebeleid).

Hij komt aan het woord in HP/De Tijd. Als minister zit hij ,,structureel mee aan tafel'' en ,,als ik de goeie argumenten geef, kan ik mijn verhaal kwijt.'' Hij blijkt als een kind zo blij met wat hij in korte tijd heeft bereikt: een doorstartconvenant met de steden (dreigden die dan failliet te gaan als destijds Fokker?), een nieuwe integratienota betreffende het minderhedenbeleid (de hoeveelste inmiddels?), een stuk over Antilliaanse jongeren (zijn er dan nu pas problemen?) en last but not least voorstellen voor een nieuw paspoort. Van Boxtel heeft gesprekken gevoerd met de Amsterdamse psychiater A. van Dantzig. ,,Hij zegt: sluipende normvervaging is gevaarlijk. Ik vind dat je inderdaad gewoon weer moet durven praten over het feit dat er een achterlicht op een fiets hoort te zitten.'' Dat vindt de gemiddelde rijwielbezitter ook maar helaas, voor- en achterlichten alsmede fietsbellen worden in den lande met de regelmaat van de klok gesloopt. Volgens partijgenoot Jan Terlouw weet Van Boxtel ,,op precies het goede moment de juiste dingen te zeggen.'' Maar niet wat een minister zegt telt (als het leuk klinkt, is het meegenomen), maar hoe hij dat snel vertaalt in helder beleid.

Aan de vooravond van zijn verhoor door de parlementaire enquêtecommissie Bijlmerramp, besteedt De Groene Amsterdammer aandacht aan ir. H.N. Wolleswinkel, de oud-directeur van de Luchtvaartinspectie die het onderzoek naar de ramp leidde. Vanaf het begin werd ontkend dat de luchtverkeersleiding wist dat twee motoren van het toestel waren afgebroken. ,,Wolleswinkel houdt het erop dat alles goed ging totdat het vliegtuig opeens boven de Bijlmer, tot stomme verbazing van de verkeersleiding, een steile duikvlucht inzette'', aldus De Groene. Wat een pech voor ir. Wolleswinkel dat een cruciale band is teruggevonden en niet hetzelfde lot heeft onderdaan als de filmrolletjes van Defensie.

Pech - maar dan van een andere orde, heeft minister Peper van Binnenlandse Zaken, aan wie Elsevier aandacht besteedt. De politie-CAO mag rond zijn, de gang van zaken verdient geen schoonheidsprijs. Peper blijkt niet bijster populair op zijn ministerie, hij voelt zich binnen het kabinet onbegrepen en is teleurgesteld over het gebrek aan daadkracht. ,,Na Rotterdam is kennelijk ook Den Haag voor Peper een maatje te klein'', aldus Elsevier. Het is maar een gedachte maar zou het kunnen dat, om wat voor reden dan ook, de kwaliteiten van dr. A. Peper worden overschat?