NIEUWSSELECTIE
KORT NIEUWS
RADIO & TELEVISIE
MEDIA
|
Oprecht verbaasd
ANNA VISSER
De bewoner van het huis aan de
drie grachten in het centrum van Amsterdam, vlakbij de Oudemanhuispoort,
leunt zelden gezellig uit het raam van zijn woonkamer. Het liefst zou
hij de hele dag de gordijnen dicht laten. De reden: hij wordt gék
van de junks die op de brug voor zijn huis fietsen verkopen. Gestolen
fietsen, wel te verstaan. De kopers zijn doorgaans studenten en
anderszins behoeftigen. Het schijnt hen niet te deren dat ook
zij zich schuldig maken aan een misdrijf: heling. Voormalig
fietsenjunk Chiel van Zelst heeft zijn wederwaardigheden vastgelegd in
het boek 100.000 Fietsventielen. Het schatteboutje lekker zoutje
van de Amsterdamse politie, Klaas Wilting, was bereid het eerste
exemplaar in ontvangst te nemen en HP/De Tijd maakte een
wandeling met de auteur die de afgelopen vijf jaar in New York verbleef.
"Chiel van Zelst (35), oud-fietsenjunk te Amsterdam, is oprecht
verbaasd. Op de brug vlakbij de Oudemanhuispoort lijkt niets veranderd
in vergelijking met zijn tijd, de tweede helft van de jaren tachtig. Ja,
de sloten. Nu van die stevige beugels, toen kettingen", aldus HP/De
Tijd. Van Zelst: "Amsterdam is, zo zie ik nu, nog steeds zoals het
was. Niemand maakt zich druk (...)" Dat is niet waar: de 79-jarige
bewoner van het huis bij de Oudemanhuispoort maakt zich wel degelijk
druk, maar durft de junks niet meer te vragen op te hoepelen. De keren
dat hij dat wél deed, werd hij uitgescholden en nu loopt hij stil
voorbij uit angst voor een steen door de ruit.
Oprecht verbaasd zullen ook zij zijn die de verrichtingen van de
theoloog H.M. Kuitert volgen. De ware God is een onbegrijpelijke God
want een begrijpelijke God kan niet aanbeden worden, aldus vat
Elsevier iets van het gedachtengoed van Kuitert samen. Volgens de
katholieke theoloog Houtepen is het de verdienste van Kuitert 'dat hij
ons heeft leren snoeien in het struikgewas van de traditie'. Maar
terecht voegt Elsevier daaraan toe: "Er is inmiddels dermate
gesnoeid dat slechts een dorre woestenij resteert." Onlangs was de
theoloog Nico ter Linden bij EO-presentator Andries Knevel die hem vroeg
of hij in het bestaan van God geloofde. "De populaire dominee antwoordde
geschrokken dat hij niet van die vraag hield. Hij wilde niet
'verdinglijkend spreken' over God. Zover is het christendom dus
inmiddels al afgetakeld, dat de voornaamste theologen en geestelijken
niet eens meer van gedachten durven wisselen over het bestaan van God",
aldus Elsevier.Des temeer wordt van gedachten gewisseld over het
bestaan van de minister van Binnenlandse Zaken Bram Peper. De
publicaties in met name het Algemeen Dagblad zijn hem niet in de
koude kleren gaan zitten maar 'ik ga me niet excuseren voor mijn
gedrag', zegt hij in VN. Hij maakt zich geen zorgen over zijn
politieke toekomst, ergo: "Ik ben een man zonder toekomst". Afgelopen
zomer stuurde hij de collega-ministers zijn essay Op zoek naar
samenhang en richting. "Wat ongekamde gedachten", schreef hij in het
begeleidende briefje. Achteraf logisch dus dat in de ministerraad deze
pennenvrucht geen aandacht heeft gekregen. Peper heeft zelf trouwens ook
wel wat beters te doen, namelijk er met collega Korthals van Justitie
voor zorgen dat het EK-2000 niet hun beider Waterloo wordt.
Niet verbaasd maar ronduit geschokt was Gabriele Koch (een pseudoniem)
toen zij op 13 maart 1991 werd gearresteerd en vernam dat haar eertijdse
verloofde, op wie ze gek was, voor de Stasi werkte. Hij kreeg haar zover
dat zij, werkzaam op de Amerikaanse ambassade, vertrouwelijke documenten
doorspeelde, vertelt ze in VN. "Ik deed alles om het mijn
verloofde naar de zin te maken." Ze heeft inmiddels Duitsland verruild
voor Nederland: "Ik heb geen familie, geen vrienden en geen vriendinnen.
Al mijn kennissen hebben zich van mij afgekeerd. Iemand die van
landverraad wordt beschuldigd hoeft op geen enkel begrip te rekenen." Zo
vreemd is dat niet.
|
NRC Webpagina's
11 NOVEMBER 1999
Eerder verschenen in deze rubriek:
Onbetaalde adviezen
(4 november 1999)
Hedendaagse Maginotlinies
(28 oktober 1999)
Brillen in soorten en maten
(21 oktober 1999)
Sufbo's reizen niet
(7 oktober 1999)
Een zak met geld
(30 september 1999)
Aanzet tot een verlanglijstje
(23 september 1999)
Antwoord aan een lezeres
(16 september 1999)
Zomaar aardige mannen
(9 september 1999)
Even het geheugen opfrissen
(2 september 1999)
Gevoel voor verhoudingen
(26 augustus 1999)
Een veilig kordon
(19 augustus 1999)
Taxatiefout (2)
(12 augustus 1999)
Koester het geheugen
(5 augustus 1999)
Mobiele ergernis
(29 juli 1999)
Oud en wijs
(22 juli 1999)
Stijgers en dalers
(15 juli 1999)
Levensgeluk
(8 juli 1999)
Zonder visie met vakantie
(1 juli 1999)
Uitblazen en nadenken
(24 juni 1999)
Overpeinzingen bij het biljart
(17 juni 1999)
Een weekend naar de hei
(10 juni 1999)
Van kaft tot kaft
(3 juni 1999)
De prins en een partij
(27 mei 1999)
Een boek uit 1934
(20 mei 1999)
Treurige toestanden
(14 mei 1999)
De boel bij elkaar houden
(6 mei 1999)
In de war
(29 april 1999)
Wakker liggen
(22 april 1999)
Deuken in een masker
(15 april 1999)
Niemand weet het echt
(8 april 1999)
De groten der aarde
(1 april 1999)
Een heel goede ervaring
(25 maart 1999)
Een persoonlijke brief
(18 maart 1999)
Kwakkelen
(10 maart 1999)
Lijdenstijd
(4 maart 1999)
Wachten op gelijk
(18 februari 1999)
Tsjechov in de polder
(11 februari 1999)
Alleen gedachten
(4 februari 1999)
De buitenwereld
(28 januari 1999)
Het land van Flipje
(21 januari 1999)
Tijger was nooit depri
(14 januari 1999)
De tijd tikt door
(7 januari 1999)
Eerder verschenen artikelen in het archief.
|