M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Een persoonlijke brief
ANNA VISSER
Het desbetreffende artikel ging niet over de zomer van 1939 toen Hitler en Stalin dit duivelse pact sloten waarmee de weg werd vrijgemaakt voor de Tweede Wereldoorlog, maar over de afspraak ('pact') tussen de politieke partijen om het asielbeleid buiten de campagne voor de Provinciale Statenverkiezingen te houden. Groot was de verontwaardiging toen PvdA- fractievoorzitter Ad Melkert ,,eenzijdig het non-agressiepact opzegde'', aldus VN, waarin deze week de term 'capituleren' wordt gebezigd. Doorgaans wordt op het slagveld gecapituleerd en wel voor de vijand, maar je blijkt ook te kunnen capituleren voor een vraag. ,,Zegt u met zoveel woorden dat links bankroet is?'', luidt de vraag. ,,Peter Glotz denkt een ogenblik na. Hij weigert voor een dergelijke vraag te capituleren. Manmoedig: 'Bankroet van links? Nee, dat is veel te krachtig uitgedrukt. Ik zou zeggen links heeft te maken met een hele diepe crisis'.'' Peter Glotz is oud-secretaris van de Duitse SPD, ideoloog en veel gevraagd spreker, zo valt te lezen. Het gesprek heeft hoogstwaarschijnlijk in het Duits plaatsgehad en zou dat de reden zijn waarom de interviewer niet in de gaten had dat Glotz bitter weinig te vertellen heeft? Het heeft er alle schijn van dat niet alleen links maar ook ideoloog Glotz in een diepe crisis verkeert. Hij heeft het over ,,een gemeenschappelijke sociaal-democratische politiek'', zonder te zeggen hoe zo'n politiek er anno 1999 in Duitsland zou moeten uitzien. Hij geeft een 'analyse' van het aftreden van de Duitse minister van Financiën Oskar Lafontaine waarin de woorden: vijanden, boulevardpers en intriges vallen en zegt dan: ,,Ik kan alle verhalen die de ronde doen niet checken.'' Hoezo analyse? Vlak voor Lafontaine minister werd, schreef Glotz hem ,,een lange persoonlijke brief'' waarin hij hem afraadde in het kabinet te gaan zitten. De brief staat niet in extenso afgedrukt, alleen de waarschuwing ,,de discipline van een kabinet zal je niet bevallen.'' Een Neerlandica liet zich ooit ontvallen ,,dat je tegenwoordig met drie jaar Mavo Nederlands kunt studeren - het epitheton 'ideoloog' blijkt ook aan inflatie onderhevig. Ook De Groene besteedt aandacht aan het voortijdig vertrek van Lafontaine. Diens pleidooien voor renteverlaging en belastingharmonisatie werden ten onrechte weggehoond, aldus De Groene, dat zijn korte optreden ,,in politiek- ideologisch'' opzicht van belang noemt. Zijn intenties mogen sociaal geweest zijn, het is zeer de vraag of dat ook gegolden zou hebben voor de resultaten van 's mans beleid voor de langere termijn. De nieuwe voorzitter van de PvdA, Marijke van Hees, heeft sinds zij gekozen werd niets gehoord van haar voorgangers F. Rottenberg en M. Sint. Geen persoonlijke brief, geen bloemetje, geen telegram. ,,Ik denk dat het voor hen niet meer speelt'', zegt ze in Elsevier. Toch noemt ze de PvdA ,,een lieflijke club'' en ze wil ,,onder de mensen bezig zijn. Vrolijk voorwaarts, maar waarheen? De goeie kant op. Naar een zorgzame samenleving. Een samenleving die het beste uit mensen haalt.'' Altijd gedacht dat een voorzitter niet meer hoeft te doen dan vergaderingen voorzitten, de stemming erin houden en zorgen dat de penningmeester goed op de centen let. De nieuwe voorzitter van de Europese Commissie schijnt meer te moeten doen, bijvoorbeeld politiek leidinggeven en tegenstellingen overbruggen. Dat laatste kan Sir Leon Britten niet, zegt Peter Ludlow, directeur van de Brusselse denktank Centre for European Policy Studies in VN. ,,Bovendien hebben de Fransen al zo veel genadebrood moeten eten, dat ze indigestie krijgen als ze Brittan ook nog door de strot geduwd krijgen.'' Naar verluidt wil oud-bondskanselier Helmut Kohl de voorzittershamer niet overnemen. Misschien brengt een persoonlijke brief hem op andere gedachten - al is het maar voor een half jaar.
|
NRC Webpagina's
18 MAART 1999
Kwakkelen
|
Bovenkant pagina |