NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

MICHEL KRIELAARS
Soms is het leven net een reclamespot uit het Bona-tijdperk. Je ligt in een luie stoel op je landgoedje en luistert naar het geruis van de zilverberken. Naast je blaast je schoonvader een kinderbadje op, waarin je straks verkoeling mag zoeken. Je vrouw komt aangelopen met een glas witte wijn. Een brutale merel hupt achter haar aan. Maar dan piept ineens de mobiele telefoon van de eigenares van de belendende beeldentuin. De landelijke rust is verstoord.

"Ik had je vanmiddag al verwacht", schreeuwt ze tegen een onzichtbare kennis. "Nee, vanmiddag... Ja, vanmiddag... We hadden toch afgesproken dat je vanmiddag..." En zo gaat het 'ge-vanmiddag' nog een half uur door. Elsevier waarschuwt voor dergelijke burenoverlast: lawaai is overal, en vier miljoen Nederlanders hebben er last van. Ze worden gek van het zenuwslopende geluid van stereotorens, grasmaaiers, boormachines en mobiele bellers. Hun bloeddruk loopt op, ze slapen niet meer en worden agressief. En ook al zijn in sommige steden speciale 'overlastrapporteurs' aangesteld, er is in de praktijk maar heel weinig tegen te doen. Bovendien moet je oppassen dat je niet weggepest of afgetuigd wordt als je er iets van durft te zeggen, zoals het echtpaar Lussanet is overkomen op hun boerderij. Wooncomplexen kunnen maar beter in 'rustcategorieën' worden geclassificeerd, oppert een van de 'rapporteurs' in het weekblad.

Een andere verklaring voor het verval van de (geluids)normen en waarden zou de goddeloosheid kunnen zijn, zo is elders in Elsevier te lezen. De drie geleerden die worden opgevoerd - zowel van christelijke als van atheïstische huize - zijn het er min of meer over eens: geloof bindt en kan de mens wat meer beschaving bijbrengen, of de Verlosser nu Christus heet of Cruijff. CDA-professor Klop gaat daarin nog het verst als hij de stelling van W.F. Hermans onderschrijft dat één pastoor die de angst voor de hel erin houdt meer waarde heeft dan honderd agenten.

Ook Vrij Nederland onderzoekt de oorzaak van de agressie die het openbare leven steeds meer in haar greep krijgt. Socioloog Kees Schuyt meent in aflevering 1 van een lovenswaardige zomerserie dat met een betere opvoeding al veel is gewonnen: "De cultuur kun je niet veranderen, maar misschien moeten we de mensen proberen bij te brengen dat ze zich moeten inhouden." In een aantal mooie portretten komen de slachtoffers van geweld aan het woord. De belaagde boswachter: "Vroeger was de televisie om elf uur 's avonds afgelopen. Nu kun je de hele nacht kijken. Wie zit er nou om drie uur 's nachts voor de tv naar schietfilms te kijken? Vind je het gek dat ze dan doodmoe en gestresst zijn?"

Opvoeding dus. Dat blijkt ook uit de VN-reportage over de Amsterdamse wijk Overtoomse Veld, in 1998 het toneel van een ware veldslag tussen de politie en een horde Marokkaanse jongens. De buurt wordt in feite geterroriseerd door vier 'etters van kinderen', de rest loopt achter hen aan. Marokkaanse 'buurtvaders' fungeren er inmiddels met enig succes als vredesrechter. De stadsdeelraadvoorzitter wil ook nog een 'burgerwacht achter de ramen', zeg maar buurtbewoners die in tijde van onheil even de politie bellen, wat vroeger doodgewoon was.

HP/De Tijd neemt het geweld in de provincie onder de loep nu de grachtengordel met vakantie is, en heeft de zomerse zee-oorlogen op de Friese meren herontdekt. Geen enkel schip is er nog heilig. De botenverkoper: "De mensen ergeren zich sneller. Als je gas geeft op het Van Harinxmakanaal vinden ze het jouw schuld dat hun Beerenburg over het glaasje klotst. Dus bellen ze de waterpolitie; ze hebben tegenwoordig allemaal zo'n mobieltje."

Alleen De Groene Amsterdammer weet waar je echt tot rust kunt komen: aan zee. Het weekblad heeft er een special aan gewijd. Voor mariniers, Michiel de Ruyter en de argonauten, op de magische Wadden en in het helse Scheveningen, tijdens het strandjutten en aan de Kroatische kust, de zee is overal even mooi. Vice-admiraal b.d. Nico Buis zegt het wijselijk: "De zee heeft mij alleen maar geluk gebracht." Hij lijkt me dan ook geen man voor een mobieltje.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Oud en wijs
(22 juli 1999 )
Stijgers en dalers
(15 juli 1999 )
Levensgeluk
(8 juli 1999 )
Zonder visie met vakantie
(1 juli 1999 )
Uitblazen en nadenken
(24 juni 1999 )
Overpeinzingen bij het biljart
(17 juni 1999 )
Een weekend naar de hei
(10 juni 1999)
Van kaft tot kaft
(3 juni 1999)
De prins en een partij
(27 mei 1999)
Een boek uit 1934
(20 mei 1999)
Treurige toestanden
(14 mei 1999 )
De boel bij elkaar houden
(6 mei 1999 )
In de war
(29 april 1999 )
Wakker liggen
(22 april 1999)
Deuken in een masker
(15 april 1999)
Niemand weet het echt
(8 april 1999)
De groten der aarde
(1 april 1999)
Een heel goede ervaring
(25 maart 1999)
Een persoonlijke brief
(18 maart 1999)
Kwakkelen
(10 maart 1999)
Lijdenstijd
(4 maart 1999)
Wachten op gelijk
(18 februari 1999)
Tsjechov in de polder
(11 februari 1999)
Alleen gedachten
(4 februari 1999)
De buitenwereld
(28 januari 1999)
Het land van Flipje
(21 januari 1999)
Tijger was nooit depri
(14 januari 1999)
De tijd tikt door
(7 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.