M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Maarten aan de lijn
ANNA VISSER
Heel gewoon, zou je denken, zo'n telefoontje van een kind tijdens werktijd. Maar volgens Elsevier is sprake van een fundamentele verandering in de relatie werk en privéleven: ,,De afgelopen jaren is de betonnen afbakening tussen werk en privé op allerlei fronten driftig gaan schuiven. In beide richtingen. Privé wordt werk, maar ook het omgekeerde geldt: de privésfeer dringt door op de werkvloer.'' Verandering in de aard van het werk, het steeds meer uit elkaar lopen van bedrijfstijd en arbeidstijd maar vooral het toenemend aantal tweeverdieners met kinderen heeft er volgens Elsevier voor gezorgd dat niet alleen vrouwen, maar ook steeds meer mannen werk en privé combineren. Oud-minister Wijers vond de verjaardag van zijn dochtertje belangrijker dan een zoveelste vergadering, de vader van Maarten is vandaag afwezig omdat de kinderen herfstvakantie hebben en moeder geen vrij kon krijgen. De privésfeer mag dan op het werk zijn doorgedrongen, het omgekeerde is ook het geval: veel mensen kruipen in de loop van de avond nog achter de computer of buigen zich over een stapel stukken, waarmee maar gezegd wil zijn dat de afbladdering van de 'betonnen afbakening' niet betekent dat minder werk wordt verzet. Alleen zijn de vaste patronen weggevallen - en wanneer organisaties daar op een goede manier mee omgaan, strekt dat tot voordeel van hen èn van hun werknemers, is de teneur van het artikel dat lezenswaardiger is dan het verhaal in HP/De Tijd over erotiek op het werk, maar dat kan een kwestie van smaak zijn. ,,Om zo efficiënt mogelijk te werken moeten mensen zich realiseren hoe 'waanzinnig' onderliggende erotische spanningen de werkverhoudingen beïnvloeden'', aldus een geïnterviewde die zelfs een adviesbureau is begonnen dat zich richt op man-vrouw verhoudingen op de werkvloer. Misschien moet je het aan den lijve ervaren hebben om de betekenis van dit omslagverhaal ten volle te doorgronden. De afbeelding op de cover doet nogal overtrokken aan. Nee, dat beeld blijkt niet overtrokken, er is iets heel anders aan de hand: ,,Omdat het allemaal zo beladen is, wordt het bestaan van gevoelens en liefde en erotiek op het werk het liefst simpelweg ontkend. Een typsiche reactie op een gevoelig dilemma.'' Hoezo ontkend? Wat is leuker dan te werken met mensen die niet de uitstraling hebben van een emmer? Maar dat schijnt heel gevaarlijk te zijn want als je niet oppast word je verliefd en misschien wel erger en dat kan de verhoudingen op het werk weleens nadelig beïnvloeden. Nou, dan moet je dus gewoon oppassen. Niks gevoelig dilemma. Dilemma's, maar dan échte: daarmee hebben leekrachten op basisscholen in arme wijken te maken. Vrij Nederland deed een rondgang langs een paar basisscholen die vooral worden bezocht door kinderen van wie de ouders hele andere dingen aan hun hoofd hebben dan de opvoeding van hun kroost. De leerkrachten ('wij branden af') draaien er voor op. Ze krijgen trainingen om om te gaan met geweld, met kinderen voor wie schreeuwen de normaalste zaak van de wereld is. ,,Ik heb het gevoel dat ik veranderd ben in een rechtse bal. Maar ik vind echt dat ouders geconfronteerd moeten worden met hun tekortkomingen'', zegt een leerkracht die helaas nog in de veronderstelling verkeert dat fatsoenlijk voor je kinderen zorgen iets met rechts of links te maken heeft. Het is gewoon een plicht van iedere ouder. En collega's op het werk mogen best zien dat die ouder zijn plicht serieus neemt - dus blijf bellen, Maarten.
|
NRC Webpagina's
22 OKTOBER 1998
Mach's gut, Horst!
|
Bovenkant pagina |