M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Ruggengraat
ANNA VISSER
Vraag vandaag een willekeurige stadsbewoner een typering te geven van een boer en zijn bedrijf en het antwoord zal luiden: altijd klagen, altijd meer willen, te veel vee en te kleine stallen. Van Duinkerken was niet helemaal volledig, hij vergat de gereformeerde hang naar het kelkje maar de stadsbewoner zit er helemáál naast, zie HP/De Tijd waarin verslag wordt gedaan van een ontwikkeling ten plattelande met vrolijke, ondernemende boeren in de hoofdrol. Neem Gerard en Margreet Tibosch. Ooit melkkoehouders, een bloeiend bedrijf, toen kwam de superheffing, koeien stierven onder hun ogen (,,achteraf bleek dat kleine stukjes metaal van een veegmachine in het voer waren gekomen''). Ze besloten niet te zeuren en te klagen maar de koeienstal te verbouwen tot zwembad. Zij haalde haar diploma zwemlerares, er zijn inmiddels een half dozijn parttime leraresssen in dienst en er is een wachtlijst voor zwemlesgegadigden. ,,Eigenlijk zijn de Tiboschen al lang geen boeren meer, zelfs geen agrarisch ondernemers. Ze zijn ondernemers met een agrarisch hart'', aldus het blad. Dat geldt ook voor een ander boerenechtpaar dat in het verhaal aan het woord komt. Het echtpaar had een slecht renderende stierenfokkerij en bestiert nu een 'landbouw-zorg-boerderij' met melkgeiten en scharrelkippen waar verstandelijk gehandicapten werkervaring kunnen opdoen. Niet bij de pakken neerzitten, maar iets doen zegt ook ex-priester en dichter Huub Oosterhuis in Elsevier. ,,Ik verzet me (...) tegen de groeiende immuniteit en onverschilligheid die ik om me heen zie. En tegen de gigantische machtsconcentratie van alleen maar een geldcultuur.'' Hij laakt het feit dat een maatschappelijk debat ontbreekt over ,,hoe kinderen en opgroeiende mensen worden meegezogen in consumptiebeelden en in geweld. (...) De politiek kan dat al helemaal niet formuleren.'' Oosterhuis blijkt niet onder de indruk van het nieuwste boek van de theoloog H.M. Kuitert waarin deze stelt dat Jezus niet tegelijk waarlijk mens en waarlijk God kan zijn. ,,Ach, daar sla ik niet van achterover, dat wisten we toch allang. (...) Kuitert kent het kerkelijk milieu in Nederland maar ten dele. Hij weet niet of wil niet weten dat in de Dominicuskerk en hier in de Rode Hoed en op veel andere plekken op een heel andere toon over Jezus wordt gepraat en gezongen.'' Ook de theologe Manuela Kalsky blijkt niet bijster onder de indruk van Kuiterts bevinding en ook zij gelooft niet dat deze door de gemiddelde kerkganger als ketterij wordt ervaren: ,,Het lijkt mij overigens dat de gemiddelde kerkganger (m/v) anno 1998 schromelijk wordt onderschat'', schrijft ze in Hervormd Nederland.Onderschat - dit werkwoord is meer dan ooit van toepassing op de manier waarop onze parlementariërs met informatie aangaande bijvoorbeeld de Bijlmerramp zijn omgegaan. Zes jaar na dato hebben deze dames en heren nog steeds niet gedaan wat de kiezer van hen mag verwachten: de toedracht van dit drama tot op de bodem uitzoeken en niet schromen daarvoor alles in stelling te brengen. De nieuwe minister van Buitenlandse Zaken loopt de benen uit zijn lijf om steun te verwerven voor een Nederlandse zetel in de Veiligheidsraad. Met alle respect, maar waarom nu niet ook de benen uit het lijf lopen om Israel te dwingen eindelijk eens openheid van zaken te geven over de vracht van het El Al-toestel dat in de Bijlmer neerstortte? De Bijlmerramp, de Schipholcijfers en Srebrenica: de waarheid moet boven tafel komen, schrijven de bladen. HP/De Tijd voorspelt dat 'Schiphol' meer en meer een bedreiging voor Paars II wordt. Het gebrek aan ruggengraat in en rond het Binnenhof wordt meer en meer een bedreiging voor de kiezers.
|
NRC Webpagina's
1 OKTOBER 1998
Samen het bed opkloppen
|
Bovenkant pagina |