M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Gelukkig leven in Elsevier
Z.C.A. LUYENDIJK
Hugo Camps praat met bloemist Marcel Wolterinck over diens veel gevraagde creaties en het internationale leven dat hij daarbij leidt. De hele wereld reist hij af, van Tokio tot New York, en overal ,,verkoopt'' hij sfeer. ,,De combinatie van overvloed en soberheid is mijn handelsmerk. Ornamenten versus een bosviooltje.'' Op zijn zesde wist hij zeker dat hij bloemist zou worden. Anno 1998 heeft hij 25 mensen in dienst en is hij ,,meer wereldreiziger dan bloemist'', aldus Camps, in zijn onnavolgbare, nadrukkelijke woordkeuze. Vervolgens passeren een aantal andere, meer voorspelbare gelukkigen de revue: Kirijenko, de net aangestelde en voorlopige Russische premier; Bruno Mégret, de intelligentere schaduw van de Franse fascist Le Pen die zijn taktiek om 'oud-rechts' in Frankrijk te verdelen beloond ziet; Chuck Burris, de eerste zwarte burgemeester van het Amerikaanse plaatsje Stone Mountain; en Francisco Franco, de gewezen fascistische dictator, die volgens de Spaanse correspondent van Elsevier grinnikt in zijn graf om het onvermogen van het moderne Spanje om met het verleden in reine te komen. De Spanjaarden zijn overigens best gelukkig en hebben helemaal geen zin om te gaan spitten in de geschiedenis. Daarna komt het positivistische Elsevier met een gids waar iedereen gelukkiger van kan worden: hoe word je eigen ondernemer. Behalve tientallen tips is de 'uitneembare' special gelardeerd met verhalen van individuen die het gelukt is ,,eigen baas'' te zijn, met fabuleuze omzetten en honderden personeelsleden. Makkelijk is het niet altijd, zoals blijkt uit een verhaaltje (in de rubriek economie en niet in de special over ondernemen) over de pogingen van HMG-topman Porsius om de winstcijfers bij RTL en Veronica opgekrikt te krijgen. Maar dan komen we van Frits Goldschmeding (Randstad) te weten dat iedereen miljonair kan worden. En ten slotte vertelt het voormalige afdelingshoofd Strategie en Organisatie van de ABN AMRO-bank (die vaak geheadhunt werd), dat de midlife-crisis een uitstekende drijfveer is om succesvol adviseur te worden. Zij is totaal gelukkig, net als een vrouw helemaal aan het eind van het blad, die een vrijstaande villa heeft, een Mercedes en een gezin, maar geen borsten. Die heeft ze laten weghalen, uit voorzorg, omdat DNA-onderzoek had aangetoond dat ze een grote kans had op kanker. Hoe anders is de wereld in Vrij Nederland. Het blad maakt gewag van de bliksemcarrière van ene Hans van Baalen als adviseur van Bolkestein. Van Baalen blijkt een tamelijk berucht lid van Minerva te zijn geweest, als preses van de vereniging Pro Patria. Uit zijn studentenkamer klonk regelmatig het Horst Wessellied en ander Duits gebral en ook veel anti-joods gezwets. Van Baalen heeft de leiding over de campagne van Bolkestein en staat 27 op de VVD-Kamerlijst. Een verkiesbare plaats. Vrij Nederland heeft ook een portret van een aantal jongens die in Barendrecht in een jeugdbende zaten (naar Amerikaans model) en nu in Twello heropgevoed worden (eveneens naar Amerikaans model). Bij het traditonele inrichtingswerk staat een individuele benadering voorop. ,,Bij jongens die deel uitmaken van een jeugdbende weegt de sociale factor dikwijls zwaarder dan het psychische conflict'', zegt een jeugdhulpverlener. Dus wordt in Twello voor een gezamenlijke aanpak gekozen, voorlopig nog zonder uitzicht op veel succes. Maar gelukkiger lijken de jongens inmiddels wel.
|
NRC Webpagina's
26 MAART 1998
Mooi verhaal maar is het waar
|
Bovenkant pagina |