M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Jozias aan zet
ANNA VISSER
,,Zet die televisie af'', klonk het in de huiskamer. Maar het leed was geschied, het beeld bleef. Maij-Weggen maakt al weer geruime tijd deel uit van de christen-democratische fractie van het Europees Parlement. Van dit orgaan bereiken ons zelden beelden, want televisiecamera's zijn er schaars. Des te meer wordt erover geschreven, zodat de beeldvorming alle kans krijgt. Aan dat laatste draagt Elsevier deze week onbarmhartig bij - zij het dat niet het Europees Parlement in de schijnwerpers staat maar de Algemene Raad, de vergadering van de ministers van Buitenlandse Zaken van de vijftien lidstaten. De vijftien ministers worden geacht buitenlands beleid te maken en het Europese beleid te coördineren. In het artikel komt een hoge Franse diplomaat aan het woord: ,,De ministers zijn uitgeput, ze zijn geen twintig meer en hebben een jetlag. Ze begrijpen niet wat er gezegd wordt. En ze lopen naar de pers voordat ze aan de discussie hebben deelgenomen. Hoe kan zo'n orgaan serieus praten over het Midden-Oosten?'' Even verderop: ,,Ze (de ministers, red.) reizen veel, omdat ze niet graag thuis zijn.'' Komende week heeft in Salzburg overleg plaats over het voortbestaan van de Algemene Raad die, zo merkte oud-minister van Buitenlandse Zaken Van Mierlo deze zomer op, ,,van boven wordt bedreigd door de Europese Raad en van onder door de vakraden''. Aan welke constatering veelbetekenend wordt toegevoegd dat Van Mierlo tijdens zijn ministerschap weinig heeft gedaan om het tij te keren - overigens niet het enige terrein waar hij een steek liet vallen. De vakministers, lees de ministers van Financiën, ruiken hun kans. Maar als de schijn niet bedriegt krijgen zij in de persoon van de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken, Van Aartsen, een geduchte tegenspeler, omdat hij zowel het dossier van Financiën in zijn hoofd heeft als dat van Landbouw. ,,Aan hem te bewijzen dat een minister van Buitenlandse Zaken met 'technische' kennis wel degelijk een leidende rol kan spelen in Europa'', aldus het blad. Daar zou ik graag televisiebeelden van zien - het netvlies zou er meteen van opknappen. Het oog werd gisteren getroffen door een kleine poster die was opgehangen in een boekwinkel in de Utrechtsestraat in Amsterdam. 'Vandaag in het Parool. Nieuws uit 1944. De ontbrekende pagina's uit het Dagboek van Anne Frank' luidde de tekst. VN en HP/De Tijd buitelen qua dagboek over elkaar heen: 'Anne Frank: de geheime dagboekpagina's' luidt de tekst op de cover van HP/De Tijd, 'De ontbrekende pagina's - Anne Frank wilde niet dat Het Achterhuis gepubliceerd werd', aldus VN. ,,Via eigen research kan HP/De Tijd de teneur van die vijf pagina's intussen globaal weergeven.'' Dat is minder dan op de cover wordt beloofd. Ook het artikel in VN valt na publicaties in andere media nogal tegen - het voedt eerder het gevoel: waar maken zoveel mensen zich zo druk over? In het koor 'Gerry haat goor' mengt zich deze week De Groene Amsterdammer. De gewraakte is Gerry van der List die in een column in de Volkskrant het exhibitionisme tijdens de Gay Games aan de kaak stelde. Volgens niet weinigen terecht, volgens velen een volstrekte misser. Het artikel in De Groene leert ons weinig behalve dat de voorspelbaarheid waar dit weekblad al decennia aan lijdt, nog steeds zegeviert. ,,Gerry van der List komt uit een katholiek gezin in de Alblasserwaard. Een beetje onhandig lijkt me, tussen al die hervormden of gereformeerden of hoe heet het daar'', aldus de auteur die voorts opmerkt dat Gerry, hoewel pas 37 jaar ,,schrijft alsof hij dubbel zo oud is''. En: ,,Saaie Gerry houdt gewoon niet van feestjes.'' Ben je saai wanneer je niet gecharmeerd bent van een parade van halfblote billen op een boot? Het is veeleer een kwestie van smaak - en het blijkt dat over gebrek aan smaak geen discussie mogelijk is.
|
NRC Webpagina's
27 AUGUSTUS 1998
Een gok met 50 vrouwen
|
Bovenkant pagina |