NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

W. WOLTZ
Waarom gaan de media in dit land elkaar zo zelden te lijf? Waarom blijven zo veel zotte, half verzonnen verhalen onbesproken?

Het zal wel met verzuiling te maken hebben, toen katholieken niet mochten weten dat er protestanten en socialisten bestonden - en vice versa. Maar er is nog een andere factor, en die is de ongeschreven hiërarchie in medialand. Kranten schrijven wel over weekbladen, maar niet kritisch want dat zou niet collegiaal zijn. Weekbladen daarentegen citeren vaak uit dagbladen (die hebben meer geld, meer correspondenten en meer nieuws), maar ze geven geen recensies. De gedrukte pers schrijft zelden of nooit meer over radio, maar een aantal van hen volgt wel trouw de televisie, alsof daar elke avond theatervoorstellingen worden opgevoerd. De televisie laat soms wat kranten rondslingeren, maar zwijgt hooghartig over de kwaliteit van kranten. We blijven lief voor elkaar in kartelland, maar of de journalistieke hygiëne daarmee is gediend, is een andere vraag.

Er zijn uitzonderingen. Vrij Nederland publiceerde vorige week een verhaal over de campagneleider van de VVD, Hans van Baalen. Die zou in zijn studententijd als lid van Pro Patria nazi-liederen hebben gezongen en zich als een racistisch varken hebben gedragen. Maar volgens Aart Brouwer in De Groene is dat allemaal onzin. Het gebral was afkomstig van een heel andere groep, van studenten die geen plaats hadden gekregen in een huis van de sociëteit Minerva. Van Baalen was net aangekomen, had nog helemaal geen kamer en was er niet bij.

,,De raddraaier was een joodse jongen die een reusachtige Israelische vlag als beddesprei had. Gestoord waren ze, maar geen lid van Pro Patria'', schrijft Brouwer. En: ,,De waarheid is dat VN destijds grote onzin over de vereniging schreef en diezelfde onzin nu weer uit de knipselmappen heeft gehaald.'' Sympathie heeft ook Brouwer niet voor de VVD'er (,,Van Baalen was wat wij destijds een 'domme lul' noemden en dat is hij kennelijk nog steeds'') maar dat maakt zijn correcties niet minder interessant. Ondertussen gaat VN deze week verder terug, naar de middelbare schooltijd van Van Baalen - en wat blijkt? Hans was toen al een rechtse knakker. Over een klasgenoot die door polio gedeeltelijk verlamd was, zei hij onder een portie patat: ,,Die jongen moet gewoon een spuitje hebben.'' Is dat wél waar, Brouwer?

Een onhebbelijke gewoonte van weekbladen is dat ze op de voorpagina soms veel beloven maar weinig geven. Zo suggereert Elsevier het antwoord te zullen bieden op de vraag: ,,Wat maakt een huwelijk instabiel?'' Nu is dit toevallig een probleem dat mij al een tijdje interesseert en dan is f6,75 voor de oplossing niet veel. Zou het zijn: a: tandenborstel niet goed uitspoelen; b: in diepe slaap verkeerde namen noemen; of c: te weinig nieuwe verhalen vertellen? Nee hoor, Elsevier heeft op gezag van psychologen (welke?) ontdekt dat een huwelijk goed blijft door 'praten'. Een ontdekking. Voor de rest bestaat het artikel uit de mededeling dat een nieuwe lichting sociologen (uiteraard één uit Nijmegen en die heet Jacques) fris onderzoek doet. Hun voorlopige conclusies zijn onweerlegbaar want het kan vriezen of dooien (jong trouwen is niet goed maar veel experimenteren ook niet) en ook is niet te zeggen in welke mate sociale factoren het huwelijk instabiel maken. Kortom, die voorpaginakop had moeten luiden: 'Wat maakt een huwelijk stabiel? Wie het weet mag het zeggen'.

Hoewel, bijzonder hoogleraar gezondheidsethiek Inez de Beaufort geeft een antwoord aan Vrij Nederland, dat een serie publiceert over wat mensen ontroert. De Beaufort vroeg aan haar echtgenoot of hij wel eens ontroerd raakte door haar irritante eigenschappen, maar er was voetbal op de televisie. Haar conclusie: ,,Als je van iemand houdt, is er een relatie tussen liefde en ergernis.''

Eerder verschenen in deze rubriek:

Gelukkig leven in Elsevier
(26 maart 1998)
Mooi verhaal maar is het waar
(19 maart 1998)
De wekelijkse soufflé van HP
(12 maart 1998)
Handel in genegenheid
(5 maart 1998)
Toenemende misdadigheid
(26 februari 1998)
In de vaart der volkeren
(19 februari 1998)
Fastfood-mentaliteit rukt op
(12 februari 1998)
Voor lezers onbekende bronnen
(5 februari 1998)
Weinig nieuws, wel meningen
(29 januari 1998)
Draaiende belangstelling
(22 januari 1998)
In een land van krankzinnigen
(15 januari 1998)
Zoveel suggestie in een foto
(8 januari 1998)
Meer dan één mens aankan

Eerder verschenen artikelen in het archief.