NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

W. WOLTZ
Op veel scholen bestond vroeger het verbod om 'vóór te werken'. Dus geen lessen maken die nog niet besproken waren. Waarom dat zo schandelijk was, is mij nooit duidelijk geworden.

In de journalistiek daarentegen is vooruit werken deugdzaam en vaak noodzakelijk. Maar het valt niet mee om eind november een kerstverhaal te schrijven, of rond Sinterklaas een moralistisch jaaroverzicht. Een orgelconcert van Bach, of een kaars op het bureau kunnen dan inspiratie brengen. De redacties van de weekbladen hebben kennelijk de neonbuizen aangelaten, want er stijgt geen dennengeur op uit de nummers. Afgezien van de omslagen - allemaal rood en groen - valt er weinig te lezen over de geboorte van de Heiland of de stand van het christendom; evenmin zijn er reportages gemaakt over het Leger des Heils of over mensen die in kerstnacht dienst doen op de EHBO-afdeling van een ziekenhuis. Maar er is hard vooruit gewerkt en de dubbeldikke nummers bieden meer dan één mens aankan. Op de keukenweegschaal:

HN (Hervormd Nederland) : 150 gram ( f  7.50)

De Groene Amsterdammer : 210 gram ( f  6.95)

HP/De Tijd : 330 gram ( f  8.50)

Elsevier : 490 gram ( f  7.50)

Vrij Nederland : 495 gram ( f  8.95)

Bij elkaar dus 1680 gram papier, inclusief de advertenties, voor
 f  39.40. Een pocket uit de middenklasse, en dan geeft HP de lezers nog gratis een boekje met artikelen van de overleden W.L.Brugsma.

Bij geprefabriceerde weekbladen of bijvoegsels van kranten is de vraag altijd: thema-nummer of niet? Twee van de vijf nemen dat risico: De Groene Amsterdammer gaat helemaal over 'Het Dier', Hervormd Nederland kiest, 'De Magie van het woord'.

Het zijn allebei uitstekende producties. Vooral dat thema Het Dier is toepasselijk in het jaar van de varkenspest, die het Nederlandse volk 4 miljard gulden heeft gekost, vierduizend miljoen dus. Een mooi nummer, met verschillende onverwachte invalshoeken. Zo schrijft Joris van Casteren over de hondenfobie van moslims. Die angst komt voort uit de (religieuze) overtuiging, dat honden onrein zijn. In het speeksel van de hond zou een hardnekkige bacterie voorkomen en ze kunnen dol worden. Een moslim die op weg naar de moskee wordt besnuffeld door een hond, zal dan ook terug moeten naar huis. De broek is onrein en dient gezuiverd te worden met water en zand. Sommige gelovigen gooien dat kledingstuk zelfs weg. De door Van Casteren geïnterviewde christenhonden (onder wie Martin Gaus) hebben daar weinig begrip voor. 'Weet je wel wat een infecties je oploopt als je een haal krijgt van een kat? Ze zouden die kat dan óók moeten afschaffen.' Maar de profeet Mohammed was dol op katten, dus die gelden in de islam als rein.

Er zijn meer artikelen die de dubbelzinnige en irrationele relatie tussen mens en dier demonstreren. Moeten we een kreperend konikpaard in een natuurgebied te hulp komen of laten sterven? Waarom denken wij, met onze bio-industrie en dierproeven dat de Middeleeuwse mensen wreder waren tegen dieren? (Misdadige beesten, zoals muizen die koren stalen, kregen in elk geval een eerlijk proces, met de beste advocaten, volgens Herman Pleij). Waarom besteden wij miljoenen guldens aan ecologische paden, goten en doorgangen voor otters, waarvan niemand gelooft dat ze zullen komen?

Het Wereld Natuur Fonds krijgt er goed van langs ('In de meeste gevallen leidt een verhoogde activiteit van het WNF voor een bepaalde diersoort tot een versneld uitsterven van de troeteldieren').

De andere weekbladen brengen de gebruikelijke melange, maar dan dubbeldik, met een verpletterende hoeveelheid vraaggesprekken. Je moet in Nederland toch wel compleet obscuur zijn, om het jaar door te komen zonder éénmaal geïnterviewd te worden. Het gesprek met Boonstra van Philips (VN), om er één uit te halen, valt op door wat hij niet expliciet zegt. Namelijk dat hij grondig de pest heeft aan de volgevreten, dorpse golfsfeer op het hoofdkantoor in Eindhoven. Philips-directeuren worden een bedreigde diersoort, lijkt het.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Zonder gevoel, gewetenloos?
(11 december 1997)
Nee, nieuws raakt nooit op
(4 december 1997)
Scheppingsdrang?
(27 november 1997)
Matheid en vapeurs
(20 november 1997)
Moeite met de actualiteit
(13 november 1997)
Kiest men voor onwetendheid?
(6 november 1997)
Fiere taal van een moedig mens
(30 oktober 1997)
Wie zullen we nu weer nemen?
(23 oktober 1997)
Wraak, kunst, passie en vragen
(16 oktober 1997)
Lessen uit de grote stad
(9 oktober 1997)
Grote grepen naar Het Heden
(2 oktober 1997)
Moegebeukt, spuien de mensen
(25 september 1997)
Ondersteboven van de kroonprins
(18 september 1997)
Een ceremonie zonder kritiek
(11 september 1997)
Mammie was immers dansen
(4 september 1997)
Werd Van Mierlo 'gepiepeld'?
(28 augustus 1997)
Geld verdienen met geld
(21 augustus 1997)
Het volk heeft zijn helden nodig
(14 augustus 1997)
Onloochenbare feiten
(7 augustus 1997)
Verborgen reserves
(31 juli 1997)
De wondere wereld van het geld
(24 juli 1997)
Hoe dan ook. Klaas komt!
(17 juli 1997)
Aftakeling in het polderland
(10 juli 1997)
Een autonome kribbigheid
(3 juli1997)
Oecumenisch koppen maken
(26 juni 1997)
Het zoeklicht van de media
(19 juni 1997)
De slechte invloed van Europa
(12 juni 1997)
Een gevoel van overbodigheid
(5 juni 1997)
Hollandse totems en taboes
(29 mei 1997)
Hypocrisie en geheimhouding
(22 mei 1997)
Maar nieuws is nieuws
(15 mei 1997)
Blair als voorbeeld voor reformist
(1 mei 1997)