NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

W. WOLTZ
We worden dommer en misdadiger, volgens de Ierse intelligentie- onderzoeker Richard Lynn. Hij legt in HP/De Tijd uit hoe dat komt.

Intelligentie is erfelijk en omdat (in het westen) intelligente, hoog opgeleide mensen minder kinderen krijgen dan de lagere klassen, daalt het gemiddelde IQ. Emeritus-hoogleraar Lynn heeft berekend dat de inwoners van Europa en Amerika gemiddeld vijf IQ-punten minder slim zijn dan zes generaties geleden.

HP/De Tijd concludeert dat hiermee de evolutieleer op zijn kop is gezet, maar dat is natuurlijk onzin. Het is niet zo dat die dommere mensen dóór hun domheid een betere overlevingskans hebben - de zaak is dat de evolutieleer niet meer werkt. Er staat geen beloning (overleven) meer op intelligentie, noch een straf (dood) op domheid. Ongeacht IQ leeft iedereen nu - ongeveer - even lang en gelukkig. We worden dus dommer en de verleiding is groot om te zeggen dat dat geen nieuws is. Kijk maar waar we ons de laatste weken mee hebben bezig gehouden. Chaos bij de bijstand, ruzie tussen bobo's, gedonder met Schiphol en de Amerikanen luisteren ons af. Maar professor Lynn heeft nog meer slecht nieuws voor ons: genetische aanleg speelt een rol bij de misdadigheid, en misdadigers krijgen meer kinderen dan nette mensen. (Als de ene helft van een eeneiige tweeling een strafblad heeft, is de kans dat de andere helft ook met de politie in aanraking komt, zeventig procent. Bij twee-eiige tweelingen is die kans dertig procent.)

Lynn vertelt helaas niet, althans niet via het interview (of is het een boekbespreking?) in HP waar dat alles eindigt. De daling van het gemiddelde IQ zal eens ophouden, vermoedelijk blijven we hangen op 90 of zoiets op de huidige schaal. De oplossing is natuurlijk simpel: net als nu in het onderwijs gebeurt, trekken we de hele schaal omhoog en dan is het gemiddelde weer 100.

Wat er met die toenemende misdadigheid gebeurt is minder duidelijk. Nu is, laten we zeggen, tien procent van de bevolking crimineel. Dat kunnen er twintig worden, of dertig, maar zeker geen vijftig procent of meer. Dan ontstaat, logisch en praktisch gezien, een chaos. Als de meerderheid van de bevolking inbreekt, afperst en banken overvalt, wordt de toestand onhoudbaar voor de boeven. Dan ontstaat een groot sociaal onrecht, de misdaad loont niet meer, want je kunt niet jatten of er wordt weer van jóu gejat.

Dit brengt ons op een interessant artikel in Elsevier over de weldoenerscultuur in de Verenigde Staten. Het Metropolitan bijvoorbeeld krijgt elk jaar veertig miljoen dollar van mecenassen. Voor oplopende bedragen kan de weldoener steeds indrukwekkender titels kopen, van 'sustainer' (300 tot 500 dollar) via 'benefactor' (plm. 25.000 dollar) tot aan wat het dichtst bij een adellijke titel komt, de 'trustee'.

Onder die trustees vindt men mensen met niet zo oude, maar wel zeer gerespecteerde namen, zoals de Rockefellers, de Vanderbilts, de Astors, Kennedy's etcetera. De ironie is, dat veel stamvaders van die chique clans regelrechte boeven zijn geweest. In olie, staal en spoorwegen hebben ze zich schuldig gemaakt aan fraude, afpersing, kartelpraktijken, bedreiging - en ze kregen veel kinderen. Die behoren nu, keurig voorzien van witgewaste miljoenen, tot de upper ten en ze klagen vermoedelijk over de toenemende onveiligheid op straat. Maar ze geven tenminste geld aan de kunst, en dat kun je van de Nederlandse misdadigers niet zeggen. Wie heeft, om maar iets te noemen, de tientallen miljoenen van de vermoorde mafia-baas Klaas Bruinsma geërfd? Waarom hebben die mensen de Degas niet voor ons gekocht?

Wie het vermoedelijk zou kunnen vertellen is de 51-jarige Ernst Olof Faber uit Amsterdam, jarenlang de notaris van Bruinsma. Bij de afwikkeling van de erfenis is Faber in opspraak gekomen, hetgeen geen belemmering was voor zijn penningmeesterschap van het NOC. Elsevier herinnert zijn lezers eraan, dat de kroonprins de NOC-vergaderingen als toehoorder bijwoont. Samaranch en Faber - zo leert Willem-Alexander de echte wereld kennen.

Eerder verschenen in deze rubriek:

In de vaart der volkeren
(19 februari 1998)
Fastfood-mentaliteit rukt op
(12 februari 1998)
Voor lezers onbekende bronnen
(5 februari 1998)
Weinig nieuws, wel meningen
(29 januari 1998)
Draaiende belangstelling
(22 januari 1998)
In een land van krankzinnigen
(15 januari 1998)
Zoveel suggestie in een foto
(8 januari 1998)
Meer dan één mens aankan
(18 december 1997)
Zonder gevoel, gewetenloos?
(11 december 1997)
Nee, nieuws raakt nooit op
(4 december 1997)
Scheppingsdrang?
(27 november 1997)
Matheid en vapeurs
(20 november 1997)
Moeite met de actualiteit
(13 november 1997)
Kiest men voor onwetendheid?
(6 november 1997)
Fiere taal van een moedig mens
(30 oktober 1997)
Wie zullen we nu weer nemen?
(23 oktober 1997)
Wraak, kunst, passie en vragen
(16 oktober 1997)
Lessen uit de grote stad
(9 oktober 1997)
Grote grepen naar Het Heden
(2 oktober 1997)
Moegebeukt, spuien de mensen
(25 september 1997)
Ondersteboven van de kroonprins
(18 september 1997)
Een ceremonie zonder kritiek
(11 september 1997)
Mammie was immers dansen
(4 september 1997)
Werd Van Mierlo 'gepiepeld'?
(28 augustus 1997)
Geld verdienen met geld
(21 augustus 1997)
Het volk heeft zijn helden nodig
(14 augustus 1997)
Onloochenbare feiten
(7 augustus 1997)
Verborgen reserves
(31 juli 1997)
De wondere wereld van het geld
(24 juli 1997)
Hoe dan ook. Klaas komt!
(17 juli 1997)
Aftakeling in het polderland
(10 juli 1997)
Een autonome kribbigheid
(3 juli1997)
Oecumenisch koppen maken
(26 juni 1997)
Het zoeklicht van de media
(19 juni 1997)
De slechte invloed van Europa
(12 juni 1997)
Een gevoel van overbodigheid
(5 juni 1997)
Hollandse totems en taboes
(29 mei 1997)
Hypocrisie en geheimhouding
(22 mei 1997)
Maar nieuws is nieuws
(15 mei 1997)
Blair als voorbeeld voor reformist
(1 mei 1997)