M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Mach's gut, Horst!
ANNA VISSER
Wat zou het leuk zijn geweest wanneer krimi-watcher bij uitstek onder de weekbladjournalisten, R. Ferdinandusse, zijn licht had laten schijnen over het fenomeen Derrick. Zoals de Duitse journalist Gunter Hofmann, die zestien jaar lang Kohl volgde, soms anderen nodig had om de persoon Kohl te verklaren, zo had Ferdinandusse de Derrick-fanclub geen groter genoegen kunnen doen dan met een scherp, vrolijk doch informatief verhaal over de man voor wie gedurende 281 afleveringen de telefoon eruit ging - althans bij velen. Wel besteden de bladen ruim aandacht aan de problematiek rond de asielzoekers. Na vier jaar zwijgen praat voormalig staatssecretaris van Justitie, A. Kosto, in Vrij Nederland over het wel maar vooral het wee van een bewindspersoon met het asielbeleid in de portefeuille. Wat vooral opvalt in het gesprek is dat opeenvolgende kabinetten er niet in geslaagd lijken te zijn een helder omschreven asielbeleid te formuleren en daar ook naar te handelen. ,,Het probleem van de asielzoekers is in wezen onoplosbaar. Al die mensen die zo goed weten hoe het moet, zouden zelf maar eens een weekje op de stoel van de staatssecretaris moeten gaan zitten'', zegt Kosto. Dat is natuurlijk een beetje flauw - de burger mag van zijn vertegenwoordigers verwachten dat zij oplossingen aandragen. Dat mogen harde zijn - mits rechtvaardig. En zij mogen aan duidelijkheid niets te wensen overlaten. Elsevier heeft dan ook gelijk wanneer het blad stelt: ,,Het politieke onvermogen om een goede toegangscontrole tot een mooie regeling te handhaven, is de essentie van het falende asielbeleid''. In HP/De Tijd krijgt staatssecretaris Cohen steun van Nol Vermeulen van VluchtelingenWerk mits de bewindsman niet talmt. ,,Cohen heeft gezegd: ik wil van al die landen nieuwe ambtsberichten. Dat kan erop duiden dat hij knopen wil doorhakken. Die kordaatheid juich ik toe. Ook als hij beslissingen neemt waarmee ik het niet eens ben - absoluut. Als er maar besloten wordt.'' Nu heeft Cohen het probleem dat hij lid is van een partij, de PvdA, die tijdens de verkiezingstijd ,,delicate thema's als de groei van Schiphol en de instroom van asielzoekers doelbewust van tafel [werkte] om de kaart-Kok onbezoedeld in te kunnen zetten'', aldus campagneleider Jan Marinus Wiersma in Elsevier. Wat een zielig vertoon van angsthazerij. Op binnenlands politiek gebied mag dan weinig worden binnengehaald, ver weg in New York is succes geboekt: Nederland heeft de slag om de zetel in de Veiligheidsraad gewonnen. O, wat is de minister van Ontwikkelingssamenwerking, E. Herfkens, blij, getuige haar geschal door de lobby van het Marriott Wardman Park Hotel waarvan HP/De Tijd verslag doet: ,,Yes, yes, yes.'' De lezer, althans mij, bekruipt een gevoel van plaatsvervangende schaamte wanneer de verslaggever uit haar mond noteert dat wij geen klein land zijn, dat onze ideeën ook niet klein zijn en dat we de stem van de redelijkheid vertegenwoordigen. ,,We zijn een steunpilaar. We zijn groot'', verzekert de bewindsvrouwe. Een steunpilaar - voor wie? Groot - waarin? Van Kosto moeten critici van het asielbeleid een week op de stoel van de staatssecretaris gaan zitten. Mevrouw Herfkens zou eens een week in een doorsnee verpleeghuis moeten doorbrengen. Daar werken de échte steunpilaren. Mach's gut.
|
NRC Webpagina's
15 OKTOBER 1998
Even slikken
|
Bovenkant pagina |