20 december 1999
Ik ben een van de vijf verloskundigen die werkt in de millenniumnacht. De rest van de 70 verloskundigen van Amsterdam zullen gedurende vier uren staken ven 22 uur 's avonds tot 02 uur
's nachts.
Traditioneel staken vroedvrouwen niet en er moet dus wel heel wat aan de
hand zijn wil het zo ver komen. Het water staat ons aan de lippen. Wij willen
vooral meer vroedvrouwen om de werkdruk te verlichten en een beter
honorarium omdat te kunnen bekostigen.
Zelf ben ik al 25 jaar werkzaam in
een eigen praktijk in Amsterdam en maak de problemen van nabij mee. Geen
vervanger kunnen krijgen als je met (eigen) zwangerschapsverlof wilt gaan.
Geen maatschapslid erbij kunnen vinden als je zelf al meer dan fulltime
werkt en drie kleine kinderen hebt. Geen waarneemster kunnen krijgen als je
een zieke collega hebt,waardoor je nog harder en meer moet werken. Al die
gebroken nachten die je niet bij kunt slapen, en zo kan ik nog wel even
doorgaan.
Of ik het die nacht druk zal krijgen met het opvangen van alle
bevallingen van mijn stakende collega's weet ik niet. We rekenen op ongeveer
10 à 12 bevallingen van alle verloskundige praktijken in Amsterdam. De
opvang is goed geregeld en we hopen op ruime aandacht van de pers voor onze
actie, want de nood is hoog. Het moet toch mogelijk zijn ons unieke
verloskundige systeem in Nederland ook in de volgende eeuw voor de
zwangeren te behouden. Kiezen tussen thuis of ziekenhuis uit vrije wil en
geen hospitalisatie voor een gezonde zwangere. Ik verheug me echt op de
millenniumnacht.