Y2K in Tokio. Een van de eerste wereldsteden die zal worden getroffen door, ja door wat eigenlijk? De premier zit opgesloten in zijn crisiscentrum, de politiesterkte is verdubbeld ten opzichte van een normaal oudjaar en zelfs de eenheid voor chemische oorlogvoering van het leger staat paraat.

Krant en radio in Nederland willen graag berichtgeving over de gebeurtenissen alhier, waar Y2K acht uur eerder toe zal slaan. Dus zal ik in afwachting van licht ongemak dan wel rampspoed de avond doorbrengen met de ‘Rood-Witte Strijd’ op de buis. Een traditionele Japanse oudejaarsavond kan niet zonder deze competitie tussen twee teams van artiesten die de hele avond hun hits van het afgelopen jaar ten gehore brengen. En dan rond middernacht? Blijft de televisie in de lucht? Zijn er gekken die van de ophef gebruik maken om aanslagen te plegen? Doet de telefoon het nog wel om berichten door te seinen?

De eeuwenoude klokken van de tempels hier in de buurt waarmee traditioneel het oude jaar wordt uitgeluid zullen van alle high-tech ophef geen last hebben. Na middernacht is het tijd voor het eerste bezoek aan de tempel om de goden een voorspoedig nieuwjaar af te smeken. Sommige Japanners wachten op de zonnegodin, die immers boven aan het Japanse pantheon staat, en verzinken in gebed of gedachten als de eerste zonnestralen boven de horizon verschijnen. Enkele klimmen ’s nachts zelfs een berg op voor een overweldigende zonsopgang. Voor de luiere types onder ons zal de televisie - als-ie blijft werken! - live verslag geven vanaf fotogenieke locaties. Daarna is het tijd om onder de wol te gaan. Tijd voor Nederland om de champagnekurken te laten vliegen.

Via internet is de Japanse milleniumwisseling trouwens live te volgen op www.y2k-tokyo.org

Uiteindelijk leverde de nacht van het Y2K-spook nog één schokkende ervaring op. Nadat het werk voor de radio - telefonisch doorgeven dat alles goed ging - rond 1 uur was afgerond en het ook niet nodig bleek voor de krant over rampen te rapporteren, kon ik me eindelijk bij vrouw en een aantal vrienden voegen die in de huiskamer vrolijk een glas dronken. Dit zetten we later voort op straat waar ik bij een stalletje een zogenoemde One Cup Sake kocht, warme rijstwijn verpakt in een klein glazen bekertje voor directe consumptie. Ik wilde een achterstand inhalen op de rest die al de hele avond rustig aan het feesten waren. Warme One Cup Sake wordt vooral in automaten op stations en straathoeken verkocht. Zwervers maken van deze dienst graag gebruik en wellicht had ik het daarom nooit eerder gekocht. Dat had ik zo moeten houden. Het bleek goedkoop bocht te zijn. Alcohol met een chemische gifsmaak.

Het stalletje stond op het terrein van een schrijn waar mensen als het nieuwe jaar is begonnen, na middernacht dus, de goden een goed nieuwjaar komen afsmeken. Het religieuze gehalte daarvan is echter niet hoger dan van een uitgebreide kerstmaaltijd met kalkoen in Nederland. Handelaren profiteren van deze mensenmassa's en zo heerst op nieuwjaarsnacht altijd een kermissfeer rond dergelijke schrijnen. Stalletjes met bami en andere warme gerechten, drank, antiek en prullaria, goedkope kleding uit China en wat al niet meer.

En Y2K? Honderdduizenden Japanners hebben de nacht op kantoor doorgebracht in afwachting wat komen zou. Banken hadden papieren computeruitdraaien gemaakt van alle saldi van bankrekeningen voor het geval de computers het zouden begeven en mensen opeens met een claim zouden komen dat er toch werkelijk een miljoen op hun rekening had gestaan. Vlak voor middernacht lieten de meeste spoorwegmaatschappijen hun treinen - die de hele nieuwjaarsnacht doorrijden in Japan - even halt houden op een station. Een paar minuten over twaalf reden ze gewoon weer verder. Nu, rond het middaguur van 1 januari, zijn er nog steeds geen meldingen van problemen. En het 'nieuwe milleniumgevoel'? In Japan is juist het jaar 12 begonnen want men begint bij elke nieuwe keizer opnieuw te tellen. Dus waar zou ik me druk over maken.