Wat ik verwacht te zullen doen in de millenniumnacht?

Tot nu toe heb ik de afspraak met mijn uitgever drie keer verzet, dat kan niet nog een keer. Ik moet mijn nieuwe boek op 1 januari 2000 inleveren. Drie jaar ben ik ermee bezig geweest, en ik wil er op de laatste nacht van 1999 een punt achter zetten. Als ik dat niet doe, ga ik het volgende millennium niet in. Dan laat ik mezelf achter in het jaar 1999.

Gisteravond ging de telefoon. Soheila uit Stockholm was aan de lijn. Ooit waren we samen weggevlucht. Ik kwam in Nederland terecht, zij in Zweden.

‘Wat gaan jullie doen met oud en nieuw?’

‘Niets bijzonders, gewoon thuis want ik moet...’

‘Waarom komen jullie niet bij ons?’

Dus gaan we naar Stockholm, naar Soheila toe om het feest samen te vieren. Mijn boek neem ik ook mee, moet mee. Anders kan ik de vroege morgen van het volgende millennium die door het raam naar binnen komt, niet zien.

Gott nytt ar

Het was koud, erg koud in Stockholm. Min 15 graden. Alles was bedekt met een dikke laag sneeuw. We hadden restjes voor de vogels in de tuin gegooid, maar de vogels kwamen niet.

‘s Middags ging ik even naar de stad. Het was ontzettend koud en mijn tenen waren bijna bevroren, maar niemand lette op de kou. Ik was de enige die snel de winkels binnen liep om even warm te worden.

Na zo een uurtje gewandeld te hebben, nam ik de metro en koos voor de warmte van het huis. De metro was vol, overvol, iedereen had een dikke muts op en warme handschoenen aan. Ik had net als die Zweden om me heen, dikke laarzen aan moeten trekken, maar ik had ze niet.

‘In de krant staat dat vanavond tijdens de jaarwisseling zo’n half miljoen mensen naar het centrum gaan, wat doen wij?’ zeiden de kinderen. ‘We blijven thuis', zei ik. ‘Volgens mij gaat niemand in die kou de deur uit.’ Maar ik werd meteen afgekapt door de kinderen.

Tegen elf uur gingen we met z’n allen naar de stad, het was er overvol. Eenmaal in het centrum vergat ik de kou. Midden in de nacht stonden we met zo’n half miljoen Zweden met champagne en glazen bij het paleis en wachtten op de nieuwe eeuw. Ineens een hevige knal, vuurwerk, en de koninklijke familie verscheen op het balkon. Ik en Carel XVI Gustaf, de Zweedse koning wensen jullie een gelukkig nieuw jaar.