ANNA VISSER
Ceterum censeo Carthaginem esse delendam.

Voor de snuf en snuitjes in de journalistiek die het Latijn niet machtig zijn, volgt hier de Nederlandse vertaling: 'Overigens ben ik van mening dat Carthago moet worden vernietigd.' Aldus sprak Cato de Oudere (234- 149 v.Chr.) keer op keer op keer. De snuf en snuitjes bij Vrij Nederland hebben een hedendaagse variant op het doelwit van Cato gevonden: Marijke van Hees, de ex-voorzitter van de PvdA. VN tekende begin september uit de mond van anonieme bronnen op dat het declaratiegedrag van Van Hees niet zou deugen. Bewijzen leverde het blad er niet bij, maar dat belette de auteurs niet om 'Marijke van Hees de nieuwe Bram Peper?' op de cover van het nummer van 9 september te zetten. De 'reconstructie van de val van Van Hees' die VN- hoofdredacteur Schutte in het nummer van 28 oktober aankondigde, ligt nu in de kiosk. Met een pijnlijk aandoende hardnekkigheid blijft het blad erbij "dat er binnenskamers wel degelijk het nodige te doen is geweest over haar reis- en verblijfkosten". Pijnlijk, omdat het blad zich niet baseert op eigen bronnen en die met naam en toenaam noemt, maar op de samenvatting van het advies van Roel de Wit die na het aftreden door de PvdA in de arm was genomen om de handel en wandel van Van Hees na te gaan. Nog pijnlijker is dat de samenvatting waarvoor het PvdA-bestuur verantwoordelijk is, verschilt met de oorspronkelijke tekst van De Wit en dat VN daar met geen woord over rept.

Gelukkig is er De Groene Amsterdammer: "Declaratieproblemen kunnen geen rol hebben gespeeld bij haar vertrek. Echt niet. Het omineuze begrip 'declaratiegedrag' had nooit gebruikt mogen worden", aldus De Wit wiens bevindingen (drie A4'tjes) De Groene onder ogen zijn gekomen. De Wit blijkt, aldus het blad, not amused dat het dagelijks bestuur een 'aangepaste' versie aan het partijbestuur heeft gestuurd, en niet zijn oorspronkelijke tekst. Op hun beurt zullen lezers van VN not amused zijn andermaal vernacheld te worden.

Evenzo voelen nogal wat bewoners van de Vogelbuurt en de Volewijck in Amsterdam-Noord zich vernacheld wanneer de knakworst en de rookworst van 85 cent bij Dirk van den Broek op is en er dus die avond geen vlees op tafel komt.

HP/De Tijd doet verslag van deze twee buurten waar het gemiddeld inkomen per huishouden ongeveer 35.000 gulden bruto per jaar bedraagt. Albert Heijn is te duur, dus gaan de bewoners naar Dirk van den Broek: "Je krijgt er een heel casino bruin voor 99 cent, spaghetti voor 43 cent, toiletpapier of twintig theezakjes voor 59 cent", aldus HP/De Tijd. Overheidsinspanningen om het aantal huishoudens op de armoedegrens te verminderen, blijken in deze buurten bepaald nog niet aan te slaan. Armoede lijkt ook in het welvarende Amerika een niet uit te bannen kwaad, aldus De Groene Amsterdammer. De belofte van Clinton en Gore dat zij ten strijde zouden trekken tegen armoede is volgens het blad een dode letter gebleken: "Ondanks de boom leeft nog 11,8 procent van de bevolking onder de armoedegrens. (...) Bijna een vijfde van de Amerikaanse kinderen - 18,7 procent - is arm, en dat is meer dan twintig jaar geleden. Het percentage extreem arme mensen dat lijdt aan voedseltekort bedraagt 4,6."

In de Geldspecial van HP/De Tijd wordt ondermeer aandacht besteed aan de vraag waarom rijken in Nederland zielig zijn. Neem de miljonair die voor 1,7 miljoen gulden een penthouse in Amsterdam wilde kopen - zonder parkeerruimte. "De miljonair in kwestie zal als ieder ander jaren moeten wachten op een parkeervergunning."

Evenzo moest Cato jaren wachten tot Carthago werd vernietigd. En toen het eindelijk gebeurde, in 146 v.Chr., was hij al drie jaar dood. Schrijver dezes zal toch niet hetzelfde lot treffen dat drie jaar na haar overlijden VN eindelijk het journalistieke fatsoen weet op te brengen jegens Marijke van Hees dat al maandenlang zoek is.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Laat de kerk zwijgen
(2 november 2000)
Vanzelfsprekendheden
(26 oktober 2000)
Onder de duim houden
(19 oktober 2000)
Orde op zaken
(12 oktober 2000)
Ongelijke behandeling
(5 oktober 2000)
Taboes en ander ongemak
(28 september 2000)
Houd je bij je leest
(21 september 2000)
Hangen en helpen
(14 september 2000)
Kermisklanten
(7 september 2000)
Een gevaarlijke gek
(31 augustus 2000)
Een brij van letters
(24 augustus 2000)
Links en rechts
(17 augustus 2000)
Metamorfose
(10 augustus 2000)
Over liefde en de dood
(3 augustus 2000)
De lezer bedot
(27 juli 2000)
Zoek de verschillen
(20 juli 2000)
Ma als je beste vriendin
(13 juli 2000)
Het spoor bijster
(6 juli 2000)
Klem zitten
(29 juni 2000)
Verliesposten
(22 juni 2000)
De leidsels in handen
(15 juni 2000)
Op naar Rottumeroog
(8 juni 2000)
Bronnen van het kwaad
(25 mei 2000)
Beweeglijke zweefconstructies
(18 mei 2000)
Ongeschreven wetten
(11 mei 2000)
Roependen in de woestijn
(4 mei 2000)
Grip op de situatie
(27 april 2000)
In het gareel
(20 april 2000)
Fawlty Towers op het Binnenhof
(13 april 2000)
Huiswerk
(6 april 2000)
Geen ochtend- maar schaamrood
(30 maart 2000)
Don Peperoni van de rode mafia
(24 maart 2000)
Zoutloze principes
(16 maart 2000)
Voetbalschema's
(9 maart 2000)
Leergeld
(2 maart 2000)
Lief dagboek
(24 februari 2000)
Shame on you
(17 februari 2000)
Een paar vraagtekens
(10 februari 2000)
Een kwestie van maatvoering
(3 februari 2000)
De blik vooruit
(27 januari 2000)
De keerzijde van gewenning
(20 januari 2000)
Het ongelijk der betweters
(13 januari 2000)
Een oud artikel
(6 januari 2000)

Eerder verschenen artikelen in het archief.

( a d v e r t e n t i e s )