NIEUWSSELECTIE
KORT NIEUWS
RADIO & TELEVISIE
MEDIA
|
Zoutloze principes
ANNA VISSER
Het wordt beschouwd als het
toppunt van onbeleefdheid: zout op het bord strooien alvorens het eten
wordt opgeschept. Terwijl degene die dat doet juist niet zo onbeleefd
wil zijn om reeds na de eerste hap de zoutpot te pakken teneinde goed te
maken wat in de keuken is nagelaten. Want, zo klinkt het steevast: zout
is slecht voor de bloeddruk. Omdat nog lang niet alle huishoudens op
Internet zijn aangesloten, zou Elsevier het artikel 'De zoute
samenzwering' huis aan huis moeten verspreiden opdat eindelijk een einde
komt aan de anti-zout-terreur die miljoenen mensen nog steeds in de
greep heeft. Want: "de studies waarop het anti-zoutbeleid gebaseerd is,
deugden niet en de vertaling daarvan naar aanbevelingen voor het
algemene publiek zijn verre van wetenschappelijk", aldus de arts David
McCarron van de Oregon Health Sciences University die niet schroomt te
spreken van 'de meest opmerkelijke samenzwering uit de geschiedenis van
de wetenschap'. Generaties zijn grootgebracht met het idee dat zout
schadelijk was voor de bloedddruk. Ergo: het was niet zomaar een idee,
nee, er waren studies naar verricht, de dokter zegt het!
Andersdenkenden bleken echter gelijk te heben: "Die studies gaven alleen
maar aan dat onder extreme condities veel zout voor sommige mensen de
bloeddruk verhoogt", zegt MacCarron. Inmiddels blijkt ook de harde kern
van de anti-zoutlobby om - het valt ook moeilijk vol te houden dat het
nuttigen van de warme maaltijd in de categorie 'extreme condities' valt.
Alweer een principe dat aan diggelen ligt.
Zaterdag sneuvelt hoogstwaarschijnlijk nòg een principe en wel
tijdens het congres van GroenLinks, meldt HP/De Tijd. Volgens het
reglement van die partij moeten volksvertegenwoordigers na drie perioden
weg. Zo niet Paul Rosenmöller, tenminste als het aan de
partijleiding ligt: "De partijleiding probeert nu om de regels op te
rekken, want met een verkiezingsoverwinning in zicht gooi je niet je
kampioen stemmentrekken overboord." En, wellicht, een potentiële
bewindsman - "Ik sluit het zeker niet uit", zegt hij in VN. Wat
een eventuele meerwaarde van GroenLinks zou betekenen voor het beleid na
2002 wordt niet duidelijk, noch in VN, noch in HP/De Tijd.
Netzomin als tot op heden duidelijk is wat precies de inbreng van de
Duitse Groenen is op het regeringsbeleid aldaar. Zoals te onzent
onduidelijk zal blijken wat de meerwaarde is geweest van de aanwezigheid
van Bram Peper in het tweede kabinet-Kok. Met uitzondering van De
Groene Amsterdammer en HN doen de weekbladen niet meer dan
vertellen wat de dagbladen in het bijzonder het AD en deze krant
over 's mans ondergang hebben gepubliceerd. Het moet met name voor
VN zuur zijn geen letter nieuws terzake te hebben - de tijd dat
het tijd was om naast de eigen krant Vrij Nederland te lezen, is,
als het om de parlementaire verslaggeverij gaat, voorbij. En dat terwijl
één verhaal nog steeds niet geschreven is: namelijk het
verhaal over de manier waarop 'die Rotterdamse potentaat' (aldus Wim
Kok, tijdens het PvdA-bewindsliedenoverleg op 10 februari 1994) door de
strot van diezelfde Kok is geduwd, bij de formatie van 1998.
De Groene Amsterdammer hekelt het feit dat Peper de anonieme
beschuldigingen die over hem werden afgedrukt, 'schandalig' noemde.
Uitgerekend Peper, die als minister het intitatief nam een kliklijn te
openen tegen voetbalvandalisme en als burgemeester van Rotterdam ruimte
schiep voor "klikken over misbruik van sociale voorzieningen,
belastingfraude, straatgeweld (...) en oneigenlijk gebruik van
huurwoningen (...)". Allerwegen wordt Peper beschouwd als een
intellectueel en iemand met visie, bijvoorbeeld betreffende het openbaar
bestuur. Volgens De Groene Amsterdammer is hij het aan zijn stand
verplicht de vraag te beantwoorden "of hij nog wel gelooft in zijn eigen
bestuurskundige visie. Wat is dat voor een samenleving waarin burgers
elkaar anoniem mogen aange ven, maar ambtenaren hun meerderen niet aan
de schandpaal mogen nagelen (...)?" Dat is Nederland, waar principes ten
gunste van hen die het uitkomt, worden opgerekt. Dag in, dag uit.
|
NRC Webpagina's
16 MAART 2000
Eerder verschenen in deze rubriek:
Voetbalschema's
(9 maart 2000)
Leergeld
(2 maart 2000)
Lief dagboek
(24 februari 2000)
Shame on you
(17 februari 2000)
Een paar vraagtekens
(10 februari 2000)
Een kwestie van maatvoering
(3 februari 2000)
De blik vooruit
(27 januari 2000)
De keerzijde van gewenning
(20 januari 2000)
Het ongelijk der betweters
(13 januari 2000)
Een oud artikel
(6 januari 2000)
Eerder verschenen artikelen in het archief.
|