NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

ANNA VISSER
Het wordt beschouwd als het toppunt van onbeleefdheid: zout op het bord strooien alvorens het eten wordt opgeschept. Terwijl degene die dat doet juist niet zo onbeleefd wil zijn om reeds na de eerste hap de zoutpot te pakken teneinde goed te maken wat in de keuken is nagelaten. Want, zo klinkt het steevast: zout is slecht voor de bloeddruk. Omdat nog lang niet alle huishoudens op Internet zijn aangesloten, zou Elsevier het artikel 'De zoute samenzwering' huis aan huis moeten verspreiden opdat eindelijk een einde komt aan de anti-zout-terreur die miljoenen mensen nog steeds in de greep heeft. Want: "de studies waarop het anti-zoutbeleid gebaseerd is, deugden niet en de vertaling daarvan naar aanbevelingen voor het algemene publiek zijn verre van wetenschappelijk", aldus de arts David McCarron van de Oregon Health Sciences University die niet schroomt te spreken van 'de meest opmerkelijke samenzwering uit de geschiedenis van de wetenschap'. Generaties zijn grootgebracht met het idee dat zout schadelijk was voor de bloedddruk. Ergo: het was niet zomaar een idee, nee, er waren studies naar verricht, de dokter zegt het! Andersdenkenden bleken echter gelijk te heben: "Die studies gaven alleen maar aan dat onder extreme condities veel zout voor sommige mensen de bloeddruk verhoogt", zegt MacCarron. Inmiddels blijkt ook de harde kern van de anti-zoutlobby om - het valt ook moeilijk vol te houden dat het nuttigen van de warme maaltijd in de categorie 'extreme condities' valt. Alweer een principe dat aan diggelen ligt.

Zaterdag sneuvelt hoogstwaarschijnlijk nòg een principe en wel tijdens het congres van GroenLinks, meldt HP/De Tijd. Volgens het reglement van die partij moeten volksvertegenwoordigers na drie perioden weg. Zo niet Paul Rosenmöller, tenminste als het aan de partijleiding ligt: "De partijleiding probeert nu om de regels op te rekken, want met een verkiezingsoverwinning in zicht gooi je niet je kampioen stemmentrekken overboord." En, wellicht, een potentiële bewindsman - "Ik sluit het zeker niet uit", zegt hij in VN. Wat een eventuele meerwaarde van GroenLinks zou betekenen voor het beleid na 2002 wordt niet duidelijk, noch in VN, noch in HP/De Tijd. Netzomin als tot op heden duidelijk is wat precies de inbreng van de Duitse Groenen is op het regeringsbeleid aldaar. Zoals te onzent onduidelijk zal blijken wat de meerwaarde is geweest van de aanwezigheid van Bram Peper in het tweede kabinet-Kok. Met uitzondering van De Groene Amsterdammer en HN doen de weekbladen niet meer dan vertellen wat de dagbladen in het bijzonder het AD en deze krant over 's mans ondergang hebben gepubliceerd. Het moet met name voor VN zuur zijn geen letter nieuws terzake te hebben - de tijd dat het tijd was om naast de eigen krant Vrij Nederland te lezen, is, als het om de parlementaire verslaggeverij gaat, voorbij. En dat terwijl één verhaal nog steeds niet geschreven is: namelijk het verhaal over de manier waarop 'die Rotterdamse potentaat' (aldus Wim Kok, tijdens het PvdA-bewindsliedenoverleg op 10 februari 1994) door de strot van diezelfde Kok is geduwd, bij de formatie van 1998.

De Groene Amsterdammer hekelt het feit dat Peper de anonieme beschuldigingen die over hem werden afgedrukt, 'schandalig' noemde. Uitgerekend Peper, die als minister het intitatief nam een kliklijn te openen tegen voetbalvandalisme en als burgemeester van Rotterdam ruimte schiep voor "klikken over misbruik van sociale voorzieningen, belastingfraude, straatgeweld (...) en oneigenlijk gebruik van huurwoningen (...)". Allerwegen wordt Peper beschouwd als een intellectueel en iemand met visie, bijvoorbeeld betreffende het openbaar bestuur. Volgens De Groene Amsterdammer is hij het aan zijn stand verplicht de vraag te beantwoorden "of hij nog wel gelooft in zijn eigen bestuurskundige visie. Wat is dat voor een samenleving waarin burgers elkaar anoniem mogen aange ven, maar ambtenaren hun meerderen niet aan de schandpaal mogen nagelen (...)?" Dat is Nederland, waar principes ten gunste van hen die het uitkomt, worden opgerekt. Dag in, dag uit.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Voetbalschema's
(9 maart 2000)
Leergeld
(2 maart 2000)
Lief dagboek
(24 februari 2000)
Shame on you
(17 februari 2000)
Een paar vraagtekens
(10 februari 2000)
Een kwestie van maatvoering
(3 februari 2000)
De blik vooruit
(27 januari 2000)
De keerzijde van gewenning
(20 januari 2000)
Het ongelijk der betweters
(13 januari 2000)
Een oud artikel
(6 januari 2000)

Eerder verschenen artikelen in het archief.