Klem zitten
ANNA VISSER
Ioannis is een Albanees die
werkt op een klein Grieks eiland. Hij is een mooie jongen, voorkomend
en goudeerlijk.
's Zomers werkt hij in een taverna aan het strand, 's winters werkt hij in de bouw. Hij hoeft niet bevreesd te zijn voor de
politie, want hij verblijft legaal in Griekenland. Veel van zijn
landgenoten proberen regelmatig Griekenland of Italië binnen te
komen, want daar is werk. "De kans dat het je lukt te ontsnappen (aan de
politie, red) is groot als wel duizend mensen per dag de gok wagen,
zoals elk jaar tussen mei en eind september het geval is. Het Griekse
leger pakt er hooguit driehonderd op", aldus Vrij Nederland in
een foto-reportage over Albanzen op weg naar Griekenland. Hun oversteek
leidt zelden of nooit tot dramatische taferelen zoals vorige week toen
van een groep van 60 Chinese vluchtelingen 58 de reis naar Engeland
niet overleefden. "De illegale immigranten halen de gekste capriolen uit
om de grens over te komen. Zo binden ze zichzelf vast op benzinetanks
of verstoppen ze zich onder de laadbak. In Engeland zijn daarbij doden
gevallen doordat mensen tijdens het rijden onder de auto vandaan
vielen", aldus HP/De Tijd. Volgens De Groene Amsterdammer
zijn "gevallen bekend van asielzoekers die doodgevroren ter aarde
stortten nadat ze zich hadden ingegraven in de ruimte van het
landingsgestel van een vliegtuig. Anderen werden als verstekeling op
een boot aangetroffen en zonder problemen op volle zee het water
ingegooid." Het antwoord van de Europese autoriteiten is meer controle
teneinde Fort Europa te vrijwaren van excessen zoals in Dover. "Door de
verdeling van de welvaart in de wereld is er een natuurlijke
migratiedruk waartegen geen enkele maatregel bestand is", zegt een
geïnterviewde in HP/De Tijd. Inderdaad, voor wie klem zit
tussen armoede en uitzichtloosheid rest weinig meer dan berusten of
vertrekken naar landen van melk en honing, zoals Chen Xiou deed. Hij
kwam vanuit Zuid-China illegaal de VS binnen en werkt nu als
bordenwasser in een Chinees restuarant. "Daarom doe ik het. Voor een
betere toekomst voor mijn kinderen. Nooit meer die vernederingen van
honger en armoe", zegt hij in HN. Hoewel de meteorologische zomer
al ruimschoots is begonnen, valt daar nog weinig van te merken. Het
strandpersoneel in Zandvoort rouwt daar waarschijnlijk niet om: de
badplaats wordt, schrijft HP/De Tijd, al geruime tijd bij mooi
weer geteisterd door groepen jonge Marokkanen uit Amsterdam. Vorige
week dinsdag was het weer raak. "Ze drijven mijn personeel tot
wanhoop", zegt een plaatselijke slijter die zelfs met de dood is
bedreigd. Klagen over geluidsoverlast is link. "U krijgt meteen een
grote bek. Als u daarop ingaat, wordt er wat gebeld met de mobiele
telefoon en voor u het weet, bent u omringd door een grote groep",
aldus de politiewoorder. Dan zit je klem en is de kans groot dat binnen
de kortste keren "de strandstoelen door de ramen vliegen".
Zo fel zal het niet gegaan zijn tijdens de onderhandelingen tussen het
Joods Wereldcongres (JWC) en de Nederlandse banken en
verzekeringsmaatschappijen over de teruggave van gestolen geld ten
tijde van de Tweede Wereldoorlog. Wel beschuldigde een van de partijen
het JWC van chantage, waarop JWC-directeur Ilan Steinberg in VN
zegt: "Met die uitspraak laat die meneer zien dat hij niet volledig
begrijpt wat er in het verleden is gebeurd. We zouden hem in dit
opzicht moeten opvoeden." Hij wijst critici volgens wie met "ellendegeld
geen wonden kunnen worden geheeld" terecht: "Onze stelling is: onze
moordenaars kunnen niet ook nog eens onze erfenis inpikken." Hier had de
interviewer in het geweer moeten komen tegen deze veertiger. Hoezo:
onze moordenaars? Wie bedoelt hij daarmee anno 2000? Nout
Wellink soms, de president van De Nederlandsche Bank? Wat een gotspe.
Terug naar de kop: klem zitten. Daarvoor bestaat maar één
oplossing: eruit breken. Het vliegtuig nemen en naar Ioannis gaan.