U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    M E D I A  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Een paar vraagtekens

ANNA VISSER
De trapleuning is geheel kosteloos gerepareerd, er kwam - ook voor niets - een meneer van de woningbouwcorporatie om het lek in de centrale verwarming te repareren dus: huurders, waar klagen wij over, betaal die 4,5 procent huurverhoging. Toch knaagt iets: steeds meer huur betalen voor een ruimte die dezelfde blijft. Voor boekenliefhebbers kan dat op den duur een probleem worden.

Boeken wegdoen is geen optie, liever nóg een wand vrijmaken en desnoods een éénpersoonsopklapbed kopen. En meteen naar de winkel om Die Freiheit, die ich meine te kopen, het boek van Jörg Haider dat in 1995 bij Ullstein is verschenen. HP/De Tijd columnist J.A.A. van Doorn is waarschijnlijk een van de weinige Nederlanders die het boek in hun bezit hebben. Haider waarschuwt tegen 'de ideologie van het multiculturalisme, mooi in theorie maar noodlottig in de praktijk. (...) Overal ontstaan sociale problemen, zoals gettovorming, sociale onrust en criminaliteit.' Zijn kernvraag is: 'hoeveel vreemdelingen kunnen we opnemen zonder dat de sociale vrede en veilighheid in gevaar komen?' Vluchtelingen zijn welkom ('Oostenrijk is een typisch Asylland en moet dat blijven.' Economische immigranten zijn daarentegen niet welkom: 'Oostenrijk is geen immigratieland.' Zijn pleidooi om arme landen zodanig te helpen dat de bevolking ter plekke uitzicht krijgt op een beter bestaan moet Jan Pronk niet gek in de oren klinken, aldus Van Doorn. Maar in Nederland is, zo constateert hij, een 'brede maatschappelijke discussie over deze problematiek verboden. (...) Ik vrees dat ook de nieuwste bijdrage, van Paul Scheffer in NRC Handelsblad, geen effect zal sorteren. Vandaar de opwinding over Jörg Haider. Hij maakt van een wezenlijk probleem een politiek issue. Dat is onbehoorlijk.'Nee, dan het ferme optreden van de veertien regeringsleiders jegens Oostenrijk. Volgens sommigen beleven wij 'het mooiste uur van Europa', aldus Elsevier dat korte metten maakt met de ferme behoeders der democratie. Met de aangekondigde bevriezing van bilaterale contacten zal het volgens Elsevier trouwens wel loslopen: 'er is namelijk (...) regelmatig bilateraal overleg nodig met Wenen over het Nederlandse vrachtvervoer via de Brennerpas.' HN is daarentegen ingenomen met het collectief geheven vingertje: 'In een zich verenigend Europa zijn we verantwoordelijk voor elkaar.' Ten onrechte wordt in het comentaar echter gesproken van Europese besluitvorming terzake - maar noch de Europese Commissie noch de Europese raad van ministers is eraan te pas gekomen. Lezers van De Groene Amsterdammer zullen niet verrast zijn dat M. van Amerongen korte metten maakt met het land van de Mozartkugel en zullen instemmend knikken bij het zien van de tekening van Opland 'V is victorie want Oostenrijk wint voor Europa op alle fronten.' Dat Opland ten onrechte het Derde Rijk als ijkpunt voor de huidge ontwikkeling neemt, wordt de lezer geacht voor lief te nemen. De vraag is wel: hoe lang nog? Of is De Groene Amsterdammer ervan overtuigd dat zijn lezers immer dezelfde opvattingen blijven huldigen en dat zij dus de daarbij behorende, voorspelbare, meningen willen lezen? Daar zou de 'denker onder de weekbladen' eens over moeten nadenken.

VN en HP/De Tijd hebben zich beide gebogen over het rapport van de WRR, 'Generatiebewust beleid.' Volgens HP/De Tijd is er niets nieuws onder de zon, sterker: 'er blijkt volgens de WRR juist helemaal geen reden voor paniek'. Zelfs wordt van die kant toegegeven dat veel berekeningen 'zich baseren op aanvechtbare aannamen.' Het blad doet de terechte suggestie de AOW volledig te individualiseren, wat ook een einde kan maken aan de fraude met de AOW. VN-gastschrijver het GroenLinks-Kamerlid Kees Vendrik stelt daarentegen dat het terecht zou zijn als de AOW wordt gefiscaliseerd opdat iedereen een arme oude dag wordt bespaard. Want al die huurverhogingen en al die boeken moeten wel betaald kunnen blijven worden.

NRC Webpagina's
10 FEBRUARI 2000



Eerder verschenen in deze rubriek:

Een kwestie van maatvoering
(3 februari 2000)
De blik vooruit
(27 januari 2000)
De keerzijde van gewenning
(20 januari 2000)
Het ongelijk der betweters
(13 januari 2000)
Een oud artikel
(6 januari 2000)

Eerder verschenen artikelen in het archief
.


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)