ANNA VISSER
Lezen over varkens, ander (dieren)leed en de Raad van Kerken, en tegelijk denken aan de Dordtse kerkenordening uit de 17e eeuw is minder vreemd dan op het eerste gezicht lijkt. Een van de hoofdstukken uit de Dordtse ordening heet: 'Van de kerkelijke samenkomsten'.

Artikel 30 van dit hoofdstuk luidt: "In deze samenkomsten zullen geene andere dan kerkelijke zaken, en dezelve op kerkelijke wijze, verhandeld worden." Met andere woorden: kerken, houd u bij uw leest en spreek u niet uit over zaken waarvan u geen verstand hebt. Deze wijsheid wordt al jaren door de kerken en hun boegbeeld, de Raad van Kerken, aan de laars gelapt. En als het aan mevrouw De Boer ligt, blijft dat zo. Mevrouw De Boer is als 'gelovige' actief voor het welzijn van dieren. "Het is toch onze taak als christenen om voor de wereld om ons heen te zorgen? Kerken willen nog wel op de bres springen voor groepen mensen in de samenleving die het moeilijk hebben, maar dieren krijgen geen plaats. (...) Ik zou graag willen dat het leed van dieren aan de orde kwam in kerkdiensten, in preken", zegt zij in Hervormd Nederland dat een artikel wijdt aan dierenleed en de volgens velen 'geringe impact' van dit leed op christelijk Nederland. Toch blijkt dat "steeds meer kerkelijk meelevende mensen de Raad van Kerken oproepen om iets te doen; om het welzijn van dieren een plaats te geven op de agenda."

Een andere oproep betreft die van een groot aantal critici van de Israëlische politiek. In een advertentie betuigden zij ('Een ander joods geluid') hun steun aan de vredesbeweging in Israël, en spraken zij zich uit voor een Palestijnse staat met Jeruzalem als gedeelde hoofdstad. J.A.A. van Doorn merkt in HP/De Tijd op dat de oproep "in de media tot nog toe bijzonder weinig reacties heeft gekregen. Naar ik vrees, heeft dit stilzwijgen te maken met het feit dat onduidelijk blijft tot wie de initiatiefnemers zich eigenlijk richten. (...) Niet-joden zullen zich trouwens niet aangesproken voelen, omdat hun kritische geluiden over de Israëlische politiek in de joodse gemeenschap zelden of nooit positief gewaardeerd worden (...)." Initiatiefnemer van de actie is Harry de Winter die in Vrij Nederland aan het woord komt: "Barak heeft meer nederzettingen gebouwd, meer grond ingepikt. Hij heeft de problemen alleen maar erger gemaakt. (...) Als ik Palestijn was, zou ik ook joodse religieuze fanaten van mijn grond afschieten. Ze horen niet in de bezette gebieden te wonen. Weg met die mensen", zegt hij in het artikel 'De tanende liefde voor Israël'. Volgens oud-Kamerlid Andrée van Es "spelen schuldgevoel en in relatie daarmee de houding tegenover Israël nog steeds een rol in het conflict. (...) Maar schuldgevoel is een slechte raadgever in het leven. Je kunt er niet omheen dat de Palestijnen onderdrukt worden. Dat is ook een realiteit." Dat is niet 'ook' een realiteit, dat is dé realiteit en wel sinds 1948. Voor de nestor van de Israëlische vredesbeweging, Uri Avneri, staat vast dat "wij deze oorlog verliezen", zegt hij in De Groene Amsterdammer. "Het is oorlog, de bevrijdingsoorlog van de Palestijnen zoals Israël in 1948 z'n onafhankelijkheidsoorlog heeft moeten voeren. Onze leuze was toen: er is geen alternatief. Dat geldt nu voor de Palestijnen. Er is niemand die voor ze opkomt, ze moeten het zelf doen. Daarom zullen wij deze oorlog verliezen."

Minister Borst van Volksgezondheid heeft op veel fronten pech (wachtlijsten, ministerie nog steeds niet op orde) maar ze gaat onverdroten door met haar 'opvoedingsoffensief'. Na de tabak wil ze nu het alcoholgebruik aanpakken door de accijns fors te verhogen. Van het 'stevig beleid' van Borst is volgens Elsevier inmiddels weinig meer over. Dankzij de ministerraad zal slechts sprake zijn van een 'beperkte' accijnsverhoging. Met 'beperkte effecten.' Waarschijnlijk zal een kerkelijke oproep om fatsoenlijk met varkens om te gaan, ook slechts beperkt effect hebben. Want de boer en de caféganger maken sommige dingen toevallig zelf wel uit.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Vanzelfsprekendheden
(26 oktober 2000)
Onder de duim houden
(19 oktober 2000)
Orde op zaken
(12 oktober 2000)
Ongelijke behandeling
(5 oktober 2000)
Taboes en ander ongemak
(28 september 2000)
Houd je bij je leest
(21 september 2000)
Hangen en helpen
(14 september 2000)
Kermisklanten
(7 september 2000)
Een gevaarlijke gek
(31 augustus 2000)
Een brij van letters
(24 augustus 2000)
Links en rechts
(17 augustus 2000)
Metamorfose
(10 augustus 2000)
Over liefde en de dood
(3 augustus 2000)
De lezer bedot
(27 juli 2000)
Zoek de verschillen
(20 juli 2000)
Ma als je beste vriendin
(13 juli 2000)
Het spoor bijster
(6 juli 2000)
Klem zitten
(29 juni 2000)
Verliesposten
(22 juni 2000)
De leidsels in handen
(15 juni 2000)
Op naar Rottumeroog
(8 juni 2000)
Bronnen van het kwaad
(25 mei 2000)
Beweeglijke zweefconstructies
(18 mei 2000)
Ongeschreven wetten
(11 mei 2000)
Roependen in de woestijn
(4 mei 2000)
Grip op de situatie
(27 april 2000)
In het gareel
(20 april 2000)
Fawlty Towers op het Binnenhof
(13 april 2000)
Huiswerk
(6 april 2000)
Geen ochtend- maar schaamrood
(30 maart 2000)
Don Peperoni van de rode mafia
(24 maart 2000)
Zoutloze principes
(16 maart 2000)
Voetbalschema's
(9 maart 2000)
Leergeld
(2 maart 2000)
Lief dagboek
(24 februari 2000)
Shame on you
(17 februari 2000)
Een paar vraagtekens
(10 februari 2000)
Een kwestie van maatvoering
(3 februari 2000)
De blik vooruit
(27 januari 2000)
De keerzijde van gewenning
(20 januari 2000)
Het ongelijk der betweters
(13 januari 2000)
Een oud artikel
(6 januari 2000)

Eerder verschenen artikelen in het archief.

( a d v e r t e n t i e s )