NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

W. WOLTZ
Waarmee kan een journalist gestraft worden, afgezien van een interview met een lid van het Ko ninklijk Huis? Antwoord: met een biografie van premier Wim Kok. John Jansen van Galen (on der andere Het Parool) en Willem Breedveld (Trouw) zijn daar mee bezig, maar het werk schiet niet op.

Dat meldt althans de jubilerende, 120 jaar oude Groene Amsterdammer. Het grootste struikelblok is de 'normaalheid' van de man die twintig jaar gele den al zei: ,,Ik ben misschien wel een geweldig burgerlijke figuur, dat heeft mogelijk met mijn arme afkomst te maken.'' Voor een biograaf is die burgerlijkheid de minste van zijn zorgen; daar valt wel iets van te maken. Maar die onherroepelijke eerlijkheid, het gebrek aan uitspattingen - als kiezer krijg je honderd procent waar voor je geld, maar voor schrijvers is het een ramp. Boeven zijn nu eenmaal interessanter dan fatsoenlijke mensen. Dus is ook van Jaap de Hoop Scheffer niet veel te verwachten. Hij ziet er baardiger en onbetrouwbaarder uit dan Kok, maar sinds hij, volgens De Groene, in de Nieuwe Revu heeft opgeschept over zijn formidabele tongzoentechniek, blij ven we op Hollands niveau. Het jubileumnummer van De Groene Amsterdammer is dik voor hun doen (70 pagina's, tegen HP/ De Tijd 100, Vrij Nederland 96, HN 40 en Elsevier 192) maar het is geen onvergetelijk werk gewor den. Helaas te weinig over de roemruchte geschiedenis, en een paar zwakke pogingen om Het Heden in een grote greep te nemen. Rob van Erkelens gaat nog al te keer tegen de culturele ver vlakking in Nederland ('kikker cultuur'), in een stijl die bewijst wat hij wil bestrijden. Niet minder pessimistisch is het volgende verhaal van Hans Koning: ,,Het huidige fin de siè cle kenmerkt zich door agressief individualisme, leugenachtigheid en de afwezigheid van eerge voel.'' Eveneens een grote greep doet Guikje Roethof in een analyse van ons politieke stelsel, met de Tweede Kamer steeds meer gelij kend op een afwerkplek, ,,van wetgeving wel te verstaan''. On aangenaam beeld, maar een echt antwoord op de vraag of de parle mentaire democratie nog levens vatbaar is, heeft Guikje ook niet. Het enige echte jubileumarti kel, passend in de 120-jarige strijd tegen het grootkapitaal, be schrijft hoe Ahold in 1993 en 1994 enorme partijen bedorven etenswaren naar Rusland heeft geëxporteerd, mét subsidie van de EG. Wit uitgeslagen wortel tjes, geel uitgeslagen bonen, on frisse aardbeienjam, het was goed genoeg voor de burgers van Mos kou. De zegsman van het verhaal is John Rooymans, directeur van een adviesbureau, die een boek over de affaire heeft geschreven. Typisch een zaak waarvan de le zer denkt: óf Ahold komt voor de rechter wegens fraude, óf Rooy mans wegens laster c.q. onrecht matige daad. Vermoedelijk zullen we er nooit meer iets van horen. Geldt dat ook voor de uitspra ken van Henk Koning, president van de Algemene Rekenkamer, in Elsevier ? Koning is ook een be minnelijk politicus met een onberispelijk zedelijk leven, maar met een boosaardiger gevoel voor humor dan Kok. En hij doet forse uitspraken, want hij kan niet van de kieslijst worden geschrapt: ,,Nederland corrumpeert. (...) Als het in Europa over fraude en corruptie gaat, vinden wij ons het beste jongetje van de klas, maar ik heb zo hier en daar de indruk dat wij ook het schijnheiligste jongetje van de klas zijn. (...) Het niet-aanmelden van de techno lease in Brussel was een zeer be denkelijk scenario. (...) In plaats van er eerlijk voor uit te komen dat het Rijk steun aan bedrijven wilde geven, koos men voor een grijze weg. Mij zal het niet verba zen als de heer Van Miert de Ne derlandse overheid straks een ge peperde rekening presenteert.'' De Groene moge het oudste weekblad zijn, Elsevier is het rijk ste. Zoals weer blijkt uit een grootscheepse enqute onder 3.000 jongeren. In principe prachtig, maar de grote moeilijk heid is hoe men een oceaan van gegevens (100 vragen en stellin gen) overzichtelijk presenteert. Dat lukt dan ook niet echt, on danks 23 pagina's met veel staaf diagrammen. Generale conclusie: een valbijl scheidt studerenden en niet-studerenden, met grote maatschappelijke conse quenties.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Blair als voorbeeld voor reformist
(1 mei 1997)
Maar nieuws is nieuws
(15 mei 1997)
Hypocrisie en geheimhouding
(22 mei 1997)
Hollandse totems en taboes
(29 mei 1997)
Een gevoel van overbodigheid
(5 juni 1997)
De slechte invloed van Europa
(12 juni 1997)
Het zoeklicht van de media
(19 juni 1997)
Oecumenisch koppen maken
(26 juni 1997)
Een autonome kribbigheid
(3 juli1997)
Aftakeling in het polderland
(10 juli 1997)
Hoe dan ook. Klaas komt!
(17 juli1997)
De wondere wereld van het geld
(24 juli 1997)
Verborgen reserves
(31 juli 1997)
Onloochenbare feiten
(7 augustus 1997)
Het volk heeft zijn helden nodig
(14 augustus 1997)
Geld verdienen met geld
(21 augustus 1997)
Werd Van Mierlo 'gepiepeld'?
(28 augustus 1997)
Mammie was immers dansen
(4 september 1997)
Een ceremonie zonder kritiek
(11 september 1997)
Ondersteboven van de kroonprins
(18 september 1997)
Moegebeukt, spuien de mensen
(25 september 1997)