NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

W. WOLTZ
Koppen maken is een vak. Honderd procent integere mensen zullen het vermoedelijk nooit leren. Bij de Britse Times hielden redacteuren buitenland soms een wedstrijd wie de saaiste kop kon verzinnen. Een winnaar was: 'Ferry capsized in India. Not many dead'.

Bij Hervormd Nederland, het oecumenische opinieblad, lijken ze dat ook te doen. De openingskop van vorige week: 'Hachelijk Europa' wint de prijs van de maand. Hachelijk is een mooi woord. Bezorgd maar niet verontrustend. Een echt oecumenisch woord. Meer hervormd dan paaps misschien, hoewel hachelijk met een zuidelijke tongval ook charmant is.

Deze week brengt de voorpagina: 'Spinoza's eeuwige jeugd'.

Vier artikelen over Spinoza, die toch al geruime tijd dood is, maar wie doet ons wat? Enkele suggesties voor de rest van de zomer: 'Nietzsche's krankzinnigheid actueel', 'Schopenhauer herontdekt', 'Francis Bacon's actuele visies', 'Schelling en Hegel, een hedendaags dilemmma'.

Een merkwaardig opinieblad, dat Hervormd Nederland. Het wil kennelijk multi-religieus zijn, vandaar artikelen over het roomse leven en de Islam. Maar midden in HN vindt de lezer soms een ingevoegd maandblad met de titel Voorlopig, waarin geen oecumenische maar onvervalst protestantse artikelen staan, vrij van roomse en moslim-smetten.

Beide bladen hebben overigens gemeen dat zij een omvangrijke redactieraad hebben HN vijftien man, Voorlopig elf. Die raden moeten de redacties stimuleren en adviseren, neem ik aan. Gezellig, dat vergaderen en stil luisteren naar elkaar. Maar laten we wel zijn, met vijftien man redactieraad kun je geen weekblad maken, hoogstens een voorpagina-kop en dan krijg je 'Hachelijk Europa'.

Vrijwel alle weekbladen kijken terug naar de Eurotop. HP/De Tijd bijvoorbeeld laat dat doen door Hans Gruyters, die nog niets van zijn cynisme kwijt is. Over een nieuwe methode van beslissen in de EU: ,,Zo'n procedure zal ook vaak muizen baren, maar meer en sneller.''

Een andere methode, gevolgd door VN, is om de minst bekende Patijn, de staatssecretaris dus, uit te laten leggen hoe Amsterdam eigenlijk toch een succes is geworden, mits je er maar niet te veel van verwachtte.

De Groene Amsterdammer vermoeit zich niet met een analyse van de top zelf maar concentreert zich, zoals te verwachten, op de legitimiteit van de arrestatie van Euroketters. Een relevante keuze, want hier was duidelijk sprake van een stap terug in de rechtszekerheid van de burger. Kinderen naar bed sturen als er deftig bezoek komt is één ding, ze bij voorbaat een pak slaag geven is wel iets anders.

Het meest actuele verhaal in de weekbladen is dat van Jan Fred van Wijnen, die voor VN op bezoek is geweest bij Amerikaanse tabaksboeren. 'Tobaccoville, North Carolina', is de titel en kan een verhaal rechtstreekser uit de mond van het paard komen? Wantrouwende, conservatieve, ontkennende boeren, maar toch: ,,Over tien jaar moeten we misschien de naam van ons dorp wel veranderen.''

In Elsevier signaleert Jan Paul Bresser op pagina 94 de malaise in de Nederlandse toneelwereld. Hij schrijft er nogal bedaard over onder de titel 'De 500 van Emmen'. Maar de onderkop is keihard: ,,Holland Festival en Nederlands toneel, reservaten van artistiek isolement voor de achtergebleven elite.'' De feiten, ten dele ontleend aan een boek van de theaterwetenschapper Hans van Maanen, zijn niet minder opzienbarend. De essentie is, dat het publiek al jaren weigert naar toneel te gaan, en dat acteurs vaak voor lege zalen spelen. ,,Een gezelschap als Discordia (subsidie in 1995: ruim een miljoen gulden) is zo in zichzelf gekeerd dat 157 voorstellingen in datzelfde jaar met niet veel meer dan vierduizend bezoekers werden vereerd, dus door ongeveer tweeduizend mensen.'' Waarom wordt hierover zo weinig geschreven? Bestaat er een toneelmaffia?