NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

W. WOLTZ
Ik worstel en kom boven, of: hoe komen we in hemelsnaam vol? Dat is de vraag voor elk weekblad in deze maanden. Voor elke dagbladredactie trouwens ook, maar de kranten laten ongegeneerd vliesdunne nummers in de bus vallen. En dat twee maanden lang, op grond van een geheime journalistieke wet die zegt dat lezers in juli en augustus met vakantie gaan. Een misverstand uiteraard, want Hollanders gaan gemiddeld maar drie weken weg en niet allemaal tegelijk. Toch kost die flinterdunne huisvriend even veel als een moddervet nummer van 2 december. Uiteraard spelen de adverteerders ook een rol, maar dat gaat hier te ver.

Misschien is de kwaliteit van een redactie, of op zijn minst het professionele niveau daarvan, wel af te meten aan hoe men de stille zomer doorkomt. In het bedrijfsleven heet zoiets kwaliteitshandhaving: Shell laat het octaangehalte van zijn benzine toch ook niet zakken omdat er nogal wat klanten met vakantie zijn?

Maar het is waar: er is niet zo veel nieuws. Den Haag is gesloten, Clinton is op de golfbaan, alleen de Oder overstroomt. Met alle respect voor de mensen die daar in de narigheid zitten, maar het lijkt alsof die ramp niet echt doordringt. Iemand zei deze week met een verwerpelijke ondertoon van nationale trots: ,,Zeeland in 1953, dát was watersnood.'' De televisiekijker ziet hoe een man stenen in zijn huis aanwijst: ,,Zó hoog kwam het water in 1904, zo hoog in 1916 en kijk nu eens naar die modderstreep boven mijn hoofd.'' Er lijken geen schuldigen te zijn, het is een natuurlijk gebeuren dat niet inspireert tot een briljante aanpak. Dat doen de kranten dan ook niet en de weekbladen laten het water helemaal over de akkers lopen: nauwelijks een woord. In plaats daarvan komen de gebruikelijke zomerseries, de oeroude reportages over beemd en strand en de feuilletons.

De weekbladen doen het naar mijn mening beter. Generaliserend gezegd ze zijn creatiever, spreken verborgen reserves aan en tonen meer toewijding. De Groene Amsterdammer, toch een orgaan dat wekelijks laat zien hoeveel redacteuren er zin in hadden en hoeveel niet, komt met een zeer vermakelijk nummer over eten. Niet verpletterend origineel maar met liefde en vlijt uitgewerkt. En informatief, bijvoorbeeld over de anale fixatie van Gandhi en waarom Hitler vegetariër was. ( Hij zei dat vleeseters meer zweten en winderiger zijn). Max Arian en Xandra Schutte hebben een tafelgesprek met zes fijnproevers. Daar werd wat afgesmekt en afgekwebbeld, maar het werk leed er niet onder. Psycho-analytica Iki Freud: ,,Het lijkt wel of wat seksualiteit is voor mannen, eten is voor vrouwen. Ik zat laatst aan tafel met een stel vrouwen die allemaal heel eigenaardige eetgewoontes hadden. Ze mochten van alles niet eten omdat ze mager moeten blijven. Maar 's avonds in bed aten ze stiekem, alsof het om seks gaat. Het is een soort masturberen.''

Wouter Klootwijk over eetgenoten: ,,(..) onderling proberen de diverse leden zich ook weer te onderscheiden door te laten merken wat ze weten. Sympathiek is dat niet. Ik heb het net niet gezegd, maar ik wist dat er tomate cerise in de salade zat. Een flauwekultomaatje.'' Het hoofdgerecht van de De Groene is een fantastisch verhaal van Abdelkader Benali hoe hij en zijn zeven broers hun overleden vader van 185 kilo hebben opgegeten.

Vrij Nederland laat lezers graag het werk doen, en die sloven braaf. Vierhonderdnegentwintig VN'ers zonden een opstel over het thema Vriendschap & Verraad. Veel aandachtig opgeschreven burgermansleed uit stad en provincie, maar bij zo'n klassiek literair gegeven beseft een mens hoe groot de afstand is tussen de vaste klanten van de Raamgracht en de Russische bibliotheek. Het zijn maar subtiele verschillen: iets andere woorden, iets andere rangschikking, en voil, je hebt literatuur.

Voor slachtoffers van Vriendschap en vooral verraad geeft Elsevier de oplossing: een hond. De ex-psychoanalyticus Jeffrey Masson ging op zoek naar het wezen van de hond en kwam uit bij Onvoorwaardelijke Trouw. Als een diepgelovige verzucht hij: 'Hond = liefde.' Als dat geen nieuws is, wat dan wel?

Eerder verschenen in deze rubriek:

Blair als voorbeeld voor reformist
(1 mei 1997)
Maar nieuws is nieuws
(15 mei 1997)
Hypocrisie en geheimhouding
(22 mei 1997)
Hollandse totems en taboes
(29 mei 1997)
Een gevoel van overbodigheid
(5 juni 1997)
De slechte invloed van Europa
(12 juni 1997)
Het zoeklicht van de media
(19 juni 1997)
Oecumenisch koppen maken
(26 juni 1997)
Een autonome kribbigheid
(3 juli1997)
Aftakeling in het polderland
(10 juli 1997)
Hoe dan ook. Klaas komt!
(17 juli1997)
De wondere wereld van het geld
(24 juli 1997)