M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Hypocrisie en geheimhouding
W. WOLTZ
De hypocrisie om die affaire is overigens ergerlijk, net als de sfeer van geheimzinnigheid. De pers mocht aanvankelijk niet bij het 'laten inslapen' zijn, om de gevoelens van de boeren te sparen. En, zoals ik ergens las, 'om de privacy van de varkentjes te respecteren'. Privacy van varkentjes, maar wanneer komen we eens te weten wat er precies is gebeurd? Geheimhouding - het zit de regeerders in het bloed. Vrij Nederland meldt dat op Schiphol vorig jaar 81 incidenten met vliegtuigen zijn geweest. De ene keer landde een machine met een brandende motor, de andere keer lekte er brandstof of had een vliegtuig een lekke band. Uit het overzicht van de Rijksluchtvaartdienst blijkt ook dat er een Hercules in brand was gevlogen, zonder grote gevolgen. Voor de reiziger zou het informatief zijn te lezen, van welke luchtvaartmaatschappijen die toestellen met malheur waren. Een mens is tenslotte een denkend dier en de drang tot zelfbehoud is een ieder aangeboren. Maar nee, de Rijksluchtvaartdienst houdt die gegevens geheim 'uit concurrentie- en privacy-overwegingen'. Dat staat in een brief aan Jos Slats van VN. Twee vragen. Wat heeft de RLD te maken met concurrentie tussen vliegmaatschappijen uit Honduras en Gambia, of die uit Zambia en Zimbabwe? En wat betekent privacy in dit geval? Een varkentje zeker, maar kan een onderneming privacy bezitten? De Amerikaanse RLD, die daar FAA heet, heeft minder scrupules of is meer bezorgd voor zijn burgers. Die publiceert een zwarte lijst van landen die niet voldoen aan de veiligheidsnormen en waarvan de vliegtuigen niet welkom zijn in de VS. De genoemde landen staan op die lijst, naast Belize, de Dominicaanse Republiek, Haïti, Honduras, Kiribati, Malta, Nicaragua, Paraguay, Suriname, Zwaziland en Zaïre. (Van Kiribati had ik het altijd al gedacht). Nu kan men zeggen: wat hebben wij met die Amerikanen te maken? Niets, natuurlijk, maar zij hebben gewaarschuwd en de RLD niet. Elsevier en De Groene Amsterdammer bespreken beiden het boek van de viroloog Jaap Goudsmit over aids. De Groene, in casu Sander Pleij, doet dat per interview, en dat is niet noodzakelijkerwijs beter dan een gewone recensie, zoals die van Simon Roozendaal in Elsevier. Zijn verhaal is compacter en informatiever. Goudsmit heeft kennelijk zijn best gedaan om voor Groene-lezers alles begrijpelijk te maken en maakt er een soort jongensboek van. De virussen hebben wel of geen 'belang' bij iets. Citaat: ,,De aap werd in zijn bestaan bedreigd en daarmee kwam ook het voortbestaan van het virus in gevaar. Dus moest het op zoek naar een nieuwe gastheer''. Niettemin wordt duidelijk dat aids is, en zal blijven. Zoals een meteoroloog verse depressies aankondigt, voorspelt Goudsmit de komst van nieuwe virustypen, waaronder een dat zich zeer thuisvoelt in het vaginale milieu en dus hetero's zal treffen. Elsevier heeft een interessant onderzoek laten doen naar het welvaren van de academici uit de lichting 1994-1995. Slechtste kansen: wijsbegeerte (21,6 % werklozen) en psychologie (14,2 %). Beste kansen: technische wiskunde, technische informatica, en fiscaal-juristen (0 %). Die mensen verdienen ook het meest. Kunsthistorici en archeologen verdienen het minst. Helaas staat er niet bij wie het gelukkigst is, zodat het onderzoek geen moraal heeft.
|
NRC Webpagina's
22 MEI 1997
|
Bovenkant pagina |