NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

JOOP MEIJNEN
Uit de grote politiek kennen we de aftakeling maar al te goed. Lyndon B. Johnson, Jimmy Carter, Boris Jeltsin - in enkele jaren tijd veranderden ze van goed in de plooi zittende heren in verschrikkelijke oude mannen met diepdoorgroefde koppen. Maar dat de kleine politiek in dit kalme polderland ook zo'n slijtageslag is, dat is even schrikken. HP/de Tijd maakt de tussenbalans op van drie jaar paars en drukt er foto's van de veertien bewindslieden bij af, die maar één conclusie wettigen: het is ze niet in de kouwe kleren gaan zitten. Het grootst oogt het contrast tussen 1994 en 1997 bij Sorgdrager, Kok en Van Mierlo.

In HP/de Tijd ook een met veel oog voor detail beschreven sentimental journey van Martin Schouten door Harlem. De beroemdste zwarte wijk ter wereld ontbreekt weliswaar nog steeds op de toeristen-plattegrondjes van New York, maar je blijkt er tegenwoordig weer tamelijk onbekommerd over straat te kunnen. ,,De geur van gevaar die er soms hangt, maakt het ook spannend. Het kan geen kwaad door de buurt te lopen met een doel voor ogen.'' Dat kost jazzfan Schouten geen moeite, al gaat hij na een avondje in de kroeg Lickety Split wel in op het aanbod van de organist om hem naar de ondergrondse te gidsen. Daar aangekomen verlangt de muzikant drie dollar, wat Schouten nogal gênant zegt te vinden. ,,Och'', antwoordt de organist, ,,ik vind het toch ook niet gênant om het te vragen?''

Paul de Hen doet in Elsevier een aardige poging met behulp van economische indicatoren de vigerende tijdgeest in Nederland ('Wat hebben we het toch goed') te vangen. Meer groei en meer kooplust zorgen voor een ware haussestemming en nieuwe rijkdom. 'Geluksonderzoeker' Veenhoven zorgt voor de nodige relativering: het betreft volgens hem niet meer dan ,,kleine rimpelingen'' op het toch al hoge welvaartsniveau.

De curatoren van Fokker brengen volgende week verslag uit van hun onderzoek naar de oorzaken van het faillissement van de vliegtuigfabriek. Vrij Nederland loopt daarop vooruit met een mooie eigen reconstructie door Jannetje Koelewijn. Het waren volgens haar de financiële trucs met de aanloopkosten van de serieproductie van de Fokker 50 en de Fokker 100 die het bedrijf de das omdeden. ,,Het was geen moedwillig bedrog om aandeelhouders of ambtenaren te misleiden. Het was zelfbedrog.''

VN citeert verder uitvoerig uit het logboek dat burgemeester Peper van Rotterdam bijhield over zijn conflictueuze belevenissen met de inmiddels ontslagen hoofdcommissaris Brinkman. Het verschaft een zeldzaam doorkijkje in het mislukte avontuur met de 'defensietopper' bij de politie. Het blad heeft ook de hand gelegd op een 'vertrouwelijk denkstuk' over immigratie van twee ,,tovenaarsleerlingen van Frits Bolkestein'', de Tweede-Kamerleden Kamp (minderhedenbeleid) en Rijpstra (asielbeleid). Ze bepleiten onder andere verdere beperking van de gezinshereniging en verplichte cursussen Nederlandse taal, niet alleen voor nieuwkomers, maar ook voor eerder toegelaten migranten ('oudkomers').

Het idee van de VVD 'ers lijkt te passen in een trend die De Groene signaleert: de opkomst van de 'contractsamenleving'. Het paarse kabinet kondigde het bij zijn aantreden al aan: met de rechten zit het wel goed, nu is het tijd de mensen eraan te herinneren dat ze ook plichten hebben. Zo doet de overheid zaken die wettelijk geregeld zijn in afzonderlijke contracten met burgers nog eens dunnetjes over: een inburgeringscontract voor migranten, een onderwijscontract voor scholieren, een scholingscontract voor werklozen, een begeleidingscontract voor bijstanders. Ze zijn ,,het private verlengstuk van de publieke gezagsuitoefening'', legt overheidsadviseur Paul Kuijpers uit. Hij noemt het privatisering in optima forma: ,,Het is de consequentie van het denken dat de overheid een bedrijf is, en de burger een klant. Bij zo'n verhouding bedrijf-klant hoort een contract''.