NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Wat is leuker speelgoed, een digitale- of een analoge satellietontvanger? Technisch ben ik niet, dus mijn apparaat-beleving speelt zich op dit enigszins kinderlijk niveau af: lekker op knopjes drukken en kijken wat er gebeurt.

Mijn oude trouwe analoge ontvanger, een Pace MSS 200, was tot nu toe mijn favoriete apparaat thuis: een machine waarmee je lekker de hemel kunt afspeuren en allemaal interessante televisie en radio opduikelen. Het aardige is vooral, dat je alles zelf kunt instellen, tot op de gigahertz nauwkeurig, en dan ook nog de verschillende audiocarriers, het contrast en wat niet al.

Mijn nieuwe digitale Nokia Mediamaster 9600 S, vermoedde ik, kon daarmee nauwelijks concurreren. Maar na een weekje uitproberen ben ik om: met name dat spannende scannen, wanneer de digitale machine een bewegend plaatje laat zien waar ethergolfjes van een satelliet naar het schoteltje trillen, is meer dan fascinerend. Deze machine is misschien niet per se leuker dan zijn analoge broertje, maar je kunt er toch lekker mee klooien, en ouderwets op speurtocht gaan langs de twee satellietgroepen waarop mijn schoteltjes staan gericht. Zelf uit honderden televisiekanalen kunnen kiezen, zonder tussenkomst van overheden of kabelaanbieders, werkt hoogst verslavend.

Aan de aanschaf van mijn digitale ontvanger is maandenlang wikken en wegen voorafgegaan. De koper van een satelliet-ontvanger ziet zich namelijk voor een bizar dilemma geplaatst: óf hij schaft een machine aan die nauw aansluit bij wat een bepaalde aanbieder van digitale betaaltelevisie (in Nederland alleen Canal+) met hem voorheeft, óf hij kiest voor een machine die hem zoveel mogelijk zgn. free to air-kanalen laat zien, meestal uit het buitenland afkomstige televisiezenders die gratis, zonder een smartcard te zien zijn.

Wat het eerste betreft, is de situatie in Nederland nogal gecompliceerd. Canal+ gaat voor de Nederlandse markt een nieuwe conditional acces module in de ontvangers invoeren. Die zal - als de voortekenen niet bedriegen - de afhankelijkheid van de schotelbezitter van deze provider van digitale uitzendingen doen toenemen. In Frankrijk, waar de nieuwe modules, van het merk Seca, al in gebruik zijn, zijn ze min of meer verknoopt met de rest van de ontvanger, zodat je ze niet eenvoudig door een andere kunt vervangen, als er op een dag iemand betaal-tv aanbiedt die op een ander versleutelingssysteem werkt.

Bovendien werkt een ontvanger met een Seca-module niet, als er geen geldige smartcard in zit, van Canal+ dus, en is er zonder dat stukje plastic helemaal niets te zien, zelfs geen free to air kanalen. Of dat in Nederland ook zo zal zijn, moet worden afgewacht: het is nog niet bekend, welke fabrikanten ontvangers met het Seca-systeem gaan maken, laat staan hoe deze eruit gaan zien. Je zou ook nog kunnen denken dat de aanwezigheid van een smartcard niet zo belangrijk is: tenslotte wordt deze ook thans door Canal+ gratis verstrekt, zolang je ontvangst maar beperkt blijft tot de voornaamste Nederlandse publieke- en commerciële televisie- en radiozenders.

Maar ik weet het niet, mij stuit een dergelijke afhankelijkheid van een toevallige programma-aanbieder tegen de borst. Het is al erg genoeg dat op mijn computer voortdurend de programma's van Microsoft opduiken, terwijl ik daar niet om gevraagd heb, alleen maar omdat ik een besturingssysteem van Microsoft heb lopen.

Het is dus niet zozeer achterdocht jegens Canal+, een eerbiedwaardige firma, alswel een principe dat me ertoe heeft gebracht de nieuwe Seca-ontvangers niet af te wachten en een free to air-ontvanger te kopen: met wat ik uit de ruimte pluk, heeft niemand iets te maken. Die Nokia 9600 S heeft bovendien als voordeel dat je er conditional acces modules van verschillende typen in kunt schuiven, zodat ik mij in theorie op tal van buitenlandse kanalen zou kunnen abonneren. Niet op die van Canal+, lijkt het, want de Seca-module is niet geschikt voor dat handige gleufje op mijn machine, deftig common interface genoemd. Dat is dan jammer - voor Canal+.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Exit NBC
(8 juli 1998)
Op naar mijn eigen universum
(1 juli 1998)
Trance via de satelliet
(24 juni 1998)
WK-leed (leve de radio)
(17 juni 1998)
Voer voor slapelozen
(3 juni 1998)
Het Beste van Nederland
(27 mei 1998)
Archiefwerk in beeld en geluid
(20 mei 1998)
De verrader van Sarajevo
(13 mei 1998)
Digitalen kunnen wachten
(6 mei 1998)
Mooi, ouderwets en leerzaam
(29 april 1998)
Amerikaanse tv minder in trek
(22 april 1998)
Digitale bedrijfsgeheimen
(15 april 1998)
Saai versus saaier
(8 april 1998)
Nieuwe vragen rond Barabbas
(1 april 1998)
Canal+ krijgt culturele trekjes
(25 maart 1998)
Nederlandse tv is voor dommertjes
(18 maart 1998)
Porno zonder uitverkoop
(11 maart 1998)
De schoolmeesters van CNN
(4 maart 1998)
De schoolmeesters van CNN
(25 februari 1998)
Hartverwarmende nummertjes
(18 februari 1998)
Vanuit Bosnië niets nieuws
(11 februari 1998)
Bladen voor de schotelkijker
(4 februari 1998)
CNN negeert Newsweek
(28 januari 1998)
Sprookjesachtig schijnsel
(21 januari 1998)
De opmars van educatieve tv
(14 januari 1998)
Het jachterige van Fashion-TV
(7 januari 1998)

Eerder verschenen artikelen in het archief.