M E D I A
|
NIEUWSSELECTIE
|
Archiefwerk in beeld en geluid
RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Hoe het dertig jaar geleden voelde, is te horen op de website van INA, het Franse Institut National de l'Audiovisuel. (www.ina.fr). Deze instelling, enigszins te vergelijken met het Nederlands Audiovisueel Archief, houdt zich bezig met de ontsluiting en exploitatie van Franse omroeparchieven, voornamelijk van de Franse publieke omroep. Maar getuige de fragmenten straatverslaggeving uit 1968, ook wel van commerciële instellingen als Radio Luxembourg en Europe 1, die - omdat de staatsomroep ORTF door staking grotendeels buiten westen was - bij de verslaggeving in 1968 een grote rol speelden. Het INA is een opvallend instituut in Frankrijk. Er zijn daar, in vergelijking met Nederland, nogal veel documentaires over vaderlandse geschiedenis op de televisie en dan kom je al vlug bij materiaal van het INA uit. Temeer daar zich in de boedel van het instituut veel oude bioscoopjournaals bevinden, die de staatsomroep ORTF in 1969 had aangekocht. Een bij het INA gekocht of geleend beeld moet altijd trots in de rechterbenedenhoek het logo van de instelling dragen. Daarnaast treedt het instituut ook zelf op als coproducent van televisieproducties waarin zijn materiaal wordt getoond: deze maand bijvoorbeeld een film over de veteranen van '68 toen en nu, een educatieve serie op het gebied van theatergeschiedenis en een documentaire over striptekenaar René Goscinny. Het INA is op dit moment in staking: een conflict tussen personeel en Franse staat over de financiering en toekomstig beleid van de instelling. Hoe dit ook zij: wat het instituut bezit en heeft ontsloten is uiterst indrukwekkend, en voor iedereen ook vrij aardig na te gaan. Het INA is namelijk zo aardig om sommige bestanden, compleet met indexen, beschrijvingen en audio- en video-voorbeelden op Internet te zetten. Te zien en te horen met Quicktime, of de wat meer obscure Vivo-player, die zich echter betrekkelijk snel van het net laat laden. Het meest spectaculaire voorbeeld van een en ander is ongetwijfeld het archief van het 'foute' bioscoopjournaal uit de Tweede Wereldoorlog, in totaal 153 afleveringen van de Actualités françaises, die onderwerp voor onderwerp zijn beschreven en geïndexeerd op datum, onderwerp en personen. In totaal veertien uur kunnen ook via de Website van het INA worden bekeken. Veel maarschalk Pétain natuurlijk, en anti-geallieerde propaganda naar aanleiding van de inval in Normandië en andere dingen die je misschien wel verwacht, maar die toch verrassend en schokkend zijn als je er echt naar kunt kijken. En kleine ontdekkingen: zo stuitte ik in het personenregister op Kees van Dongen, de befaamde in Parijs wonende Nederlandse schilder. Hij kwam meerdere keren voor, als ijverig bezoeker van foute feestjes, en er was ook een fragment te zien waarin hij voorkomt: een groepsreis van Parijse kunstenaars aan het Berlijnse atelier van Arno Breker, de officiële beeldhouwer van het Duitse Rijk. De kenners van Van Dongen wisten dat vast wel, maar voor mij was dit stukje video on demand een ontdekking.
|
NRC Webpagina's
20 MEI 1998
De verrader van Sarajevo
|
Bovenkant pagina |