NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Een van de verdiensten van de Nouvelle vague, de Franse vernieuwingsbeweging in de film rond 1960, is dat zij de aandacht heeft gevestigd op de waarde van Amerikaanse, commerciële cinema. De Nouvelle vague streefde naar erkenning van de zogeheten auteurscinema, waarbij de regisseur meer is dan de uitvoerder van de ideetjes van een producent. Die erkenning van de regisseur als mogelijk auteur - je houdt natuurlijk lorren die gewoon opportunistisch doorgaan met het maken van waardeloze films - is van permanente betekenis gebleken, ook buiten Frankrijk.

Alfred Hitchcock was een van de voornaamste regisseurs die door de jonge honden van de Franse film op het ereplatform werden gehesen, onder andere door Francois Truffaut, de regisseur en filmcriticus die in 1966 de interviewbundel Hitchcock/Truffaut uitbracht. De bundel behelst een dialoog tussen beide heren over Hitchcocks werk. In de inleiding op de definitieve versie van dit boek, in 1983, legt Truffaut uit wat hem voor ogen heeft gestaan: een boek dat de Amerikaanse - dus niet zozeer de Franse of Europese - kritiek ertoe zou kunnen brengen Hitchcock serieuzer te nemen.

Truffaut maakte de interviews in 1962, net na het uitbrengen van Psycho, maar nog voor The Birds, toen Hitchcock op het hoogtepunt van zijn kunnen was. De banden van die interviews, 26 uur in totaal, zijn onlangs ontdekt door iemand die een documentaire voorbereidt over de in 1984 overleden Truffaut. De radiozender France Culture zendt ze thans integraal uit, een halfuurtje per werkdag.

Het is boeiend materiaal, ook als je de gesprekken uit het boek al kent. Zoals meestal bij interviews, zijn de gesprekken aanzienlijk chaotischer dan de schriftelijke neerslag. Truffaut, wiens opwinding en enthousiasme sterk op de voorgrond treden, onderbreekt de Amerikaanse meester voortdurend en spreidt in zijn vragen een vaak verbluffende detailkennis van Hitchcocks films ten toon. Hitchcock is door zoveel kennis aangenaam verrast en kan gelukkig zelf ook en detail over zijn herinneringen aan films, acteurs en camera-instellingen praten. De heren kunnen het uitstekend met elkaar vinden, ook al spreekt Truffaut geen woord Engels, en Hitchcock geen woord Frans. Alle vragen en antwoorden moeten worden vertaald door de tolk, Helen Scott.

Deze interviews zijn een pareltje in de programmering van France Culture die verder - sinds het aantreden van een nieuwe directeur in de persoon van de journaliste Laure Adler - in Frankrijk scherpe kritiek ondervindt. Onder Adler poogt men van France Culture, een kanaal dat voorheen voornamelijk praatprogramma's van een hoog gehalte bevatte die echter veelal niet zo toegankelijk waren (de evolutie van het thema van de waterpunt bij Balzac aan het ontbijt) een 24-uurszender te maken die je de hele dag aan kunt laten staan. Dat betekent onder andere meer nieuwsuitzendingen, zowel culturele als algemene, aandacht voor kunsten die voorheen volstrekt genegeerd werden, zoals strips, en zelfs programma's over muziek, hoewel de publieke omroep Radio France voor serieuze muziek nog twee andere zenders (France Musique en Hector) heeft. Zoals vaak bij vernieuwingen moeten de bewonderaars van de op 1 oktober ingevoerde veranderingen zich nog melden.

De interviews met Hitchcock zijn elke werkdag te horen om 11.30 en 21.30 uur, tot 5 november. France Culture is te beluisteren via Internet (www.radio-france.fr) of via de satelliet: op Hot Bird (13 graden oost) 10.911 V, of Astra (19.2 oost) 12.207 V.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Communisme in het buitenland
(13 oktober 1999)
Hardware voor de heb
(6 oktober 1999)
Zender zonder bullshit
(29 september 1999)
Kijken zonder Britse tante
(22 september 1999)
Franse flair
(15 september 1999)
Een slimmere videorecorder
(8 september 1999)
Uit Europa's regio's
(1 september 1999)
Bevingsbeelden zonder pathos
(25 augustus 1999)
Hoop voor cinefielen
(18 augustus 1999)
Opkomst der digitalen
(11 augustus 1999)
Kiezen tussen codes
(28 juli 1999)
Een zinnige gedenkdag
(21 juli 1999)
Exotische zenders
(14 juli 1999)
Wilde kabelsporten
(7 juli 1999)
Meer dan kabel
(30 juni 1999)
Onze Russische jongens
(23 juni 1999)
Webfilmfestival
(16 juni 1999)
De werkelijkheid betrapt
(9 juni 1999)
Propaganda gecensureerd
(2 juni 1999)
Keuvelen of bombarderen
(25 mei 1999)
Nieuwshonger
(19 mei 1999)
Haperende hossers
(12 mei 1999)
Kabel-drama
(5 mei 1999)
Het kneuterige TV5 is niet meer
(28 april 1999)
Het nieuws uit Belgrado
(21 april 1999)
Magere tijden
(14 april 1999)
Voorlichters en de vijand
(7 april 1999)
Analoge tranen
(31 maart 1999)
Gemene mannen met spieren
(24 maart 1999)
Treurige euro propaganda
(17 maart 1999)
Radio als integrator
(3 maart 1999)
Koerdische moederkloek
(24 februari 1999)
Een kosmische woordenkraam
(17 februari 1999)
Kletsen over schotels
(10 februari 1999)
Prachtig geneuzel
(3 februari 1999)
Losse berichten uit de ruimte
(20 januari 1999)
Communisten uit de oude doos
(13 januari 1999)
Nu ook in het Duits
(6 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.