NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Er is één universiteit op deze wereld, waar de professoren vooral een cursus lijken te hebben gelopen in schaapachtig lachen.

Dat doen zij, met grote overgave, of ze nu in een groepje op het beeldscherm verschijnen, of individueel, steevast gekleed in linnen pakken van lichte kleur, en met glimmende das. Af en toe tonen ze van elkaar een foto, waarop ze ook al schaapachtig lachend en in lichte kleding staan. Zij hebben dan - daarom die foto - ,,onder leiding van de Maharishi een belangrijke ontdekking gedaan''. Ze hebben bijvoorbeeld ontdekt hoe het 'alzijdig niets de materie regeert', of iets van dergelijke strekking.

Ik mag me graag vergapen aan de grote gedecideerdheid, waarmee dit soort onzin te berde wordt gebracht. Het procédé waarbij guru's hun inzichten aan de man laten brengen is, sinds Rudy Kousbroek het in Het avondrood der magiërs in 1970 aan de kaak stelde, niet wezenlijk veranderd. De mystiekelingen zijn er als de kippen bij, om wetenschappelijke terminologie, en liefst ook nog onderzoeksresultaten te gebruiken voor hun hoogst onwetenschappelijke uiteenzettingen. Want de gevestigde wetenschap moge dan, naar het oordeel der mystici, schandelijk tekort schieten door het ontbreken, of zelfs ontkennen van hogere waarheden - als de wetenschap echter iets lijkt te bevestigen uit de denkwijze der magiërs, mag de wetenschap toch even meedoen.

Een evergreen hierbij is Einsteins formule e=mc , waaraan de Nederlandstalige docent van de Maharishi Open University weer de meest fantastische en (maar dat is in dit geval bijna hetzelfde) onbegrijpelijke betekenissen toekent. Wat me, vooral bij de Nederlandstalige docent per satelliet fascineert, is dat je niet aan hem afziet of hij nu weet dat hij ons een beetje onzin zit te verkopen, of dat hij daadwerkelijk meent dat zijn woordenkraam ergens op slaat. Een leuk station dus wel, de Maharishi Open University. Goede maatpakken ook wel, die de docenten aan hebben. En altijd plenty bloemen op de achtergrond. Af en toe komt de guru zelf ook in beeld om ons de structuur van de wereld - wat zeg ik: de hele kosmos - uit te leggen. Hij heeft nog steeds datzelfde kirrende stemgeluid, als toen hij in de jaren zestig The Beatles ontving. Zemelde hij toen ook al zo door over de 'vedische letterkunde'? En zei hij toen ook al 'mmm' na elke zin? Ik kan me dat niet helemaal herinneren. In ieder geval lijkt zijn boodschap er sinds de jaren zestig niet amusanter op geworden: als ik me goed herinner, ging het toen om gezellig een beetje zoemen, pot roken en zeggen dat je zo lekker hebt zitten mediteren. Daar kan een universiteit waar de hele dag maar glimlachend onzin wordt uitgelegd niet echt tegen op, hoe de dassen ook mogen glimmen en de bloemen fraai in de vaas zijn geschikt. John, Paul, George and Ringo mogen uit beeld zijn verdwenen, de Maharishi is dus nog steeds onder ons, 24 uur per dag en in vele, vele talen. Kennelijk is hij nogal trots op zijn eigen televisiestation: tijdens de pauzes in het onderwijsprogramma is er een plaatje te zien waarop schematisch staat weergegeven hoe de persoon van de guru wereldwijd met satellieten naar de continenten wordt gebeamd.

Maharishi Open University. Digitaal te zien via Hot Bird (13 graden oost, 12. 149 v., 27.500, 2/30. Opvallend is overigens dat Amerikaanse christelijke groeperingen, decennialang uiterst actief met evangelisatie van het zondige Europa door middel van radio-uitzendingen op de korte golf, de mogelijkheden die digitale satelliet-tv biedt voor verspreiding van hun boodschap goeddeels aan zich voorbij laten gaan. Alleen op Channel 7 (Hot Bird 10.722 v., 27.500, 2/3) zijn incidenteel Amerikaanse evangelisten te zien. Christelijk-rechts Amerika zal Europa toch niet hebben opgegeven? Schermbeeld van Maharishi Veda Vision. (www.satlogo.com)

Eerder verschenen in deze rubriek:

Kletsen over schotels
(10 februari 1999)
Prachtig geneuzel
(3 februari 1999)
Losse berichten uit de ruimte
(20 januari 1999)
Communisten uit de oude doos
(13 januari 1999)
Nu ook in het Duits
(6 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.