NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Wie in Nederland een digitale satellietontvanger koopt, staat voor een dilemma: wordt het er een met het door Canal+ gehuldigde toegangssysteem Mediaguard (oftewel Seca), die als enige de ontvangst van de meeste Nederlandse publieke- en commerciële televisie- en radiostations mogelijk maakt?

Of moet de ontvanger ook nog andere toegangssystemen kunnen verwerken, om bijvoorbeeld naar Russische-, Zwitserse of Franse televisie te kunnen kijken? Het is een ingewikkelde kwestie, met die verschillende systemen. De normen voor digitale satelliettelevisie zijn weliswaar keurig op Europese grondslag geüniformiseerd, maar de grote aanbieders van betaaltelevisie in Europa, Canal + (in Frankrijk, de Benelux, Spanje, Italië en Scandinavië) en BskyB (op de Britse eilanden), die in het analoge verleden veel last hebben gehad van nagemaakte smartcards, hebben allebei gekozen voor een toegangssysteem op hun producten, dat bijzondere hardware in de ontvangers vereist. Voor de gemiddelde gebruiker is deze richtingenstrijd van beperkt belang. Wie Nederlandse televisie via de satelliet wil zien - op de camping of omdat hij ergens woont waar geen kabel is - is tot het Seca-systeem veroordeeld en krijgt trouwens ook heel veel ongecodeerd (zogeheten free to air) zenders door, en dit alles in beeldkwaliteit waar de analoge kabel niet aan kan tippen. De free to air wordt ook de bezitters van andere ontvangers deelachtig, maar naar de Nederlandse zenders kunnen zij fluiten, behalve dan het op het buitenland gerichte BVN. Wel bieden sommige ontvangers de mogelijkheid verschillende coderingssystemen naast elkaar te gebruiken, door middel van een verwisselbare conditional acces module (cam), een apparaatje dat je aan de ontvanger aansluit en de mogelijkheid biedt sommige buitenlandse smartcards te gebruiken. Eén zo'n verwisselbare cam, van het merk Irdeto, biedt zelfs wel degelijk de mogelijkheid om de Nederlandse zenders te zien. Voordat Canal+ in de Benelux de zenders van Filmnet overnam, zonden die namelijk in Irdeto uit, en om niet alle oude abonnees van zich te vervreemden, worden de Nederlandse zenders in twee codeersystemen tegelijk, de zgn. simulcrypt, uitgezonden. Maar deze situatie is vermoedelijk niet het eeuwig leven beschoren.

Welk van beide typen ontvangers is nu het beste? Toevallig heb ik thuis zowel een Seca-ontvanger als een Mediamaster staan, en afgezien van de Nederlandse zenders of de mogelijkheid van buitenlandse abonnementen is er nauwelijks verschil.

Alleen kun je wel goed merken dat het Seca-systeem meer is bedacht als een gebruiksvriendelijk systeem voor mensen die tevreden aan de leiband van de programma-verstrekker willen lopen. Met een Mediamaster kun je een nieuwe zender op de satelliet vrij gemakkelijk opsporen en in de lijst van te ontvangen programma's zetten. De Seca software kan echter alleen maar een hele satellietgroep scannen op zenders die nog niet in de lijst staan. Dat levert, behalve het programma dat je zoekt, meestal vele honderden andere op, die helaas allemaal gecodeerd zijn en niet voor Nederlandse abonnees bestemd. En verder kan een Mediamaster sommige zenders in afwijkende datastromen aan, maar daarvoor zijn er niet zo heel veel. Toch blijft het een vreemde gedachte dat de consument voor meer dan duizend gulden eigenaar wordt van een apparaat waarvan de mogelijkheden door een programma-aanbieder zijn beperkt. In een economisch stelsel, gebaseerd op een vrij verkeer van diensten, zou dat eigenlijk niet zo moeten zijn.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Een zinnige gedenkdag
(21 juli 1999)
Exotische zenders
(14 juli 1999)
Wilde kabelsporten
(7 juli 1999)
Meer dan kabel
(30 juni 1999)
Onze Russische jongens
(23 juni 1999)
Webfilmfestival
(16 juni 1999)
De werkelijkheid betrapt
(9 juni 1999)
Propaganda gecensureerd
(2 juni 1999)
Keuvelen of bombarderen
(25 mei 1999)
Nieuwshonger
(19 mei 1999)
Haperende hossers
(12 mei 1999)
Kabel-drama
(5 mei 1999)
Het kneuterige TV5 is niet meer
(28 april 1999)
Het nieuws uit Belgrado
(21 april 1999)
Magere tijden
(14 april 1999)
Voorlichters en de vijand
(7 april 1999)
Analoge tranen
(31 maart 1999)
Gemene mannen met spieren
(24 maart 1999)
Treurige euro propaganda
(17 maart 1999)
Radio als integrator
(3 maart 1999)
Koerdische moederkloek
(24 februari 1999)
Een kosmische woordenkraam
(17 februari 1999)
Kletsen over schotels
(10 februari 1999)
Prachtig geneuzel
(3 februari 1999)
Losse berichten uit de ruimte
(20 januari 1999)
Communisten uit de oude doos
(13 januari 1999)
Nu ook in het Duits
(6 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.