NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

HANS DULFER
Het is altijd een beetje aandoenlijk om goedbedoelende lieden of organisaties bezig te zien met plannen waar elk zinnig mens van kan weten dat ze ten dode opgeschreven zijn. Vooral als het een organisatie als de Stichting Pop betreft in samenwerking met onze super plannenmaker staatssecretaris Van der Ploeg. Want het waren net die twee die eendrachtig met het voorstel kwamen om de Nederlandse popmuziek in het buitenland te propageren door middel van vestigingen in die buitenlanden waardoor het eenvoudiger zou worden de Nederlandse Popmuziek daar op de radio te krijgen.

Ik weet niet wat Pop & Ploeg daarmee voor ogen hebben, maar ik kan ze uit eigen ervaring vertellen dat kaasmeisjes met cd's in de hand weinig kans maken om onze nationale popmuziek in de belangstelling van de buitenlandse radiozenders te krijgen. Sterker nog, wie bijvoorbeeld de Japanse markt wil openbreken kan beter vast beginnen met de helft van z'n inkomsten te beloven aan wat mafia-achtige muziekuitgevers die daar de radio-stations stevig in hun greep hebben. Van een soort pop-Anton Geesink gestationeerd in een flatje in een buitenwijk van Tokyo valt weinig te verwachten.

Dan de USA, het Mekka voor de popmuziek. Ja hoor, daar zullen we met onze eigenzinnige nationale popmuziek ook wel eens even binnendringen. Een fluitje van een cent om daar de Billboard Top Honderd in te komen. Je hoeft maar te laten weten dat je van het NL-pop-promotion-team bent en elk radio-station opent z'n poorten. Dat kan ook wel, maar dan zal dat promotie-team wel de beschikking moeten hebben over aanzienlijke fondsen want air-play moet je daar in de USA namelijk gewoon kopen, daar helpt geen lieve tulpenbol aan.

En denk dan niet dat je er dan bent! Zo had mijn dochter Candy, die toch al een paar fikse top 10 noteringen in de USA op haar naam heeft staan, alle ($)steun van haar platenmaatschappij bij de lancering van haar nieuwe cd. Maar dat bleek helaas niet genoeg, want ook daar in de USA heeft de marketing-mafia kans gezien zich genadeloos in te graven. Of m'n dochter even wilde horen wat de Broadcast Architecture (een organisatie die bepaalt wat marketing-technisch het beste op de radio kan komen) van haar nieuwe cd vond, wat ze dachten van haar nieuwe single en wat ze daarvoor allemaal moest doen.

Zo vonden de mensen van de Broadcast Architecture dat er wel erg veel saxofoon op de cd stond, wat natuurlijk niet zo vreemd is voor een saxofoniste. Sterker nog, de door haar en de platenmaatschappij uitgekozen single zou het volgens de B.A. helemaal niet gaan maken of ze zou daar "die paar hoge noten die zo hard klinken" vanaf moeten halen.

Ze waren ook nog zo vriendelijk om even uit te leggen hoe ze aan zoveel muzikale wijsheid kwamen. Iedere week werden door hun organisatie duizend mensen gebeld die dan over de telefoon precies tien seconden van een eventuele nieuwe single te horen kregen zonder te weten welke artiest het betreft. En de uitslag van die luistertest is dan bepalend of de single wel of niet op de radio komt. Kijk Candy, in die tien seconden kan je natuurlijk niet een paar hoge noten van een saxofoon laten horen.

Ze wilden ook nog wel even vertellen hoe zo'n single van Candy dan wél in elkaar moet steken: "For Urban AC and NAC Radio we need a mid tempo song with a full vocal and Candy playing a four bar solo."

Nu is m'n dochter net iets beleefder dan ik, maar op dat moment vond ze het toch ook maar beter om van radio-promotie in de USA verder af te zien.

Misschien iets om over na te denken voordat die goedbedoelde plannen van de Stichting Pop en staatssecretaris Van der Ploeg in daden worden omgezet.

Eerder verschenen in deze rubriek:

De cijfers liegen steeds minder
(6 december 1999)
Een radiohemel op aarde
(29 november 1999)
De laatste Hiltermann
(22 november 1999)
Hartverscheurende sax-licks
(15 november 1999)
Een Nederlandse primeur
(25 oktober 1999)
Hoe een koe een cd vangt
(18 oktober 1999)
Een briljant jazz-visionair
(20 september 1999)
Aardrijkskunde, maar dan leuk
(13 september 1999)
Radio-aanzetmomenten
(6 september 1999)
Nog één keer Adjes Top 10
(30 augustus 1999)
Kafka kan het niet bedenken
(23 augustus 1999)
De Soul van Pete Felleman
(16 augustus 1999)
Amsterdams luchtkasteel
(9 augustus 1999)
Vrienden in het buitenland
(2 augustus 1999)
De Stem Martin Ros
(19 juli 1999)
Alstublieft: geen Jazz op Zes
(12 juli 1999)
De tour, de tour, voor altijd
(5 juli 1999)
Radio 1 wordt volwassen
(7 juni 1999)
Boem, boem uit de chatroom
(17 mei 1999)
Samengeknepen billen
(10 mei 1999)
Een vriend in de ether
(26 april 1999)
Inventief B92 omzeilt Milosevic
(29 maart 1999)
Nieuws om de hoek
(15 maart 1999)
Haitinks jaren
(1 maart 1999)
Toneelspel zonder beeld
(22 februari 1999)
De publieke taak (geheim)
(15 februari 1999)
Rustpunt in de rat race
(18 januari 1999)

Eerder verschenen artikelen in het archief.